Παραπολιτικά

Φώφη Γεννηματά: Η συγκλονιστική εξομολόγηση για τη μάχη με τον καρκίνο

Ακούστε το άρθρο

Μια συνέντευξη που ξεφεύγει από τα στενά όρια της πολιτικής, παραχώρησε η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής Φώφη Γεννηματά.

Η κυρία Γεννηματά, σε μια εκ βαθέων εξομολόγησή της στον Άρη Καβατζίκη, συνεργάτη της εκπομπής του ΑΝΤ1 «Το πρωϊνό» που παρουσιάζει η Φαίη Σκορδά, μίλησε για τη νικηφόρα μάχη της με τον καρκίνο και τις προσπάθειές της να αποκτήσει παιδί με εξωσωματικές.

«Μια από τις δυσκολότερες στιγμές ήταν όταν μετά από το χειρουργείο χρειάστηκε να μιλήσω στην Αιμιλία, η οποία ήταν τότε 9,5 ετών», είπε χαρακτηριστικά η κυρία Γεννηματά, για την περιπέτειά της με τον καρκίνο, προκαλώντας συγκίνηση στους τηλεθεατές.

«Δεν μπορούσα να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς παιδιά»

Σχετικά με τις προσπάθειές να γίνει μητέρα, η κυρία Γεννηματά είπε: «Όταν ήμουν 22 χρονών στον πρώτο μου γάμο, μας είπαν ότι δεν θα κάνουμε παιδιά, μας το απέκλεισαν. Είπα ότι δεν το βάζω κάτω, δεν υπάρχει περίπτωση, δεν μπορώ να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς παιδιά και ξεκίνησα έναν πάρα πολύ μεγάλο αγώνα που κράτησε 10 χρόνια και τελικά ήρθε η Αιμιλία στη ζωή μας και τα άλλαξε όλα.

Αποφασίσαμε να υιοθετήσουμε ένα παιδάκι, αρχίσαμε να ψάχνουμε την διαδικασία και τότε έμεινα έγκυος στην Αιμιλία. Ήταν η τελευταία προσπάθεια εξωσωματικής που κάναμε. Μετά, τα άλλα δύο μου παιδιά ήρθαν φυσιολογικά. Είναι από τα περίεργα που συμβαίνουν στη ζωή».

«Οικογενειακή η ιστορία μας με τον καρκίνο»

Η κυρία Γεννηματά, αναφέρθηκε στην προσωπική της περιπέτεια με τον καρκίνο: «Η μητέρα μου αρρώστησε πρώτη, ήταν 44 ετών, έζησε 10 χρόνια πολεμώντας τον καρκίνο, δεν σταμάτησε σχεδόν καθόλου να κάνει θεραπείες, ήμασταν συνέχεια στα νοσοκομεία και ενώ αντιμετωπίζαμε αυτό το πρόβλημα με τη μητέρα μου, δυστυχώς στην πορεία αρρώστησε και ο πατέρας μου. Νομίζω ότι επηρεάστηκαν και οι δύο πάρα πολύ από αυτή την εξέλιξη. Τους χάσαμε μέσα σε 7 μήνες και τους δύο.

Μετά από αρκετά χρόνια, όταν ήμουν εγώ 44 ετών, αρρώστησα επίσης και μετά από λίγα χρόνια η αδερφή μου. Αλλά δόξα τω Θεώ, είμαστε εδώ, είναι όλα καλά. Η πρώτη αντίδραση όλων των ανθρώπων είναι «γιατί σε μένα;», είναι απόλυτα φυσιολογικό. Αλλά αν μείνεις σε αυτή την αντίδραση δεν θα τη βγάλεις καθαρή στο τέλος. Πρέπει να κάνεις το επόμενο βήμα, να φύγεις γρήγορα από αυτή τη λογική. Αν έμενα στο γιατί σε μένα, δεν θα είχα 3 παιδιά και ίσως να μη ζούσα σήμερα».

«Μαθαίνει κανείς να ζει κάτω από αυτές τις συνθήκες»

«Το θέμα είναι να μπορείς να ζεις, να μη ζεις συνέχεια κάτω από τη σκιά και την αγωνία και τον φόβο. Αν ζεις με τον φόβο, αυτή δεν είναι ζωή, έχει νικηθεί στην πραγματικότητα, στην καθημερινότητά σου. Εγώ δεν έζησα ποτέ έτσι.

Τα μικρά μου παιδιά δεν είχαν καταλάβει, αργότερα μιλήσαμε γι’ αυτό. Μια από τις δυσκολότερες στιγμές ήταν όταν μετά από το χειρουργείο χρειάστηκε να μιλήσω στην Αιμιλία, η οποία ήταν τότε 9,5 ετών. Στα παιδιά πρέπει να λες την αλήθεια και την είπα».

Όλη η επικαιρότητα