Άντα Αθανασοπούλου: Η φωνή της σφράγισε το Φεστιβάλ Ανδραβίδας-Κυλλήνης

«Το μέλλον σου στο Λυρικό θέατρο θα είναι λαμπρό», είχε πει πριν από χρόνια η διεθνούς φήμης τραγουδίστρια Βίκυ Λέανδρος στο μικρό κορίτσι που τραγουδούσε δίπλα της και μάλλον επιβεβαιώνεται. Η 25χρονη σοπράνο Άντα Αθανασοπούλου με καταγωγή από την Κυλλήνη είναι μια λαμπρή ερμηνεύτρια του Λυρικού Θεάτρου, μια υψίφωνος που με την φωνή της σφράγισε το Διεθνές Φεστιβάλ Ανδραβίδας Κυλλήνης.

Η Άντα
Αθανασοπούλου είναι απόφοιτος του τμήματος Ισπανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του
Ε.Κ.Π.Α. Είναι πτυχιούχος πιάνου (τάξη κ. Ευστρατιάδη) και βραβευμένη
διπλωματούχος κλασικού τραγουδιού (τάξη κ. Τρούσσα) του Ωδείου Αθηνών. Έχει
συνεργαστεί με πολλούς Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες της μουσικής και του
θεάτρου όπως  Β.Λέανδρος, Β.Λέκκας,
Κ.Μακεδόνας, Γ.Βόγλης, Δ.Πιατάς, AbeerNehme, κ.ά. Οι κριτικές που ως υψίφωνος έχει
αποσπάσει μέχρι σήμερα, είναι κάτι παραπάνω από θετικές.

Στη μεγάλη πλειονότητα των οπερατικών έργων, ο γυναικείος πρωταγωνιστικός ρόλος έχει γραφτεί πάνω στις ικανότητες των υψιφώνων. Ως εκ τούτου, δεν είναι παράξενο πως αυτό το είδος φωνής έχει αναδείξει τις μεγαλύτερες ντίβες του κλασικού τραγουδιού.

«Μυστικό τραγούδι του
Κάστρου»

Την Άντα
Αθανασοπούλου την γνωρίσαμε για τα καλά φέτος στις επιτυχημένες παραστάσεις που
πραγματοποιήθηκαν στο Κάστρο Χλεμούτσι με τίτλο «Το Μυστικό Τραγούδι του
Κάστρου» όπου συνεπήρε το κοινό με την ονειρική της φωνή  και παρουσία.

Την
περασμένη Τρίτη, την συναντήσαμε στην Κυλλήνη και είχαμε μια ενδιαφέρουσα
συζήτηση μαζί της.

ΕΡ: Πώς
ξεκίνησες την μουσική σου πορεία;

ΑΠ: Η επαφή μου με την μουσική ήταν έντονη
από μικρή ηλικία. Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου είχα τεράστια αγάπη για τη
μουσική. Ξεκίνησα τις σπουδές μου 6 χρονών, στο Ωδείο Αθηνών, ύστερα από την παρακίνηση
του θείου μου και συνθέτη Γιώργου Βούκανου που μάλλον εντόπισε κάποια ιδιαίτερα
στοιχεία.  Αυτό είχε και συνέπεια να τραγουδήσω
σε έργα του από πολύ μικρή, σε χώρους όπως το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το
Ηρώδειο, και με μεγάλες ορχήστρες όπως αυτή της ΕΡΤ. Τότε δε συνειδητοποιούσα
πόσο τυχερή ήμουν, απλά ένιωθα απεριόριστη χαρά και ενθουσιασμό που τραγουδούσα.

“Απίστευτες
οι ομορφιές της Ηλείας”

ΕΡ: Ποιά
η εικόνα σου από την Ηλεία;

ΑΠ:Η καταγωγή μου από τον πατέρα μου και
την  μητέρα μου είναι από την Ηλεία. Αγαπώ
πολύ τον τόπο μου. Είναι ένα μέρος με απίστευτες φυσικές ομορφιές. Εκτός όμως
από τις χρυσαφένιες παραλίες έχει και μεγάλη ιστορία  που χάνεται στα βάθη των αιώνων, γεγονός που
κάνει τον τόπον μας ακόμη πιο ξεχωριστό. Εύχομαι να αξιοποιηθεί και να
αναδειχθεί ακόμη περισσότερο ώστε όλος ο κόσμος να μπορέσει να τον επισκεφθεί,
να απολαύσει και να ανακαλύψει τη μοναδικότητά του.

ΕΡ: Πώς
βλέπεις ως νέα καλλιτέχνιδα την Ελλάδα της κρίσης; Υπάρχει ελπίδα;

ΑΠ: Πιστεύω ότι πάντα υπάρχει ελπίδα. Όταν
ακολουθείς και παλεύεις για τα όνειρά σου τότε τίποτα δε μπορεί να σε
σταματήσει. Η γενιά μου μεγαλώνει σε μια Ελλάδα κρίσης με ένα γενικό αίσθημα
απαξίωσης στις αξίες, όπου κυριαρχούν οι κλίκες, τα κυκλώματα και οι
μικροπολιτικές εξυπηρετήσεις. Αυτό προκαλεί σίγουρα απογοήτευση. Όμως θέλω να
πιστεύω ότι όταν δουλεύεις σκληρά για τους στόχους σου στο τέλος δικαιώνεσαι. Ελπίδα
υπάρχει αν η γενιά μου δεν μείνει απαθής σε τέτοια φαινόμενα και νοοτροπίες.

«Θα
μείνω εδώ και θα παλέψω»

ΕΡ: Γιατί
δεν έφυγες για το εξωτερικό;

ΑΠ:Λατρεύω τη χώρα μου. Σίγουρα οι δυσκολίες
που αντιμετωπίζουμε όλοι τόσο στην Ελλάδα όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, μας
πικραίνουν. Όμως θέλω να μείνω εδώ και
να παλέψω. Η κρίση είναι πολύ βαθύτερη από όσο φανταζόμαστε, δεν είναι μόνο
οικονομική και ο πολιτισμός είναι το κλειδί. Αυτήν την άποψη ήρθε να
επιβεβαιώσει ένα μικρό παιδί. Καθώς η βραβευμένη γερμανική συμφωνική ορχήστρα
νέων Puchheimer
ερμήνευε έξω από την Αγία Σοφία της
Ανδραβίδας στο κλείσιμο του Φεστιβάλ Δήμου Ανδραβίδας-Κυλλήνης, παρατήρησα ένα
αγόρι που κοντοστάθηκε με το ποδήλατό του, να ακούσει. Είναι το περιστατικό που
αναδείξατε και σεις κύριε Ζαφειρίου στο ρεπορτάζ σας στην «Πατρίς». Φαίνεται  λοιπόν να τον είχε συνεπάρει τόσο πολύ η
μουσική, αφού οι φίλοι του συνέχιζαν να παίζουν γύρω από την πλατεία ενώ αυτο
στεκόταν ακίνητο μπροστά από τη σκηνή μέχρι το τέλος. Δε θα ξεχάσω ποτέ αυτήν
την εικόνα που δείχνει τη δύναμη και τη μαγεία της μουσικής. Για μένα αυτό
είναι ανάσα πολιτισμού.

ΕΡ: Ποιά
είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;

ΑΠ:Ένα είναι το σχέδιο. Να ακολουθώ πάντα το
όνειρο μου. Ωστόσο αυτό το χειμώνα θα κυκλοφορήσω τον πρώτο προσωπικό μου CD. Το πρώτο τραγούδι του έχει ήδη παρουσιαστεί
με τίτλο White
Rose
σε μουσική Γιώργου Βούκανου και ποίηση John Boyle O’Reilly. Θα εμφανίζομαι στη νέα
θεατρική παράσταση της Κάρμεν Ρουγγέρη και σε προσωπικές συναυλίες σε Ελλάδα
και εξωτερικό που θα ανακοινωθούν σύντομα.

Για
τα Φεστιβάλ στην Ηλεία

ΕΡ: Έχεις
να προτείνεις κάτι για τη βελτίωση του θεσμού των Φεστιβάλ;

ΑΠ:Η μεγαλύτερη συμμετοχή στο πρόγραμμα τους,
νέων καλλιτεχνών και μουσικών σχημάτων που χρειάζονται βήμα έκφρασης. Επίσης η αξιοποίηση
νέων τοποθεσιών για κάθε Φεστιβάλ θα πρέπει να είναι
βασική προτεραιότητα. Υπάρχουν τόσα όμορφα μέρη στο νομό που θα μπορούσαν να
αξιοποιηθούν πολιτιστικά και να δώσουν τη δυνατότητα σε όλους τους κατοίκους
αλλά και σε επισκέπτες του τόπου μας να χαρούν και να συμμετέχουν σε όλες τις
δράσεις του.