Ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών: Η μεγάλη «χασούρα» δημοσίου-πολιτών

  Οι ελληνικές τράπεζες είχαν ανακεφαλαιοποιηθεί (για 2^η φορά) το 2013 με 28,6 δισ. ευρώ (25 δισ. από το ΤΧΣ και 3,6 δισ. ευρώ από ιδιώτες). Το Τ.Χ.Σ. (Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) είναι ένα ταμείο στο οποίο μέτοχοι είναι όλοι οι Έλληνες πολίτες και το οποίο δανείστηκε όλα αυτά τα κεφάλαια τα οποία προσετέθησαν , μετά των ανάλογων τόκων και επιβαρύνσεων , στο Δημόσιο Χρέος της χώρας.

 Το 2014 έγινε νέα ανακεφαλαιοποίηση όπου συμμετείχαν μόνο ιδιώτες με 8,3 δισ. ευρώ. Ήτοι, μιλάμε για ενέσεις φρέσκου χρήματος σε δυο χρόνια της τάξης των 37 δισ. ευρώ.

Το φθινόπωρο του 2015, μετά από εννέα μήνες διακυβέρνησης, σχεδόν το 90%  από τα κεφάλαια αυτά έχουν εξατμιστεί.

  Για τα 25 δισ. που είχε συνεισφέρει το Τ.Χ.Σ. στην ανακεφαλαιοποίηση το 2013, είχε αποκτήσει:  το 83,7% της Alpha Bank, το 95% της Eurobank, το 84,4% της Εθνικής και το 81% της Τραπέζης Πειραιώς.

 Το σχέδιο ήταν όταν εξυγιαίνονταν οι τράπεζες και επέστρεφαν στην κανονικότητα, το Τ.Χ.Σ. να πωλούσε τις συμμετοχές του σε ιδιώτες και τα χρήματα να επέστρεφαν στο κράτος που τα δανείστηκε για να σώσει τις τράπεζες και μέσω αυτών τις καταθέσεις, και μέσω αυτών την οικονομική πίστη που αποτελεί θεμέλιο λίθο για την οικονομική ανάπτυξη.

  Μετά την τελευταία επιτυχή ανακεφαλαιοποίηση( η 4^η) , η συμμετοχή του Τ.Χ.Σ. στις τέσσερις συστημικές τράπεζες έχει περιοριστεί περίπου στο 11% για την Alpha Bank, στο 2,4% για την Eurobank, στο 33% για την Εθνική και στο 22% για την Πειραιώς.Αν το Τ.Χ.Σ. πωλούσε τις συμμετοχές του στις 31/12/2014 θα εισέπρατε περίπου 16 δις.ευρώ.Αν  πωληθούν σήμερα θα εισπράξει περίπου 700 εκατομμύρια ευρώ.

  Οι Έλληνες αγκομαχούν να καταβάλουν περί τα 2,5-3 δισ. το χρόνο του ΕΝΦΙΑ και η κυβέρνηση λόγω άγνοιας και άστοχων χειρισμών, χάνει σε 6-9 μήνες μόνο από τις τράπεζες  το ισοδύναμο του ΕΝΦΙΑ 10 ετών.

 Το δείγμα διαχείρισης είναι καταστροφικό και αγγίζει τα όρια της εξέτασης του ζητήματος από τη δικαιοσύνη.

 Οι απώλειες που έχουν υποστεί οι Έλληνες ως δανειστές του Τ.Χ.Σ. ή ως μέτοχοι των τραπεζών δεν περιορίζονται στα κεφάλαια του Τ.Χ.Σ. Από τις τράπεζες έχουν φύγει μόνο το 2015 περί τα 40 δισ. ευρώ τα οποία δεν δείχνουν διαθέσεις επιστροφής.

  Επιπλέον, τα ξένα funds που με μεγάλη προθυμία κάλυψαν πρόσφατα τις ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, με 6-7 δισ. ευρώ απέκτησαν τον έλεγχο των τεσσάρων συστημικών τραπεζών. Στην ουσία η κυβέρνηση ιδιωτικοποίησε πλήρως  τις τράπεζες σε εξευτελιστικές τιμές αφού πρώτα απαξίωσε πλήρως την συμμετοχή του Ελληνικού Δημοσίου σ’αυτές.  

 Οι ελληνικές τράπεζες έχουν αυτήν τη στιγμή περί τα 107 δισ. ευρώ κόκκινα δάνεια και άλλα τόσα δάνεια περίπου που εξυπηρετούνται.

  Η Πειραιώς για παράδειγμα , μετά την απορρόφηση της ΑΤΕ (Αγροτική) , έχει σχεδόν το σύνολο της αγροτικής παραγωγής της χώρας (τη Γη των Ελλήνων). Η Eurobank έχει αντίστοιχα το μεγαλύτερο ποσοστό στα στεγαστικά δάνεια (τα σπίτια των Ελλήνων).

  Τα ξένα κεφάλαια που τις αγόρασαν λοιπόν , έναντι πινακίου φακής , παίρνουν στα χέρια τους όλα αυτά τα περιουσιακά στοιχεία.

  Μεταξύ των 107 δισ. “κόκκινων” δανείων η μερίδα του λέοντος αφορά επιχειρηματικά δάνεια. Οι επιχειρήσεις που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους θα αλλάξουν χέρια αντί πινακίου φακής και ορθώς θα συμβεί αυτό.

  Το να συντηρεί ένα σύστημα μια προβληματική επιχείρηση ή μια ανίκανη διοίκηση σε μια επιχείρηση, κάνει πιο μεγάλη ζημιά στην οικονομία και την απασχόληση απ’ ό,τι την ωφελεί. Η συνέχιση της λειτουργίας μιας προβληματικής επιχείρησης καθιστά προβληματικές και τις υγιείς επιχειρήσεις του κλάδου.

  Αρκετοί περιμένουν πως η εκποίηση των προβληματικών επιχειρήσεων που έχουν “κόκκινα” δάνεια αποτελεί εφαλτήριο ανάπτυξης καθώς θα προσελκύσει επενδυτικά κεφάλαια στην οικονομία.

  Αυτό ισχύει μερικώς. Ελάχιστοι είναι οι κλάδοι που λόγω ιδιαίτερων συγκριτικών πλεονεκτημάτων που διαθέτει η χώρα μπορούν να συντηρήσουν βιώσιμες επιχειρήσεις. Πρόκειται για κλάδους όπως ο τουρισμός, η ναυτιλία κλπ.

  Στους περισσότερους επιχειρηματικούς κλάδους το υψηλό φορολογικό και ασφαλιστικό κόστος τους καθιστά εκτός ανταγωνισμού, άρα δεν πρόκειται να προσελκύσουν ενδιαφέρον παρά μόνο κερδοσκοπικό. Κερδοσκοπικό ενδιαφέρον είναι να πάρει κάποιος τα μηχανήματα μιας χρεοκοπημένης επιχείρησης αντί πινακίου φακής και να τα πουλήσει για παλιοσίδερα.

  Το ξεκαθάρισμα των “κόκκινων” επιχειρηματικών δανείων έπρεπε και πρέπει να γίνει σε ένα φορολογικά, ασφαλιστικά και γραφειοκρατικά πιο φιλικό περιβάλλον για τις επιχειρήσεις. Στις συνθήκες που θα συμβεί τους επόμενους μήνες τα οφέλη θα είναι περιορισμένα. Αντιθέτως οι απώλειες σε θέσεις εργασίας των επιχειρήσεων που θα εκκαθαριστούν άμεσες…

  Κάτι ανάλογο έχει συμβεί και στην τράπεζα Αττικής , την μόνη στην οποία δεν είχε συμμετοχή το Τ.Χ.Σ. , απλά η διαφορά εκεί είναι ότι τη χασούρα δεν την πήρε το Τ.Χ.Σ. (Ελληνικό δημόσιο) αλλά το ταμείο των μηχανικών , το ΤΣΜΕΔΕ , δηλ. και πάλι το Ελληνικό δημόσιο.

  Και σ΄ αυτή την περίπτωση το λογαριασμό πλήρωσαν και πληρώνουν οι ΣΥΝΕΠΕΙΣ Ελληνες φορολογούμενοι.