Η παλιά μάσκα

Τόση προσπάθεια και να πάει χαμένη είναι και λίγο άδικο βέβαια, αλλά τι να γίνει, δεν πάει άλλο, πρέπει αμέσως να αλλάξει, να φύγει το παλιό και φθαρμένο και στην θέση του να μπει το καινούργιο, που φαίνεται άφθαρτο, ίσως με καινούργια υλικά, πιθανότατα όμως με παλιά, που ήταν για πέταμα, αλλά κάποιος τα κράτησε στην άκρη για κάθε περίσταση.

Και είχε δίκιο αυτός ο κάποιος, μπορεί να είναι και ο καθένας μας, που κράτησε τα παλιά και φθαρμένα υλικά, αποδεικνύονται καλύτερα από τα φρέσκα, που ακόμη είναι αδοκίμαστα και που καιρός τώρα για δοκιμές υλικών, προσαρμογές και τοποθετήσεις από την αρχή με νέα δεδομένα, όρους και προοπτικές.

Έτσι λοιπόν, μπροστά στην απαίτηση της συγκυρίας, ώστε αμέσως να αλλάξουμε τις μάσκες και να φορέσουμε καινούργιες, εμείς είμαστε πανέτοιμοι, χάρη στην προνοητικότητά μας για αναπαλαίωση, ή αλλιώς ξεκαινούργιωμα της παλιάς μας και δοκιμασμένης μάσκας, που τουλάχιστον είναι στα μέτρα μας, μας βολεύει απόλυτα και απ ότι φαίνεται βολεύει και τους κηδεμόνες και δανειστές μας απ την ΕΕ, αν και αυτοί φόρεσαν ήδη τις κατακαίνουργες, ως διαθέτοντες ασφαλώς και το ανάλογο χρήμα.

Εμείς δεν είχαμε λόγο για καινούργιες, άλλωστε με τι χρήματα, μην γινόμαστε και σπάταλοι, η ακόμη χειρότερα μην αναγκαστούμε να βγούμε και να ψάξουμε για δουλειά, ή μην αναγκάσουμε την κυβέρνηση μας να καλέσει επενδυτές για να επενδύσουν στις υποδομές και στην παραγωγή, μια χαρά είμαστε βολεμένοι ας είναι καλά οι δανειστές μας, που φροντίζουν με το αζημίωτο την ανικανότητα και τεμπελιά μας.

Η παλιά μάσκα λοιπόν, ότι καλύτερο, είμαστε εξοικειωμένοι μαζί της, την φοράμε χρόνια τώρα και μάς πάει γάντι, δημιουργεί τον δικό μας αποκλειστικό μικρόκοσμο και επιτρέπει αυτό που ακριβώς θέλουμε, δηλαδή να βλέπουμε και να αισθανόμαστε τα απόλυτα αναγκαία, χωρίς πλεονασμούς και υπερφόρτωση του μυαλού μας με σκέψεις και συνειρμούς που είναι για άλλους και όχι για την αφεντιά μας.

Μπορεί να μοιάζουμε λίγο σαν ιθαγενείς άλλου πλανήτη, μπορεί η συμπεριφορά μας να έχει κάποια προβλήματα προσαρμογής και ευθυγράμμισης με την πραγματικότητα, μπορεί τέλος πάντων ο καθένας να λέει ότι θέλει και εμείς να αισθανόμαστε όπως μας αρέσει και αυτό εν τέλει είναι που μετράει και αξίζει να προσέχουμε με μεγάλη επιμέλεια, δηλαδή να αισθανόμαστε όπως μας αρέσει, μέσα στην παλιά και αγαπημένη μας μάσκα.

Και τι σημασία αλήθεια μπορεί να έχει αν είμαστε στον δικό μας ή στον άλλο πλανήτη, αφού έτσι κι αλλιώς είμαστε καλά, τα βρίσκουμε με τους εαυτούς μας, δεν ζοριζόμαστε, δεν πιέζουμε τον εγκέφαλό μας, ούτε ψάχνουμε τελευταία στιγμή για καινούργιες μάσκες, είμαστε μια χαρά βολεμένοι με τις παλιές μας, που τις ξέρουμε και μας ξέρουν καλά.