Η λίστα Λαγκάρτ

Mπλέξαμε με το καλοκαίρι και τα καλοκαιρινά γεγονότα και ξεχαστήκαμε στην παραλία και στην θάλασσα, δεν πήραμε τίποτα χαμπάρι για την γνωστή και περίφημη λίστα Λαγκάρτ, παρότι βούιξε ο τόπος από τους κραδασμούς και τις παράπλευρες απώλειες των διώξεων  που θα μπορούσαν να έχουν γίνει αλλά δεν έγιναν ποτέ.

Και όχι μόνο αυτό αλλά αν θυμάστε, που θυμάστε ,γιατί τάχα να ξεχάσετε, ήταν ένα από τα μόνιμα αιτήματα των τέως αγανακτισμένων , όσων βέβαια είχαν απομείνει την κρίσιμη περίοδο της ανακάλυψής της ,αλλά και αυτό το αίτημα έγινε τέως , όπως και οι αγανακτισμένοι, παρότι έφαγαν στην μάπα, συνεχόμενα μνημόνια από τι 2011 και εντεύθεν.

Ούτε μία ανακοίνωση, ούτε μία διαρροή, μα ούτε και μία δημοσιογραφική πληροφορία των γνωστών κουτσομπόληδων της TV, χάσαμε την λίστα και μαζί της όλους τους τρανταχτούς της φοροδιαφυγής και της  βόλεψης του εαυτού τους στο απυρόβλητο των τραπεζών της βόρειας Ευρώπης.

Όλα σταμάτησαν στις κόρες του αείμνηστου Μιχάλη Παπακωνσταντίνου και στην δίωξη του  ανιψιού του , υπουργού Οικονομίας του τότε ΠΑΣΟΚ, φερόμενου ως υπεύθυνου της απόκρυψης τις λίστας για να προφυλάξει δήθεν τις εξαδέλφες του, οι οποίες τελικά δεν είχαν διαπράξει και κανένα αδίκημα.

Και σήμερα, ουδείς γνωρίζει ουδέν, πλην ίσως των διαχειριστών της λίστας και των υπεύθυνων περί την έρευνα, η οποία όπως είχε αφεθεί να εννοηθεί, είναι επίπονη, χρονοβόρα και ανάγεται κυρίως στην βούληση των ξένων τραπεζών ,οι οποίες συνήθως αρνούνται την παροχή στοιχείων προφασιζόμενες το τραπεζικό απόρρητο και όχι μόνο.

Βέβαια ο κ. Παπακωνσταντίνου, συνεχίζει διωκόμενος, αν και μαζί του θα έπρεπε να διώκονται και οι επόμενοι συνάδελφοί του, γιατί και αυτοί ουδέν αποτέλεσμα είχαν με την ενασχόλησή τους, τουλάχιστον τις πρώτες ημέρες, όταν  έγινε το όργιο της προπαγάνδας και της κατασυκοφάντησης ανθρώπων άσχετων με την λίστα.

Και εμείς, οι μαχητές των δρόμων και των πλατειών, οι κατά παραγγελία  πρώην αγανακτισμένοι, σιωπούμε και αποφεύγουμε να ταράσσουμε τα λιμνάζοντα ύδατα της  «μνημονιακής» διακυβέρνησης, αναμένοντες  και προσμένοντες την άνοδο στην διακυβέρνηση των «αντιμνημονιακών», που θα σκίσουν, κατόπιν θα διαπραγματευτούν και στην συνέχεια  θα συμμορφωθούν προς «τας εντολας» των μνημονίων, εκτός και αν επιλέξουν την μονομερή καταγγελία και την  υπαγωγή της χώρας σε καθεστώς απομόνωσης τύπου πρώην Λιβύης, πρώην Αλβανίας και λοιπών πρώην.

Νομίζω πως μάλλον καλύτερα είναι στην θάλασσα,  στην απομόνωσή της  και αφού ο λαός κάνει τα μπάνια του και  όταν μαζευτεί στους καναπέδες, ίσως τότε είναι η κατάλληλη στιγμή της δράσης  και των γεγονότων, ώστε να ξεχαστεί  το πετρέλαιο θέρμανσης, το οποίο προοιωνίζεται πιο ακριβό από πέρσι.

Δημήτρης Μάλλιος