Άμεσος, χαμογελαστός με σπάνια επικοινωνία που σε κερδίζει αμέσως. Εκπέμπει ηρεμία & ευγένια, τίποτα πάνω του δεν μαρτυράει τη δικαιολογημένη κούραση λόγω του ασφυκτικού του προγράμματος. Δείχνει χαρούμενος και γεμάτος ενέργεια.
Η ηγετική του θέση δεν τον άλλαξε. Παραμένει με τους φίλους του φίλος, αλλά και για τους πιστούς ψηφοφόρους του, ικανός.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ο 42χρονος πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έχει λαμπερό αστέρι που τον οδηγεί. Η ζωή του μέχρι σήμερα και η πορεία του είναι συνισταμένη πολλών παραγόντων. Τον βοήθησε η τύχη του; Ή τον βοήθησαν οι ικανότητές του; Φαίνεται ότι είναι άνθρωπος που θέλει να μαθαίνει συνεχώς. Πιστεύω ότι αυτό είναι ο ακρογωνιαίος λίθος στην ζωή του, και καθώς είναι υπέρμαχος της δια βίου μάθησης. Έχει τα χαρακτηριστικά ένος επικοινωνιακού ηγέτη που εκφράζεται με τέτοιες συμπεριφορές. Αυτοί είναι οι «χρυσοί κανόνες» που τον οδήγησαν στην κορυφαία θέση του πρωθυπουργού. Η επιμονή, η υπομονή, η προσήλωση στους στόχους και η κατάλληλη στρατηγική.
Θεωρούμε σημαντικό ότι από την πρώτη θέση ευθύνης που έχει αναλάβει μπορεί και εμπνέει τους γύρω του, για να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό. Και αυτό το έχει πετύχει στη συνάντηση του με τους εκπροσώπους της Ηλείας που κράτησε 3 ώρες στο γραφείο του Δημάρχου Ήλιδας Χρ. Χριστοδουλόπουλου, είχε ενέργεια και θετική διάθεση. Φρόντισε από πριν να είναι ενημερωμένος και «διαβασμένος» γι’ αυτό και τους έπεισε όλους ότι θα είναι ουσιαστικός. Σίγουρα αυτός ο συνδυασμός απαιτεί διαρκή προσπάθεια και σωστή διαχείριση και από τοπικούς βουλευτές του και όχι μόνο. Ας γίνει προτεραιότητά τους η ανάπτυξη της Ηλείας με την καλύτερη δυνατή ομάδα δεμένη αποτελεσματικά.
Οι άνθρωποι της Ηλείας βλέπουμε να βρίσκεται ο τόπος μας στην τελευταία θέση ανάπτυξης. Ας αναγεννηθεί επιτέλους, διεκδικώντας αυτό που τόσα χρόνια περιμένουμε.
Γιατί τίποτα δεν μας έχει χαριστεί.
Όταν κράτησε την εφημερίδα μας, της 25ης Μαρτίου του 1941 και διάβασε το ιστορικό άρθρο του τότε Μητροπολίτη Ηλείας μακαριστού Αντωνίου, εντυπωσιάστηκε. «Πώς είναι δυνατόν;», είπε με θαυμασμό!!!
Του κάναμε γνωστό ότι μ’ αυτό το κείμενο, το επαναστατικό για την εποχή του 1941, οι Γερμανοί έκλεισαν την εφημερίδα μας επειδή το δημοσίευσε. Ο Μητροπολίτης τότε διώχτηκε αλλά η εφημερίδα των αγώνων με Δ/ντη τον αείμνηστο Λεωνίδα Βαρουξή, έγραψε ιστορία. Αυτή την ιστορία συνέχισε με πολλές δυσκολίες ο μαχητής, Ελευθέριος Βαρουξής. Τα χρόνια πέρασαν μαζί με τις αναμνήσεις, τους αγώνες, την προσπάθεια. Επαναλαμβάνονται και τώρα με τους συνεχιστές τα παιδιά του Λεωνίδα και Κώστα Βαρουξή. Αυτόν τον θησαυρό που έχουμε εμείς «κληρονομήσει» πρέπει όλοι να τον φυλάξουμε ιερό στις παλάμες μας και στην καρδιά μας. Δεν υπάρχουν άδυτα στη δική σας εφημερίδα. Το μόνο άδυτο είναι το χρέος μπροστά στην ιστορία της. Αυτή έχει βάρος και ηλικία. Για μας τα 115 της χρόνια, είναι η μεγάλη μας τιμή και υπερηφάνεια. Όταν την κάνουμε γνωστή αυτό που νιώθουν οι άλλοι είναι ο θαυμασμός. Για εμάς είναι ό,τι το πιο ΜΕΓΑΛΟ. Νιώθουμε ότι τα 115 χρόνια της είναι μια νέα αρχή δημιουργικής πορείας.