Αξιοπρέπεια και κοροϊδία

Μας έλεγαν πως χάσαμε την αξιοπρέπειά μας, αργότερα πως αγωνίζονται για να την ξαναβρούμε και τελευταία μας λένε πως τελικά την βρήκαν και μας την απέδωσαν ακέραιη, όπως ακριβώς ήταν πριν την χάσουμε και μας την αρπάξουν ουσιαστικά οι κακοί δανειστές και κηδεμόνες της ΕΕ και του ΔΝΤ και μας συστήνουν να προσέχουμε στο εξης για να μην την ξαναχάσουμε.

Και εμείς κοιτούσαμε και αισθανόμασταν αυτά που μας έλεγαν και συνεχίζουν να μας λένε, προσέχουμε μην ξαναπάθουμε τα ίδια, σφιχταγκαλιάσαμε την χαμένη μας, που την βρήκαμε μετά από χρόνια, αξιοπρέπεια και όπως μας λένε, πρέπει με κάθε τρόπο να μην την ξαναχάσουμε, γιατί θα είναι πολύ δύσκολο να την ξαναβρούν και να μας την επιστρέψουν.

Οι κακοί δανειστές και κηδεμόνες, έγιναν πλέον καλοί και με τους καλούς, φυσικά δεν μπορούμε να πάμε κόντρα, πολύ δε περισσότερο, όταν χρωστάμε τα μαλλιοκέφαλά μας και δεν μπορούμε να πληρώσουμε, βασιζόμαστε μόνο σε ανανέωση των ληξιπρόθεσμων για μακρύτερο χρόνο εξόφλησης και μικρότερα τοκοχρεολύσια και μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα φανταστείτε να ξαναψάχνουμε για αξιοπρέπεια.

Όχι κύριε δεν χάνεται η αξιοπρέπεια στο Ευρωγκρούπ και στα άλλα Ευρωτέτοια, όπου τις τελευταίες ημέρες γίνονται συζητήσεις για τον προϋπολογισμό, παρότι στο παρελθόν, στους ίδιους χώρους είχε χαθεί, σήμερα όλοι αυτοί που κανονίζουν το μέλλον μας είναι φίλοι μας και ας ήταν πριν λίγα χρόνια, κατακτητές, αδίστακτοι και σκληροί κατά την φρασεολογία αυτών που σήμερα τους σέβονται τους υπακούουν και τους προσκυνούν.

Η μετάβαση στις αγορές και η κατάργηση των μνημονίων όπως τα γνωρίσαμε δεν είναι απλοί διαδικασία, θέλει δουλειά πολύ και πιθανόν, κατά παράφραση του όρου δουλειά και μεγάλη δόση δουλείας, κι ας μην είναι εμφανής, είναι και αυτό φροντισμένο και φτιασιδωμένο κατάλληλα, ώστε ο λαός, που σε έκτακτες περιπτώσεις αποκαλείται και «πολίτες» να παραμείνει ήσυχος και χαλαρός, αγκαλιά με την ευρεθείσα αξιοπρέπειά του.

Και μην μας λέτε,  πως τάχα μου μπορεί να είναι κανείς αξιοπρεπής, όταν χρωστάει και δεν μπορεί να πληρώσει, όταν τον τρέχουν, οι τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία, τα ληγμένα γραμμάτια και εγγυητικές, το νοίκι, το φως, νερό, τηλέφωνο, όλα τα καθημερινά και από πάνω μας πιέζετε κιόλας με περισσότερη λιτότητα, για να παρουσιάσετε εξωπραγματικά πρωτογενή πλεονάσματα, χωρίς φυσικά να αναφέρετε τα δευτερογενή ελλείμματα που δημιουργείτε, προς χάριν των καλών σας δανειστών και κηδεμόνων.

Μας βάζετε στο κουρασμένο μας μυαλό περισσότερες έγνοιες από αυτές που αντέχουμε και δικαιούμαστε, είστε όλο αναβολές και καμουφλαρίσματα, κάνετε πως προσπαθείτε, αλλά όλο στριφογυρίζετε γύρο από τον εαυτό μας και ζητάτε, όλο και περισσότερα, αν και ξέρετε ότι δεν έχουμε πιά τίποτε άλλο, πλην ενός τεράστιου κενού, που μας δημιουργήσατε στην προσπάθειά σας να καλύψετε την ανικανότητά σας.

Και την αξιοπρέπεια που μας λέτε, όχι δεν μας την δώσατε πίσω, θα την καταλαβαίναμεκαι θα σας το χρωστάγαμε ευγνωμοσύνη, όλο ψέματα είστε και προσπαθείτε να μας κοροϊδέψετε.-