Το αποφασιστικό δίλημμα της Εμμηνόπαυσης

Στο τέλος της αναπαραγωγικής ηλικίας κάθε γυναίκας, όταν οι Ορμόνες της πλέον σταματούν να εκκρίνονται και το σώμα της μένει χωρίς προστασία, αλλάζοντας καθημερινά, ένα ισχυρό ερώτημα τίθεται μέσα της. «Και τώρα τι;».

Μας λέει ο ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ – ΜΑΙΕΥΤΗΡΑΣ, ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΥ κύριος ΤΙΓΚΑΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ

Οι Ορμόνες, είναι χημικές ουσίες που εκκρίνονται από συγκεκριμένους αδένες του οργανισμού και είναι υπεύθυνες σχεδόν για το σύνολο όλων των λειτουργιών, οργάνων και συστημάτων του σώματός μας. Οι Ορμόνες μας, είναι υπεύθυνες για το Ρυθμό Ανάπτυξης των κυττάρων μας. Μέσω της κυκλοφορίας του αίματος, μεταφέρονται και στη συνέχεια ενεργοποιούν, τους αντίστοιχους υποδοχείς στα κύτταρα όπου δεσμεύονται, για να εκτελεστούν ζωτικές λειτουργίες.

Οι Ορμόνες ακολουθούν Χρονικούς Κύκλους και στα δύο φύλα, εναρμονισμένους με τη φύση και τον προορισμό τους. Στις Γυναίκες, οι Ορμόνες είναι αυτές που καθορίζουν τη φυσιολογική παραγωγική διαδικασία. Συντονίζουν και συγχρονίζουν, τη Βιολογική Ισορροπία και Αρμονία του γυναικείου σώματος, συναισθήματος, καταστάσεων, μια διαδικασία γνωστή ως Ομοιόσταση.

Στο γυναικείο σώμα, οι Ορμόνες παύουν να εκκρίνονται στο τέλος της παραγωγικής ηλικίας, κατά την Εμμηνόπαυση. Το γυναικείο σώμα εφεξής και για όλο το υπόλοιπο της ζωής του, θα δυσλειτουργεί. Ταυτόχρονα, όλα τα Λειτουργικά του Συστήματα, παύουν να προστατεύονται.

Ένα καίριο ερώτημα πρέπει να απαντηθεί.

Φυσική Επιλογή
Μια επιλογή με φυσικές προδιαγραφές που δεν είναι όμως συμβατή πλέον με τη μακροημέρευση, την αύξηση δηλαδή του προσδόκιμου ορίου ζωής των γυναικών. Εκεί γύρω στα πενήντα, το γυναικείο σώμα μένει απροστάτευτο, φυσικά πλέον μέρος ενός μηχανισμού από καταβολής κατασκευής του.
Εδώ και δεκαετίες, παράλληλα με την αύξηση του ορίου ζωής και γνωρίζοντας πολύ καλά τη σωρεία προβλημάτων που παρουσιάζουν οι γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση και όχι μόνο, χορηγούνται συνθετικά υποκατάστατα ορμονών παγκοσμίως με καταστροφικά όμως αποτελέσματα.

Μέσα από την κλινική πράξη δεκαετιών διαπιστώθηκε ότι οι συνθετικές αυτές ορμόνες μπορεί μεν να κάλυπταν το γυναικείο σώμα ως προς την ανάπτυξη καρδιαγγειακών νοσημάτων, οστεοπόρωσης και λοιπών θεμάτων αλλά προκαλούσαν καρκινογένεση σε διάφορα όργανα του σώματος.

Πλέον, μία από τις τρεις επιλογές που έχει η σύγχρονη γυναίκα είναι να πάρει συνθετικές ορμόνες για σύντομο χρονικό διάστημα προσπαθώντας έτσι να μειώσουμε τον πάντοτε υπαρκτό κίνδυνο της καρκινογένεσης. Η εφαρμοσμένη αυτή πρακτική χορήγησης συνθετικών ορμονών, αφενός δεν καλύπτει τις γυναίκες για το σύνολο της ζωής τους, αφετέρου δεν απενοχοποιείται για τις τυχόν παρενέργειες.

Η δεύτερη επιλογή που έχουν οι γυναίκες και υιοθετείται από μεγάλο μέρος της ιατρικής κοινότητας είναι να μην χορηγηθούν μετά την εμμηνόπαυση καθόλου πρωτόκολλα υποκατάστασης της ορμονικής της ισορροπίας. Θεωρούν ότι επειδή πρόκειται για φυσική κατάσταση, δεν επιβάλλεται καμία προστασία, αγνοώντας φυσικά ότι οι γυναίκες πλέον ζουν άλλα τριάντα με σαράντα χρόνια κατά μέσο όρο μετά την εμμηνόπαυση.

Τέλος, υπάρχει και μία τρίτη επιλογή, η χορήγηση πανομοιότυπων ορμονών με τις ανθρώπινες, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως φυσικές, λειτουργούν παρόμοια με τις ανθρώπινες και δεσμεύονται από τους ίδιους κυτταρικούς υποδοχείς.

Οι βιομιμητικές ορμόνες είναι φυτικής προέλευσης, έχουν την ίδια χημική δομή με αυτές που παράγει το σώμα μας και λειτουργούν στον οργανισμό μας χωρίς παρενέργειες. Έτσι καταφέρνουμε αφενός να καλύψουμε τα διάφορα συστήματα από όλους τους πιθανούς κινδύνους, αφετέρου να συνεχίσει το γυναικείο σώμα την εύρυθμη λειτουργία του για όλο το υπόλοιπο της ζωής του.

Ποιες είναι οι διαφορές συνθετικών και Βιομιμητικών Ορμονών

Υπάρχουν δομικές διαφορές μεταξύ των δύο κατηγοριών. Με τη σειρά σπουδαιότητας είναι οι εξής:

1. Η χημική τους σύσταση.
   Στις συνθετικές ορμόνες, η χημική σύσταση διαφοροποιείται ως προς τουλάχιστον ένα συστατικό σε σχέση με τις ανθρώπινες. Στις Βιομιμητικές, η χημική σύσταση είναι ίδια.
2. Στην εμπορική εκμετάλλευση.
   Οι συνθετικές ορμόνες παράγονται από φαρμακευτικές εταιρίες και για να μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως φαρμακευτικά σκευάσματα, διαφοροποιούνται ως προς τη σύσταση για λόγους πατέντας (ευρεσιτεχνίας του σκευάσματος προς εμπορική χρήση). Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, δεν μπορούν να έχουν δικαιώματα, άρα εμπορικά οφέλη.
   Οι βιομιμητικές λόγω όμοιας σύστασης με τις ανθρώπινες, δεν παράγονται από φαρμακοβιομηχανίες διότι δεν μπορούν να εκμεταλλευθούν εμπορικά, αλλά μόνο από φαρμακοποιούς, εξειδικευμένους σε αυτές.
3. Οι συνθετικές ορμόνες χρησιμοποιούνται από πολύ μεγάλη μερίδα του ιατρικού κόσμου λόγω της εύκολης πρόσβασης και διανομής στους ασθενείς. Οι Βιομιμητικές, μόνο από γιατρούς που έχουν εκπαιδευτεί αποκλειστικά σε αυτές και στη χρήση τους.
4. Οι συνθετικές ορμόνες έχουν σαν προέλευση φυτικές και ζωικές πηγές ενώ χρησιμοποιούν και χημικά πρόσθετα. Οι Βιομιμητικές έχουν σαν προέλευση μόνο φυτικές πηγές.
5. Οι συνθετικές ορμόνες έχουν παρενέργειες με κυριότερη αυτή της καρκινογένεσης, για αυτό και πλέον όταν χορηγούνται, η περίοδος αυτή δεν ξεπερνά τα τρία έτη, ενώ οι βιομιμητικές δεν έχουν καμία απολύτως παρενέργεια.
6. Οι συνθετικές ορμόνες, έχουν υψηλότερο κόστος παραγωγής και διάθεσης σε σχέση με τις Βιομιμητικές.

Λόγω της εκτεταμένης χρήσης συνθετικών ορμονών για δεκαετίες και των αποτελεσμάτων τους, διαμορφώθηκε σε πολλές περιπτώσεις μία εντελώς εσφαλμένη άποψη σε σχέση με το ρόλο των Ορμονών αλλά και τον καταλυτικό τρόπο λειτουργίας τους.

Αυτό δικαιολογεί εν μέρει την δεύτερη επιλογή, τη μη χορήγηση δηλαδή καθόλου ορμονών μετά την Εμμηνόπαυση. Τα τεράστια προβλήματα που δημιούργησε η χρήση συνθετικών ορμονών, έκανε μεγάλη μερίδα του ιατρικού κόσμου κάτω από το βάρος της ενοχής να περάσει στην αντίπερα όχθη δηλαδή την καθόλου χορήγηση, με καταστροφικά όμως αποτελέσματα και όπως αυτά καταγράφονται.

Η κύρια αιτία θανάτου των γυναικών είναι σήμερα τα καρδιαγγειακά νοσήματα.

Γνωρίζοντας το σύνολο των επιλογών, τα θετικά και τα αρνητικά της κάθε επιλογής, οι γυναίκες σήμερα μπορούν να επιλέξουν πως θα ζήσουν χωρίς ή με τις ορμόνες τους.

Πηγή: stogiatro.gr