Αρθρογραφία

Η Δημοκρατία: Κορυφαίο πολίτευμα – Ανώτατο αγαθό

Ακούστε το άρθρο

Λέγοντας Δημοκρατία εννοούμε το πολίτευμα κατά το οποίο την εξουσία έχει ο λαός. Στις δημοκρατικές κοινωνίες ο πολίτης αποκτά τεράστια δύναμη, είναι σε θέση να εκλέγει τους αντιπροσώπους του ή ακόμα και ο ίδιος να λαμβάνει μέρος στο ‘πολιτικό γίγνεσθαι’ της χώρας του. Καταφαίνεται ξεκάθαρα στο σημείο αυτό ότι το πολίτευμα της δημοκρατίας  διαιρείται σε δυο μορφές με κύριο άξονα και στις δυο περιπτώσεις τον πολίτη. Είναι λοιπόν το πολίτευμα, που ουσιαστικά τη νομοθετική εξουσία ασκεί ο λαός άμεσα, δηλαδή συμμετέχουν ενεργά στις διάφορες συζητήσεις, όπως ακριβώς γινόταν στην αρχαιότητα. Από την άλλη έμμεσα, με τις εκλογές ο πολίτης ορίζει τους αντιπροσώπους του οι οποίοι θα τον εκπροσωπήσουν στη βουλή. Στο σημείο αυτό μπορούμε με έμφαση να τονίσουμε ότι η δημοκρατία στην πραγματική, πληρέστερη μορφή της γεννήθηκε στην Αρχαία Αθήνα. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα της Αθηναϊκής δημοκρατίας έδωσε ο Περικλής στον Επιτάφιό του λέγοντας ΄΄ στη δημοκρατία κυβερνούν οι περισσότεροι…όλοι είναι ίσοι απέναντι στο νόμο…κάθε ένας έχει τις ίδιες ευκαιρίες με τους άλλους για να καταλάβει αξιώματα…η δημοκρατία δεν στηρίζεται στο φόβο αλλά στο σεβασμό’’. Αυτοί δε οι λόγοι εξακολουθούν και σήμερα να αποτελούν τις βασικές αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Από όλους τονίζεται, μολονότι συχνά παραβλέπεται ότι η δημοκρατία αποτελεί την κρηπίδα της ατομικής και κοινωνικής ευτυχίας και προόδου. Μάλιστα ο Τσώρτσιλ είχε πει ότι ΄΄ η δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα αν εξαιρεθούν όλα τα άλλα’’. Αυτό σημαίνει ότι η δημοκρατία ακόμα και αν βρίσκεται στη χειρότερη μορφή της είναι προτιμότερη από κάποιο άλλο πολίτευμα. Βέβαια η βασικότερη προϋπόθεση για τη λειτουργία της δημοκρατίας είναι η υπεύθυνη συμμετοχή όλων των πολιτών στα κοινά. Ο κάθε πολίτης έχει υποχρέωση να μετέχει στις διαδικασίες εκείνες που διασφαλίζουν το δημοκρατικό πολίτευμα. Όμως σε καμία περίπτωση αυτό δε σημαίνει πως μπορεί να λέει και να κάνει ό,τι θέλει. Δυστυχώς σήμερα πολλοί μιλούν και έχουν άποψη για πολλά χωρίς όμως να γνωρίζουν το θέμα. Έχει παρατηρηθεί ότι πολλοί έχουν άποψη για όλα , αρκεί να τους δώσει κάποιος ένα βήμα ή έστω μια διέξοδο σε ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης για να κάνουν μια    ΄΄ανάρτηση’’. Πρόκειται για επικίνδυνη διαδικασία αφού με τον τρόπο αυτό δεν προάγεται η Αλήθεια που είναι η βάση της δημοκρατίας. Άρα η συμμετοχή όλων στα κοινά και η διατύπωση οποιασδήποτε άποψης επιβάλλεται πρώτα και πάνω από όλα να είναι υπεύθυνη, σωστή και δίκαιη.

Σε μια γενικότερη θεώρηση η δημοκρατία είναι τρόπος ζωής τόσο στη σκέψη όσο και στην συμπεριφορά. Έτσι κάθε άτομο είναι ανάγκη να γνωρίζει όχι μόνο τα δικαιώματα αλλά και τις υποχρεώσεις του. Αγωνίζονται τα άτομα αυτά να αποκτήσουν υψηλό ήθος και συναίσθηση της ευθύνης τους. Επιδιώκουν εξάλλου την πνευματική καλλιέργεια μέσα στα πλαίσια μιας δημοκρατικής παιδείας. Καταφαίνεται λοιπόν ότι είμαστε αντίθετοι σε καθετί που παραποιεί το παραπάνω και αλλοιώνει το πραγματικό νόημά της. Κάθε άνθρωπος δημοκράτης πρέπει να δρά και να κινείται υπεύθυνα και δίκαια. Η ανούσια και πολλές φορές επικίνδυνη φλυαρία , τσαρλατανισμός, οι επαΐοντες, οι ειδήμονες και οι ΄΄δημοκράτες’’ που μόνο αυτοί έχουν το δικαίωμα να μιλούν για δημοκρατία, οι ΄΄αυτοδημιούργητοι’’ που μάλιστα αισθάνονται και αδικημένοι και το διακηρύσσουν παντού εξαργυρώνοντας έτσι κάποιες επιταγές,  μόνο κακό μπορούν να κάνουν, να αλλοιώσουν το πραγματικό νόημα της δημοκρατίας και να υποσκάψουν τα θεμέλια της. Δεν μπορούμε να μιλάμε επίσης για δημοκρατία εκεί που ο Τύπος και τα Μ.Μ.Ε. γενικότερα ακολουθούν άνωθεν εντολές, εκεί που με αλχημείες και εκλογικά τρυκ κυβερνούν μειοψηφίες, εκεί που μικρές ομάδες ατόμων προχωρούν σε καταλήψεις δημοσίων κτηρίων , συμπεριφερόμενοι λες και είναι δική τους περιουσία. Δεν υπάρχει πραγματική δημοκρατία εκεί που οι πολίτες νιώθουν φόβο, εκεί που το μέσο είναι ισχυρότερο από τα προσόντα, εκεί που η αξιοκρατία μετριέται με τις γνωριμίες και με τα διπλώματα αμφιβόλου αξίας και χρησιμότητας. Δυστυχώς σήμερα η υποκρισία και ο φαρισαϊσμός έχουν εισχωρήσει παντού, έχουν μολύνει πολλούς, οξύνοντας φαινόμενα, όπως την ανηθικότητα, τον ωφελιμισμό αλλά και κλονίζοντας την αλήθεια και εν τέλει την ίδια τη δημοκρατία.

Καταλήγοντας υπογραμμίζουμε ότι η δημοκρατία δεν είναι προσφορά, δώρο από τη φύση αλλά αγώνισμα. Για αυτό και είναι ευαίσθητο πολίτευμα, αφού στηρίζεται στην ελεύθερη, υπεύθυνη, ηθική και δίκαιη βούληση των πολιτών. Για να ριζώσει όμως και να ευδοκιμήσει χρειάζεται μια συνεχής επαγρύπνηση και μια αδιάκοπη άσκηση του δημοκρατικού ήθους.

Όλη η επικαιρότητα