Αρθρογραφία

Δούλεψε κορόϊδο

Ακούστε το άρθρο

Τον συναντάς σχεδόν κάθε πρωί κατά τις 10 η ώρα στην καφετέρια της πλατείας, ποτέ στο καφενείο στην γωνία, ντυμένος, περιποιημένος, φρέσκος –  φρέσκος, να πίνει τον καφέ του μετά πλούσιου τοστ και εμφιαλωμένου νερού, σου μιλάει από μακριά, σε χαιρετάει και σε φωνάζει για παρέα, ακόμη και να σε κεράσει καφέ, φαίνεται άνετος και χαλαρός.

Μένει σε ένα χαμόσπιτο στην άκρη της πόλης, εκ πρώτης όψεως δείχνει να περνάει δύσκολα, αλλά στην πιάτσα είναι κύριος με τα όλα του και φυσικά, ναι φυσικά για αυτόν, δεν εργάζεται, ούτε συνταξιούχος είναι, άλλωστε δεν βρίσκεται σε ηλικία σύνταξης και βέβαια, πάλι φυσικό και φυσιολογικό για αυτόν δεν εργάστηκε ποτέ στην ζωή του και δεν πρόκειται να εργαστεί όπως δηλώνει.

Δεν είναι οικονομικά ευκατάστατος, μόνο από το χαμόσπιτο έχει ένα μερίδιο, και μπορεί να κατοικεί μόνο, ουδείς γνωρίζει πως τα φέρνει βόλτα, ο δε ίδιος δηλώνει πως ο Θεός είναι για τους φτωχούς, τους ανήμπορους και φυσικά, το τονίζει αυτό και για τους τεμπέληδες, δηλώνοντας  μάλλον ευθέως ότι είναι τεμπέλης εκ πεποιθήσεως και όχι τυχαία, απεχθάνεται την δουλειά, την αποκαλεί δουλεία και λέει πως μόνο τα ρολόγια και τα κορόϊδα δουλεύουν.

Όσο περισσότερο κάθεσαι μαζί του, τόσο και περισσότερα μαθαίνεις, μπορεί στο τέλος να γίνεις και σοφότερος, μπορεί να χαλαρώσεις και εσύ, να αλλάξεις τον χρόνο, να κυλάει και για σένα πιο αργά και να μην τον κυνηγάς τρέχοντας, τάχα μου για να προλάβεις, αλλά τι να προλάβεις, μήπως τα πρέπει και τα γιατί που σε φορτώνει η ζωή;

Μπορείς να τον ακούς συνέχεια, αδιάκοπα, δεν σταματάει να μιλάει για την ζωή, αρχίζεις να επιζητάς την παρέα του, να κερνάς και εσύ βέβαια τον καφέ του πότε πότε για να υπάρχει ισορροπία και ανταπόδοση, βασικές αρχές όπως υποστηρίζει ο ίδιος για την κοινωνική ισορροπία και βέβαια δεν έχει λόγο να μην μιλήσει περισσότερο για τον εαυτό του και για τον τρόπο που επιβιώνει στο περιθώριο, λέμε εμείς, στις παρυφές της κοινωνίας όπως υποστηρίζει ο ίδιος.

Φυσικά και έχω φως, νερό και κινητό τηλέφωνο λέει, νάναι καλά το κράτος που φροντίζει και τους πολίτες του που δεν επιθυμούν την δουλεία, την αιχμαλωσία της εργασίας, για να πλουτίζουν οι λίγοι και να φτωχαίνουν οι πολλοί, μου πληρώνει φως, νερό τροφή και μικροέξοδα, για καφέ, τοστ και κινητό τηλέφωνο, προφανώς πληρώνουν  και για μένα οι έχοντες και κατέχοντες και έτσι πρέπει, πρέπει η κοινωνία να εκφράζει την αλληλεγγύη τους όπως μπορεί, έτσι ώστε να μπορείς και εσύ φίλε να κάθεσαι μαζί μου και να ακούς τις σοφές κουβέντες μου.

Ίσως απαγκιστρωθείς από την «μέγγενη» που σου φόρεσε το σύστημα και σε πιέζει, βάζοντάς σε να τρέχεις να προλάβεις το χρόνο, που ποτέ δεν θα τον φτάσεις, αλλά θα τρέχεις μάταια φίλε μου, που βιάζεσαι κιόλας να φύγεις για δουλειά όπως λές, κορόϊδο, ε κορόϊδο.-

Όλη η επικαιρότητα