Άτυπο δημοψήφισμα

Σε διαδικτυακή συνεδρίαση βρισκόμαστε όλοι αυτές τις ημέρες και αν όχι όλοι, τουλάχιστον όσοι παρακολουθούμε την ειδησεογραφία από την τηλεόραση και το διαδίκτυο, σε ανοικτή συζήτηση για τα τελευταία γεγονότα, που έχουν σχέση με το Σκοπιανό ή κατ  άλλους Μακεδονικό και την ονοματοδοσία του νεότευκτου κρατιδίου, που ουσιαστικά προέκυψε μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας με Νατοϊκό βομβαρδισμό.

Φαίνεται πως διεξάγεται ένας ουσιαστικός διάλογος με τους υπέρμαχους και τους πολέμιους της νέας ονομασίας στα χαρακώματα, με επιχειρήματα ή όχι, με κορώνες ακροδεξιές και ακροαριστερές και φυσικά με σοβαρές φωνές όλων των παρατάξεων και αποχρώσεων, ψύχραιμες και εποικοδομητικές.

Σαν να διεξάγεται ένα άτυπο δημοψήφισμα μεταξύ των πολιτών, αλλά με προαποφασισμένο αποτέλεσμα, όπως άλλωστε συμβαίνει σχεδόν με όλα τα δημοψηφίσματα και υπάρχουν εμπειρίες γι αυτό στην πολιτική μας ιστορία, με δυνατότητα φυσικά να εκφράζεται ο καθένας κατά το δοκούν και σύμφωνα με τις οδηγίες προφανώς που έχει λάβει από τον κομματάρχη της περιοχής.

Κοντεύουμε να χωριστούμε σε δύο κυρίαρχες παρατάξεις, που αυτοχαρακτηρίζονται και αυτοπροσδιορίζονται ως υπερπατριωτικές, αλλά κοιτάζοντας και εξετάζοντας το ζήτημα της ονομασίας του βόρειου γείτονα από διαφορετικές σκοπιές, οπότε μάλλον δεν μπορεί να εκφράζονται ως υπερπατριώτες και οι δύο, εκτός και αν η έννοια πατριώτης έχει απωλέσει την πραγματική της σημασία και μπαίνει και αυτή σε πλειοδοσία ή μειοδοσία, οπότε μπορεί να χρειαστεί δημοψήφισμα για να ξεκαθαριστεί.

Βέβαια το ζήτημα της ονομασίας του βόρειου γείτονά μας είναι πολύ σοβαρό, γιατί λαμβάνει ένα σύνθετο όνομα με τον όρο Μακεδονία, που μπορεί για εμάς να αποτελεί γεωγραφικό προσδιορισμό και έτσι το θεωρούν οι υπέρμαχοι, αλλά για τους γείτονες αποτελεί εθνική ταυτότητα, όπως το θεωρούν οι πολέμιοι και τέλος πάντων ετσι ή αλλιώς, είμαστε εμείς αυτοί οι οποιοι καλούμαστε να τους προσδιορίσουμε τουλάχιστον κατά το όνομα, αφού κατά τα λοιπά δικαιούνται να αυτοπροσδιορίζονται.

Ίσως είναι από τα σοβαρότερα ζητήματα που καλούμαστε οι πολίτες με τους εξουσιοδοτημένους αντιπροσώπους μας στο Κοινοβούλιο, κατά τα τελευταία τριάντα χρόνια να αντιμετωπίσουμε, και ορθώς αντιμαχόμαστε πολίτες και πολιτικοί για την καλύτερη λύση για την χώρα μας και ως φαίνεται, θα προκριθεί και θα ψηφιστεί η καλύτερη, θα επικρατήσει η λογική της πλατιάς και ευρείας σκέψης, ώστε να αποκτήσουμε έναν καλό φίλο στα βόρεια σύνορά μας.΄

Βέβαια περισσεύουν οι φωνές για αποστάτες, προδότες και μειοδότες, αλλά φαίνεται πως έχουμε κοντές μνήμες και ξεχνάμε το βρώμικο 65 και φυσικά το πρόσφατο ,που ακόμη δεν έχει χαρακτηριστεί, 2010 και 2011, και ας μην επαναληφθούν τα αποστασιακά γεγονότα και των δύο περιόδων,  αλλά και από όσα συμβαίνουν σήμερα, με μεμονωμένες μετακινήσεις ψηφοφόρων βουλευτών, με κανέναν τρόπο δεν μπορούν να συσχετιστούν με το βρώμικο 1965 και το αχαρακτήριστο ακόμη 2010-2011.

Συνεπώς ας τελειώνουμε με τα «βαφτίσια» των  Σλάβων, κατοίκων ενός τμήματος της Μακεδονίας και ας επιστρέψουμε, τουλάχιστον  με το ίδιο ενδιαφέρον, στα λοιπά εσωτερικά μας προβλήματα, μήπως και μπορέσουμε να συνεννοηθούμε και ανακάμψουμε από την κατάσταση της φτώχιας που βιώνουμε, χωρίς την θέλησή μας.-