Hμίκοσμος

Άρδην αλλαγές, στην κουλτούρα, στη συνείδηση, στην αξιοπρέπεια, στα ήθη, στα έθιμα στην καθημερινή ζωή, στην οικογένεια, στη θρησκεία, στα σύνορα, στην ιστορία.

Σαν τα πορτοκάλια του Δουμά, το πρωί άγουρα, το μεσημέρι ώριμα, το απόγευμα χαλασμένα, σαν τη γυναίκα που ανήκε σε κάποια καλή κοινωνική τάξη και σιγά-σιγά άρχισε να πέφτει σε παραπτώματα, μέχρι που κατάντησε γυναίκα των καταγωγίων με τη ρετσινιά της «Βαρυμπόμπης» και όλοι την δείχνουν με το δάχτυλο, άλλοι με τον δείχτη και άλλοι με το μεσαίο και ανορθωμένο.

Σκηνή κωμωδίας ή επερχόμενης τραγωδίας, διότι και άδικο να έχουν, θα μείνει η ουλή της διαβολής που γεννιέται από την συκοφαντία, ακόμη και αν η κατηγορία αποδειχτεί ότι δεν είναι αληθινή.

Αυτή τη δύσκολη ώρα, θέλει η Πατρίδα αρετή και όχι κατασκόπους. Ενωθείτε, ας ενωθούμε κι ας ανάψουμε, όλοι μαζί τα φώτα της αλήθειας, για να σβήσουν οι σκιές της Σκύλλας και της Χάρυβδης και πετάξτε τους στα μούτρα, όλο το χρυσάφι του δικού τους κόσμου, φωνάζοντας τους ότι δεν το έχουμε ανάγκη για να συνεχίσουμε να ζούμε.

Οι Έλληνες περπατάμε στους δικούς μας φωτισμένους δρόμους, αυτούς τους δρόμους που είναι φωτισμένοι, με τα Κόκκαλα  της Ελευθερίας των προγόνων μας, αυτούς τους δρόμους που τώρα πατάν τα δικά τους κουνιστά ξερά και στέκονται ακόμα όρθιοι, προσπαθώντας να μάθουν τι σημαίνει για μας, «Νίκη ή θανή».

Αρθρογραφεί ο συγγραφέας και ποιητής Κώστας Παρδάλης