Συνεντεύξεις

Η «Δύναμη του Σκότους» μέσα από τα μάτια της Ανίσιας και της Μαρίνας

Ακούστε το άρθρο

Η «Δύναμη του Σκότους», το θεατρικό αριστούργημα του Λέοντος Τολστόι, ανεβαίνει φέτος από την Ομάδα Τέχνης “Δούρειος Ίππος”. Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό κοινωνικό δράμα, που με σαρκαστικό χιούμορ αλλά και ένα πρωτοφανή για την εποχή που γράφτηκε (1886) ωμό ρεαλισμό, καταδεικνύει τα ζοφερά συμπεράσματά του Τολστόι για την ανθρώπινη φύση, κρίνοντας καταστάσεις, αντιλήψεις και συμπεριφορές της εποχής του. Εμείς βρεθήκαμε στο θέατρο Απόλλων, είδαμε την εξαιρετική αυτή παράσταση και μιλήσαμε με δύο από τα βασικά μέλη της ομάδας, δύο σπουδαίες ερμηνεύτριες, που ενσαρκώνουν δύο πολύ διαφορετικούς ρόλους. Την Ελευθερία Σταματοπούλου, η οποία υποδύεται την Ανίσια, και την Σοφία Σάλτη, η οποία υποδύεται την Μαρίνα.

«Η δύναμη του σκότους», ένα έργο γραμμένο το 1886 μεν, με αρκετά σύγχρονα μηνύματα δε. Πως μεταφράζετε εσείς αυτά τα μηνύματα στο σήμερα;

Ε.Σ: Ένα μήνυμα που αφορά το σήμερα, είναι η συνεχής μάχη ηθικής, καλού – κακού, με κύριο στόχο άνθρωποι κατώτερης κοινωνικής τάξης να ανελιχθούν με μέσο το χρήμα, με οποιοδήποτε τρόπο. Ωστόσο βλέπουμε ένα ακόμα μήνυμα διαχρονικό, ότι το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία.

Σ.Σ: Οι ανθρώπινες συμπεριφορές αλλάζουν με βάση τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που επικρατούν στην εκάστοτε κοινωνία, και αναλόγως το μορφωτικό επίπεδο. Μπορεί η δύναμη του σκότους να είναι γραμμένη τότε, αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι και τότε υπήρχε γενικότερη κρίση, τόσο αξιών, όσο και οικονομικής φύσεως.

Ανίσια και Μαρίνα. Είναι δύο γυναίκες, πολύ διαφορετικές, και δύο κομβικά πρόσωπα στην εξέλιξη του έργου. Μιλήστε μου για τους ρόλους τους οποίους υποδύεστε.

Ε.Σ: Η Ανίσια είναι μια νέα γυναίκα, παντρεμένη με έναν πλούσιο γαιοκτήμονα, μεγαλύτερο της σε ηλικία, ενώ δεν είναι ευτυχισμένη μαζί του, ούτε της αρέσει ο τρόπος που ζουν. Ερωτεύεται παράφορα τον Νικήτα, έναν εργάτη, και ελπίζει πως μέσα απ’ αυτόν τον παράφορο έρωτα θα βρει την ευτυχία που επιζητά. Όμως εξαιτίας αυτού του έρωτα, κάνει κάτι πολύ κακό, και μετά κάτι χειρότερο, και αυτός ο καταστροφικός τελικά έρωτας την βυθίζει στο σκοτάδι. Είναι μια γυναίκα, την οποία σκλήρυναν οι συγκυρίες. Είναι πολύ δυναμική, και με τον οποιονδήποτε τρόπο θα διεκδικήσει την ευτυχία της και τη ζωή που έχει στερηθεί. Διεκδικεί και ψάχνει να βρει το φως.

Σ.Σ: Η Μαρίνα είναι μια νεαρή κοπέλα που πίστεψε στην αγάπη του Νικήτα, και παρασύρθηκε από τον έρωτα του, από τον οποίον φυσικά και πληγώθηκε. Παρόλο που στο μεγαλύτερο κομμάτι η Μαρίνα τον ικετεύει να γυρίσει σε εκείνη, το κάνει με τέτοιο επαναστατικό για τα τότε δεδομένα τρόπο, και με αυτό φανερώνει την δυναμική του το έργο, όσο αφορά το πόσο σύγχρονο είναι.

Οι παραστάσεις συνεχίζονται μέχρι τις 31 Μαρτίου 2019 στο Θέατρο Απόλλων

Στο έργο γνωρίζουν όλοι το κακό, κι αν δεν το γνωρίζουν, το υποπτεύονται, αλλά δεν μιλούν. Εσείς πως αντιδράτε όταν βλέπετε να συμβαίνει κάτι, που παραβιάζει την προσωπική σας ηθική;

Ε.Σ: Σίγουρα δεν αρκεί να στηλιτεύσεις τα κακώς κείμενα σε μια κοινωνία. Ωστόσο αυτό που μπορεί ο καθένας από εμάς σαν άτομο να κάνει, είναι μέσα από τη συνεχόμενη τριβή εντός του κοινωνικού συνόλου να προσπαθεί να αναδείξει αυτά τα ζητήματα και να προσπαθήσει να επηρεάσει τη σκέψη των ανθρώπων προς μια διαφορετική πλευρά.

Σ.Σ: Προσπαθώ να καταλάβω τι οδήγησε κάποιον ώστε να αδικήσει κάποιον άλλον, και αντιδρώ ανάλογα.

Πως θα περιγράφατε την εμπειρία σας από την συμμετοχή σας στην θεατρική ομάδα Δούρειος Ίππος, πως είναι η συνεργασία σας;

Ε.Σ: Είναι η δεύτερη χρονιά που συμμετέχω στην ομάδα τέχνης Δούρειος Ίππος. Όσο αφορά την συνεργασία, και τις δύο χρονιές είναι άριστη με όλους τους συντελεστές της ομάδας. Σχετικά με την εμπειρία της συμμετοχής μου, η όλη ενασχόληση με το θέατρο, μου προκάλεσε όλα τα θετικά συναισθήματα που φανταζόμουν πριν καν γίνω μέλος της ομάδας.

Σ.Σ: Η ομάδα Δούρειος Ίππος, είναι μια ομάδα που οφείλει την ύπαρξη της, στον σκηνοθέτη της, κ. Παρασκευά Παπαπετρόπουλο. Δεν υφίσταται ομάδα διαφορετικά. Όσο αφορά τους ερασιτέχνες ηθοποιούς, μεταξύ μας αλλά και όσο αφορά τους συνεργάτες μας γενικότερα, η σχέση μας είναι όπως πρέπει, δηλαδή, ενωμένη. Σε αυτό το κομμάτι τα έχουμε καταφέρει.

Τι τρόπους χρησιμοποιήσατε για να προσεγγίσετε τους ρόλους σας. Τι ήταν αυτό που σας φάνηκε πιο δύσκολο στις πρόβες;

Ε.Σ: Πρόκειται για ένα δύσκολο και απαιτητικό ερμηνευτικά έργο, ειδικά για ερασιτεχνική θεατρική ομάδα. Χωρίς τις οδηγίες και την κατεύθυνση του σκηνοθέτη μας, Παρασκευά Παπαπετρόπουλου, θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο να έχει επιτυχία η παράσταση. Αυτό που ήταν αρκετά δύσκολο στις πρόβες ήταν το να μπορώ να ερμηνεύσω τόσο έντονα συναισθήματα κόντρα στα προσωπικά μου βιώματα. Όμως η καθοδήγηση του σκηνοθέτη μας, με έκανε να μπορέσω να φτάσω το ρόλο μου εκεί που έπρεπε, και θέλω να τον ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε, για έναν τόσο σπουδαίο και απαιτητικό ρόλο.

Σ.Σ: Τέτοιου είδους έργα, σου δίνουν την ευκαιρία και την ελευθερία να πλάσεις έναν χαρακτήρα όπως τον έχεις φανταστεί, φυσικά πάντα με βάση τα γραφόμενα του έργου… τα οποία είναι τόσο διφορούμενα. Ο τρόπος για να προσεγγίσεις προσωπικότητες τέτοιες είναι κατά τη γνώμη μου ένας. Πολλές αλλαγές στον τρόπο ερμηνείας. Η Μαρίνα δηλαδή σε όλες τις εκδοχές μιας ερωτευμένης κοπέλας.

Η Σοφία Σάλτη στα παρασκήνια του θεάτρου

Στο τέλος της παράστασης βιώνουμε μια μορφή κάθαρσης, όσο αφορά την τιμωρία – έστω του ενός – … Πιστεύετε ότι εν τέλει ο άνθρωπος αλλάζει, αναδιαμορφώνει πράγματα του χαρακτήρα με το πέρασμα του χρόνου;

Ε.Σ: Θεωρώ πως αναδιαμορφώνει πράγματα του χαρακτήρα του ο άνθρωπος όταν συνειδητοποιεί από μόνος του, εκ των έσω ότι κάποια χαρακτηριστικά είναι αρνητικά.

Σ.Σ: Υπάρχουν άνθρωποι δεκτικοί στο να παίρνουν μαθήματα ζωή, γιατί είναι έτοιμοι γι αυτό και άνθρωποι που δεν είναι. Άνθρωποι που θέλουν να εξελίσσονται και άλλοι που δεν το επιθυμούν. Προσωπικά θεωρώ πως οφείλουμε, ως άνθρωποι να επαναπροσδιορίζουμε πράγματα. Το καλό και το κακό το γνωρίζουμε. Ας ψάξουμε περισσότερο τα καλά μέσα μας, παρά τα κακά.

Ο θεατής βλέπει ένα βαρύ θέαμα, και ίσως φεύγει από το θέατρο αρκετά προβληματισμένος. Τι είναι αυτό που του δημιουργεί τους μεγαλύτερους προβληματισμού κατά τη γνώμη σας.

Ε.Σ: Νομίζω πως προβληματίζει, όσο αφορά το πόσο ακραία συμπεριφορά μπορεί να έχει ένας άνθρωπος εξαιτίας του χρήματος, του έρωτα, της προδοσίας.

Σ.Σ: Αρχικά θεωρώ πως οι επιλογές σου σε τιμωρούν ή σε επιβραβεύουν, οπότε λίγο πολύ όλοι τιμωρούνται. Δεν είμαι σίγουρη ότι ξέρω ποιος είναι ο μεγαλύτερος προβληματισμός του κοινού, πάντως θα ήθελα να είναι ο εξής: Πως γίνεται άνθρωποι φιλήσυχοι, με θρησκευτική συνείδηση, να διαπράττουν τέτοια εγκλήματα, στο όνομα του χρήματος και του πάθους;

Όλη η επικαιρότητα