Κική Δημουλά: Θλίψη στην κηδεία της ποιήτριας – Συγγενείς και φίλοι στο τελευταίο αντίο

Οικογένεια, φίλοι και θαυμαστές της σπουδαίας ποιήτριας, Κικής Δημουλά, έδωσαν το «παρών» στην κηδεία της, που έγινε το μεσημέρι της Τρίτης (25/2) στο Α’ νεκροταφείο Αθηνών.

Ανάμεσα στους ανθρώπους που βρέθηκαν εκεί ήταν ο προθυπουργός της Ελλάδας, Κυριάκος Μητσοτάκης, μαζί με τη σύζυγό του, Μαρέβα, ο δήμαρχος Αθηνών Κώστας Μπάκογιάννης, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη, η Βίκη Σταυρόπουλου μαζί με την κόρη της Δανάη Μπάρκα, ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος, ο σχεδιαστής Μάκης Τσέλιος, η Λίνα Νικολακοπούλου, η Λένα Πλάτωνος, η Άννα Παναγιωταρέα και ο Κώστας Γεωργουσόπουλος.

Η κηδεία της Κικής Δημουλά γίνεται δημοσία δαπάνη ως μια ελάχιστη ένδειξη τιμής και σεβασμού στο σπουδαίο έργο που άφησε πίσω της. Σημειώνεται ότι έφυγε από τη ζωή το περασμένο Σάββατο (22/2), σε ηλικία 89 ετών, ύστερα από σύντομη νοσηλεία, κατά την οποία είχε υποστεί ανακοπή καρδιάς. Εισήλθε εν συνεχεία σε μονάδα εντατικής θεραπείας, από την οποία δεν εξήλθε ποτέ. Η ποιήτρια νοσηλευόταν από τις 2 Φεβρουαρίου στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του «Υγεία», με χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια.

Στο επίκεντρο της ποιητική της δημιουργία βρίσκεται ο άνθρωπος και τα θέματα που ζητούν απεγνωσμένα απαντήσεις, όπως ο χρόνος, η μνήμη, ο έρωτας, ο φόβος, η μοναξιά, η απώλεια και η μεταφυσική αγωνία του θανάτου. Παντού, όμως, σιγοκαίει η ελπίδα. Γεννημένη στην Αθήνα το 1931, η Κική Δημουλά μετά το γυμνάσιο προσβλήθηκε στην τράπεζα της Ελλάδας, στην οποία εργάστηκε επί 25 χρόνια. Οι ανώτερες σπουδές της, όπως έλεγε η ίδια, ήταν η ζωή της κοντά στον σύζυγό της, στον ποιητή και πολιτικό μηχανικό Άθω Δημουλά.

Πρωτοεμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα το 1952 και καθιερώθηκε με τη δύναμη και τον πλούτο του λόγου της. Απέκτησε φανατικό αναγνωστικό κοινό με ιδιαίτερη απείχηση στη νεολαία, αφού η ποίηση της διδάσκεται στα σχολεία.

Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και διακρίσεις. Μεταξύ των οποίων, το Β’ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή «Το λίγο του κόσμου», το 1989 με το Α’ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή «Χαίρε ποτέ» και το 1995 με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή «Η εφηβεία της λήθης». Το έργο της έχει μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες.

«θα πάψω να μιλώ όταν διαμιάς θα φύγουν όλες οι λέξεις από μέσα μου με πρώτη πρώτη πρώτη απ’ όλες τη λέξη υπάρχω». 

via