Φεύγουμε για τα μπάνια μας

Φαίνεται πως τελειώνουμε με την αξιολόγηση, για να δούμε επιτέλους τι και πόσα πρόσθετα μέτρα θα επιβληθούν στον λαό, πάντα βέβαια με εξαίρεση αρκετών ομάδων προνομιούχων, για να κανονίσουμε και εμείς επιτέλους την καλοκαιρινή μας πορεία, και να εκμεταλλευτούμε την δυνατότητα που μας παρέχει η πολιτική εξουσία, ώστε να απολαύσουμε τα «μπάνια του λαού».

Είναι και τα μπάνια, τα μπάνια του λαού όπως λέγονται, μία παράδοση πλέον, που παρέχεται ως δυνατότητα τα καλοκαίρια, στους απλούς ανθρώπους, να απολαμβάνουν τις καλοκαιρινές ψυχρολουσίες εθελοντικά και ευχάριστα, μετά από τις αναγκαστικές και εν πολλοίς βασανιστικές που υφίστανται κατά την διάρκεια του έτους.

Παρέχεται και η δυνατότητα να μείνουν προσωρινά απλήρωτοι και οι διάφοροι λογαριασμοί, κυρίως αυτοί που έχουν σχέση με φως και νερό, γιατί οι υπόλοιποι, δηλαδή τραπεζών, Εφορίας, δοσατζήδων, γυρολόγων κλπ, δεν αναβάλλονται, ούτε διευκολύνονται, αλλά μάλλον οδηγούν σε κατασχέσεις σε ότι υπάρχει ή απέμεινε σε κινητά και ακίνητα.

Βέβαια το φετινό καλοκαίρι είναι διαφορετικό, αφού το πρωτογενές πλεόνασμα των 7,5 δις. ευρώ, σύμφωνα με την περσινή διάθεσή του, μπορεί και πάλι να διατεθεί στις ασθενέστερες κοινωνικά τάξεις, τουλάχιστον στα χαρτιά και αυτό είναι που μετράει πολιτικά και αφήνει σοβαρά σημάδια άσκησης κοινωνικής πολιτικής, έτσι ώστε ο λαός, παρά τις δυσκολίες του, να εισπράττει ιδεολογική προστασία, που μπορεί να προδιαγράφει και εκλογικά αποτελέσματα.

Μπορεί ακόμη, να κυλήσει στην αγορά ζεστό χρήμα, και ας μην είναι χρήμα πρωτογενούς ή έστω δευτερογενούς παραγωγής, ή ακόμη και απλής παραγωγής, ας είναι χρήμα ματωμένο, από συντάξεις, μισθούς, υπερφορολόγηση σε ότι απέμεινε στην αγορά, επί δικαίων και αδίκων, να ζεστάνει προσωρινά την ούτως ή άλλως ζεστή καλοκαιρινή ατμόσφαιρα και να δημιουργήσει ψευδαισθήσεις.

Ξέρουμε λίγο ή περισσότερο, ότι οι ψευδαισθήσεις έχουν πλέον την ίδια αξία με τις αισθήσεις, το βεβαιώνουν πολλοί ειδικοί επιστήμονες και βέβαια δεν είναι κανένα μυστικό, είναι νομοτέλεια, σε περιόδους κρίσεων, να μπερδεύονται οι αισθήσεις με τις ψευδαισθήσεις και να προκύπτει ένα περίεργο μείγμα, που έχει άμεσες επιπτώσεις στην κοινωνία και δημιουργεί την εικονική πραγματικότητα.

Πρόκειται για την πραγματικότητα της κρίσης και των αποτελεσμάτων της, του μοναδικού δηλαδή αποτελέσματος της φτωχοποίησης της κοινωνίας, που υποφέρει και προβληματίζεται, αλλά απολαμβάνει την εικονική πραγματικότητα των υποσχέσεων, της κοροϊδίας, των πρωτογενών δήθεν πλεονασμάτων, παραβλέποντας τα χρέη που τρέχουν στον καθένα χωριστά, αλλά και γενικότερα ως εξωπραγματικό ποσοστό επί του ΑΕΠ.

Φεύγουμε λοιπόν, για να απολαύσουμε τα μπάνια του λαού, και αδειάζουμε τις πλατείες των πρώην αγανακτισμένων, δεν πληρώνω, σπάω, καίω, φωνάζω υβρίζω κλπ. και γεμίζουμε τις παραλίες, μέχρι να πάρουμε την ειδοποίηση ότι τελείωσε, δεν έχει άλλο και να επιστρέψουμε στους καναπέδες μας για να απολαύσουμε την χειμέρια νάρκωσή μας, είτε μας την επιβάλλουν είτε την επιλέγουμε.