Αρθρογραφία

Δολοφονία σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή…

liberation_grexe_xa.png
Ακούστε το άρθρο

Του Χρίστου Πλευριά xr_plevrias@yahoo.gr


Στην εβδομάδα μιας εκ των μεγαλύτερων κοινωνικών εξεγέρσεων με την πλειοψηφία των πολιτών να βγαίνει στους δρόμους, να διαμαρτύρεται εντόνως και να πραγματοποιεί διαδοχικές απεργίες, πορείες, συλλαλητήρια  και συγκεντρώσεις, ήρθε να «χτυπήσει» με τον πλέον τραγικό τρόπο  το «καμπανάκι» της πολιτικής αστάθειας με πρωταγωνιστές πρόσωπα που κατά τη δική τους ομολογία ανήκουν στην «Χρυσή Αυγή».

Μέχρι τότε η ελληνική κοινωνία έμοιαζε με «καζάνι που βράζει». Παρακολουθούσε με αγωνία τις εξελίξεις περιμένοντας για μια φορά ακόμη τις νέες απαιτήσεις της τρόικας (από χθες βρίσκεται και πάλι στη χώρα μας) και έστελνε καθημερινά το μήνυμα  στους κρατούντες ότι έφθασε η ώρα να… «αντεπιτεθεί».

Τις τελευταίες  μέρες, το συγκεκριμένο σκηνικό παραμερίστηκε. Έδωσε τη  θέση του στην ανησυχία, τον φόβο, την ανασφάλεια ακόμη και από το ενδεχόμενο του ελλείμματος της δημοκρατίας. Το ενδιαφέρον πλέον δεν στρέφεται στις κινητοποιήσεις και στον αγώνα που δίνουν εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι και σπουδαστές.

Μετατοπίζεται  σε μια αντιπαράθεση ιδεολογικού και πολιτικού χαρακτήρα, που μας γυρίζει αρκετά πίσω, ενίοτε και με μια φλύαρη κινδυνολογία. Ετσι, οδηγεί τελικώς τον κόσμο στο… «καβούκι» του, σέρνει  μνήμες που όλοι θέλουμε να ξεχάσουμε, και δίνει την ευκαιρία στην κυβερνητική εξουσία να περνά χωρίς πολλές – πολλές αντιδράσεις, σχεδιασμούς και αποφάσεις με χαρακτηριστική ευκολία.

Τρανταχτό παράδειγμα το νέο σχέδιο νόμου για τα δάση το οποίο τέθηκε σε διαβούλευση και «παραδίδει» επί της ουσίας δασικές εκτάσεις ακόμα και μέσα σε προστατευόμενες περιοχές, σε όσους επιδιώξουν την ανοικοδόμηση.

Τουριστικά χωριά, σφαγεία, εγκαταστάσεις διαχείρισης απορριμμάτων κλπ θα μπορούν να συνυπάρχουν  ελεύθερα με τα δάση μας!!! Και το σχέδιο νόμου, βγήκε ακριβώς μια μέρα μετά το τραγικό περιστατικό και το θάνατο του Παύλου Φύσσα.

Από κει και πέρα και εκτός απροόπτου η συζήτηση περί των   «άκρων» της νομιμότητας ή μη, στη λειτουργία του πολιτικού μορφώματος που εκπροσωπεί ο κ. Μιχαλολιάκος και των σεναρίων  για ευρεία εθνική συνεννόηση  θα συνεχιστεί περισσότερο για λόγους στρατηγικής και καθόλου επί της ουσίας.

Γιατί εδώ  τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Η θεωρία των δύο άκρων όπως εκφράστηκε από τον πρωθυπουργικό σύμβουλο Χρ. Λαζαρίδη πέφτει από μόνη της στο κενό. Θεσμικώς απαράδεκτο να χαρακτηρίζεται  ως «άκρο» ο ΣΥΡΙΖΑ παρά τις υπερβολικές  ορισμένες φορές τοποθετήσεις στελεχών του.

Λόγοι σεβασμού της ίδιας της δημοκρατικής αρχής απαιτούν την αντιμετώπισή του, σύμφωνα με τον ρόλο και την αποστολή του, αφού με τη βούληση του εκλογικού σώματος, βρίσκεται σε θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης και σε τροχιά διεκδίκησης της κυβερνητικής εξουσίας.

Για το κόμμα της Χρυσής Αυγής εξάλλου, προκύπτει εκ του Συντάγματος ότι δεν υφίσταται η θεσμική δυνατότητα να τεθεί ευθέως εκτός νόμου. Ερωτηματικό ωστόσο αποτελεί αν η νομική οδός θα στηριχθεί σε δύο συγκεκριμένα άρθρα του Ποινικού Κώδικα (καταδίκη και επιβολή ποινής στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων).

Όσον αφορά τέλος, στο θέμα της εθνικής συνεννόησης, είναι σίγουρο ότι σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς παράγοντες θα έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας…

Όλη η επικαιρότητα