«Αστέρια» θέλουμε… Seatrac δεν βάζουμε!

Από τις 22 Μαΐου έχουν εγκατασταθεί σε Αχαΐα και Μεσσηνία δίνοντας τη δυνατότητα πρόσβασης ατόμων με κινητικά προβλήματα στην θάλασσα. Στην Ηλεία αν και βρισκόμαστε πλέον στον Ιούνιο δεν έχει τοποθετηθεί ούτε ένα…

Εκνευριστικό είναι κάθε φορά να επισημαίνουμε τα αυτονόητα και τα απλά όπως αυτά ισχύουν σε κάποιες άλλες περιοχές τα οποία ωστόσο γίνονται δύσκολα έως και ανεκπλήρωτα για τις δικές μας.

Τις προηγούμενες μέρες υπήρξε μεγάλος θόρυβος για την καθυστέρηση των μηχανισμών πρόσβασης στις θάλασσες των ΑμεΑ αλλά και γενικότερα των ατόμων που αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα.

Δικαιολογημένη η αγανάκτηση εκπροσώπων των προαναφερόμενων που βλέπουν το υποκριτικό παρόν αρχών και φορέων στις τελετές – εκδηλώσεις πάνω σε μια θετική εξέλιξη των διεκδικήσεών τους και διαισθάνονται ή διαπιστώνουν αναλόγως την… ηχηρή απουσία τους όταν συμβαίνουν ελλειμματικοί χειρισμοί διάφορων θεμάτων, απέναντί τους!

Το γεγονός ότι προσφάτως ένα κονδύλι αρκετών χιλιάδων ευρώ της Ε.Ε. που αφορούσε σε εξοπλισμούς κ.λπ. τέτοιων προσβάσεων στη θάλασσα της Μεσογείου, απορροφήθηκε από την Ιταλία όταν την ίδια ώρα στην Ελλάδα δεν υπήρξε η παραμικρή μέριμνα για κάτι τέτοιο, τα λέει νομίζω όλα…

Σημειώστε εδώ ότι από τις 22 Μαΐου στους γειτονικούς νομούς Αχαΐας – Μεσσηνίας και σε Πάτρα – Καλαμάτα αντίστοιχα, έχουν ήδη εγκατασταθεί Seatrac και παρέχουν από τότε την δυνατότητα κολύμβησης σε Άτομα με Ειδικές ή Κινησιολογικές Ανάγκες. Στην Ηλεία αν και βρισκόμαστε πλέον στον Ιούνιο με υψηλές θερμοκρασίες, δεν έχει τοποθετηθεί ούτε ένα.

Και όμως ένα μπάνιο όπως μας πληροφόρησαν οι ίδιοι οι άνθρωποι που βιώνουν το πρόβλημα, ισοδυναμεί σχεδόν με επτά φυσιοθεραπείες. Και δυστυχώς υπάρχουν οικογένειες σήμερα στο Νομό μας που «χρυσοπληρώνουν» γι’ αυτές. Αυτό και μόνο θα περίμενε κανείς να ευαισθητοποιήσει τους εμπλεκόμενους για να μην υπάρχει αντικείμενο συζήτησης σήμερα, μέσα στο καλοκαίρι, λειτουργίας τέτοιων μηχανημάτων.

«Πανηγυρίζουν» ωστόσο όταν παίρνουν στα όριά τους τις «Γαλάζιες Σημαίες» ως επιβράβευση των οργανωμένων ακτών που διαθέτουν. Αλλά είτε αγνοούν είτε ξεπερνούν ανώδυνα την μία εκ των βασικών προϋποθέσεων που είναι η διευκόλυνση και άμεση πρόσβαση των ΑμεΑ στη θάλασσα.

«Κλειστά μάτια» κρατάει εδώ και η Επιτροπή κρίσης της καταλληλότητας, αλλά για πόσο ακόμα; Το ίδιο κάνουν και οι Σύλλογοι των Παραπληγικών και Κινητικών Προβλημάτων. Όσο και αν αδικούνται από τέτοια συμπεριφορά, κατανοούν ότι μια διάκριση θα φέρει κόσμο, θα αναπτύξει τουρισμό, και θα βοηθήσει την τοπική οικονομία.

Δεν γνωρίζω πόσο θα «τραβήξει» ακόμα η απαράδεκτη καθυστέρηση Seatrac στην Ηλεία και ποιοι ακριβώς ευθύνονται, αφού κάθε φορά οι δηλώσεις μας παραπέμπουν σε γραφειοκρατικά και διαδικαστικά ζητήματα που όμως αλλού έχουν ξεπεραστεί εγκαίρως και πολύ πριν από τη θερινή περίοδο.

Κρίμα ωστόσο… σε ένα τόπο γεμάτο ακτές το Seatrac θα έπρεπε να ήταν δεδομένο και όχι μόνο σε ένα αλλά σε πολλά σημεία και μάλιστα πολυδιαφημισμένα. Να μην υπήρχε καν λόγος και αφορμή για να το συζητούμε.

Γιατί πολύ πιο «σοφά», αιτία συζήτησης και νέου προσανατολισμού παρεμβάσεων οφείλουμε τώρα να είχαμε στο «τραπέζι» τον θεραπευτικό τουρισμό, την αξιοποίηση ιαματικών λουτρών, τις σύγχρονες υποδομές φιλοξενίας ΑμεΑ ακόμα και την κατασκευή ξενοδοχειακής μονάδας για τον συγκεκριμένο σκοπό. Παρ’ όλα αυτά εμείς δεν έχουμε ούτε Seatrac…