Εθνικό Σύστημα Υγείας: Προς ολική χρεοκοπία…

Καταρρέει το Εθνικό Σύστημα Υγείας, αργά και σταθερά, και σε κάποιες περιπτώσεις ολοταχώς, χωρίς γυρισμό, με μία κυβέρνηση ανίκανη να παρέμβει θετικά, απεναντίας κάνει ότι μπορεί  για την διάλυση και ασφαλώς για την εδραίωση ,σε θέσεις κλειδιά, του γνωστού κομματικού κράτους.

Φτάνει μάλιστα και σε γελοιότητες, όπως για παράδειγμα, στον διορισμό Διοικητή στο πρώην Νοσοκομείο Κρεστένων, άσχετα αν στα χαρτιά το εμφανίζουν ως μικρό Νοσοκομείο, και αγνοούν  ή αποφεύγουν την πραγματικότητα, η οποία είναι ξεκάθαρη και λέει πως στα Κρέστενα, δεν υπάρχει Νοσοκομείο.

Αλλά και στα υπάρχοντα Νοσοκομεία της Ηλείας, Πύργου και Αμαλιάδας, η κατάσταση είναι τραγελαφική και απαράδεκτη, στην προσφορά ακόμη και πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και λέμε πως τα Νοσοκομεία παραμένουν ακόμη όρθια, χάρις στις άοκνες και έντιμες προσπάθειες, μεγάλου  τμήματος των εργαζομένων όλων των κλάδων και κυρίως γιατρών και νοσηλευτών.

Υπάρχουν παραδείγματα καθημερινά, που παραπέμπουν σε τριτοκοσμικές χώρες, υπάρχουν ραντεβού για εργαστηριακές εξετάσεις, που σε κάποιες περιπτώσεις κλείνονται για το 2014 (μαστογράφος), υπάρχουν φοβερές ελλείψεις σε μέσα, υλικά και ανθρώπινο δυναμικό και το χειρότερο υπάρχει ανοργανωσιά, διάλυση και  τάση  παραχώρησης σιγά-σιγά των εργαστηρίων και όλης της στήριξης στον ιδιωτικό τομέα ,που καραδοκεί να αρπάξει τα πάντα, φυσικά με χρηματοδότηση των ιδίων των πολιτών και των ασφαλιστικών ταμείων.

Η κατάσταση προχωράει στην κατηφόρα, χωρίς πιθανότητες να σταματήσει και να αντιστραφεί, κάτω από τα βλέμματα, Διοικήσεων και  Υπουργείου Υγείας και φυσικά κάτω από τα ανήμπορα, κατά κανόνα, βλέμματα των εργαζομένων.

Φυσικά υπάρχει και μία μερίδα εργαζομένων στα Νοσοκομεία, όπως σε όλο  το Δημόσιο, που έχει αράξει, πηγαινοέρχεται κατά βούληση, εργάζεται ή δεν εργάζεται κατά βούληση και φυσικά πληρώνεται κανονικά,  σαν να μην συμβαίνει τίποτα, σε μια χώρα που παραπαίει, που έχει 1,5 εκατ. ανέργους  εκ του ιδιωτικού τομέα μόνο, 2,5 εκατ. υποαπασχολούμενους και την πλειοψηφία όσων εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, κυρίως αλλοδαπούς και ανασφάλιστους.

Περιμένουμε δηλαδή την επόμενη δόση  του δανείου και τα νέα χαράτσια που έρχονται, για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις στο Δημόσιο και τίποτα παραπέρα, από αυτά που κάποτε λέγαμε περί ανάπτυξης, περί ανταγωνισμού, περί  εξαγωγών, περί πιστοποιημένων προϊόντων και όλα όσα ξέραμε, αλλά τα χάσαμε, προφανώς  με τις επιλογές μας  δια της ψήφου μας  από το 2000 και δώθε.

Και βέβαια παρακολουθούμε μία κυβέρνηση, ακατάλληλη και ανίκανη, αποφεύγουσα να ασχοληθεί με τα προβλήματα, μάλιστα δε, παρατηρούμε και το πρωτοφανές για τα πολιτικά χρονικά της  χώρας μας, να έχουμε κυβέρνηση παρούσα και αμέτοχη, σιωπούσα και πελαγοδρομούσα, κατά το γνωστό «μη μιλάς μη γελάς κινδυνεύει η Ελλάς».

Δυστυχώς η κατάσταση όπως εξελίσσεται χειροτερεύει και δεν φαίνονται προοπτικές ανάκαμψης και αναστροφής, αν δεν γίνει κάτι σοβαρό, που θα αναγκάσει τον πολιτικό κόσμο και τους πολίτες φυσικά, να δώσουν άλλη, διαφορετική ώθηση στα πράγματα και αλλαγή πολιτικής,  γιατί χρεοκοπούμε σιγά-σιγά και σε ελπίδες, όνειρα και ιδέες, βαδίζουμε δηλαδή σε ολοκληρωτική χρεοκοπία.

Δημήτρης Μάλλιος