Αρθρογραφία

Αριστεροδεξιά ή δεξιά;

Ακούστε το άρθρο

Βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή της εκταμίευσης του τρίτου μνημονίου χρηματοδότησης, με πολλές δυσκολίες ασφαλώς λόγω των αιτούμενων και προαπαιτούμενων, για την εξασφάλιση ασφαλώς των δανειστών, έναντι μίας χώρας που δεν φαίνονται προοπτικές επενδύσεων και παραγωγής, ώστε να αλλάξει ο σημερινός συσχετισμός του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών και ήδη γίνονται συζητήσεις για το 4ο μνημόνιο, ή αλλιώς πρόγραμμα στήριξης.

Βέβαια πολλοί γραμματολόγοι θα προτιμούσαν την παλιά ονομασία σε μνημόνιο, παρά πρόγραμμα στήριξης, επειδή το δεύτερο είναι εντελώς αδόκιμο γραμματικά και πολιτικά και δημιουργεί συνειρμούς περί ενός λαού απροσάρμοστου και ανίκανου, που χρειάζεται στήριξη από κηδεμόνες, με στηρίγματα και υποβοηθήματα, ώστε να επιβιώσει, αλλά και να δοξαστεί το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα της χώρας.

Η άλλη άποψη, η πολιτική και κυβερνητική μάλλον, είναι ότι για δύο χρόνια ακόμη έχουμε το παρόν μνημόνιο και μέσα σε αυτό το διάστημα θα έχουμε πετύχει τόσες αλλαγές στην λειτουργία του κράτους, στα δημοσιονομικά και στα δημοσιοοικονομικά, ώστε δεν θα χρειαζόμαστε πιά τέταρτο μνημόνιο, αλλά θα μπορούμε να δανειζόμαστε εύκολα από την ελεύθερη αγορά, χωρίς εγγυήσεις, υποθήκες και πρόσθετες εξασφαλίσεις.

Κάτι δηλαδή που δεν έγινε στα προηγούμενα επτά χρόνια θα γίνει μέσα σε δύο μόνο και το κράτος μας θα είναι έτοιμο να υποδεχτεί τους επενδυτές, θα γίνουν οι επενδύσεις, θα αρχίσει η παραγωγή, θα προκύψουν χωρίς τρικ και περικοπές πρωτογενή πλεονάσματα, θα μπορούμε να πληρώνουμε τα χρωστούμενα, ταυτόχρονα να δανειζόμαστε από την ελεύθερη αγορά και να μπορούμε να πληρώνουμε και αυτά, στους ιδιώτες πλέον και όχι στους εταίρους και σύμμαχους ;

Κι αν πάνε έτσι τα πράγματα, φαίνεται να αναβάλλεται και να ξεθωριάζει η περίπτωση της υπόσχεσης για επανάσταση στις δομές και λειτουργίες του κράτους, φαίνεται να κυριαρχεί η νεοφιλελεύθερη άποψη περί της κοινωνίας, των λειτουργιών της και περί της δομής της εξουσίας και φαίνεται πως η ελπίδα περί της αριστεράς, ή έστω της αριστεροδεξιάς εξανεμίζεται  και στην θέση της έρχεται η δεξιά, η γνωστή δεξιά που την 6/ετία 2004-2009, που δανειζόταν από την ελεύθερη αφορά, αύξησε το χρέος κατά 120 δις ευρώ και το δημόσιο έλλειμμα στα 36 δις ευρώ, με διορισμούς από το παράθυρο και κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος.

Η πολιτική εξουσία φαίνεται ότι έχει πάρει τις αποφάσεις της, χωρίς βέβαια να τις δημοσιοποιεί, την ενδιαφέρει μόνο η νομή και διαχείριση της εξουσίας έτσι ή αλλιώς, με δεξιά ή αριστερά φρασεολογία και πάντα με δεξιά πρακτική, αλλά το ερώτημα είναι τι κάνει η κοινωνία και αν έχει σκοπό να αναλάβει η ίδια με τους αντιπροσώπους της, κάποιο ενεργό ρόλο, ή θα συνεχίσει να παραμένει θεατής των μαθητευόμενων ή των κανονικών μάγων που επιλέγει κατά διαστήματα για να την κυβερνήσουν, γνωρίζοντας ότι πάλι θα αποτύχουν.

Όλη η επικαιρότητα