Τον κίνδυνο απώλειας και του φυτικού κεφαλαίου αντιμετωπίζουν οι ελαιοπαραγωγοί της Βρίνας στον δήμο Ανδρίτσαινας-Κρεστένων, καθώς η παρατεταμένη ανομβρία έχει «ξεράνει» τον καρπό της ελιάς και απειλεί τα λιοστάσια με μη αναστρέψιμη ζημιά. Ο καρπός θυμίζει… κουκούτσι μαυρισμένο και συνεπάγεται μηδενική παραγωγή λαδιού.
Όπως τονίζουν στην εφ. «Πατρίς» οι ελαιοπαραγωγοί της περιοχής, η ζημιά είναι στο 70% και, αν συνεχιστεί η ξηρασία, θα φτάσει στο 100%, κάτι που θα προκαλέσει ανυπολόγιστη αφαίμαξη στο ήδη συρρικνωμένο τους εισόδημα και θα επηρεάσει δραματικά την τοπική οικονομία.
Το ακόμα χειρότερο είναι ότι δεν μπορούν να τις αφήσουν αμάζευτες για να μην κινδυνεύσει το δέντρο, κάτι που σημαίνει ότι θα απλώσουν πανιά και θα ανέβουν στα δέντρα μόνο και μόνο για να μαζέψουν καρπό που δεν θα τους αποφέρει εισόδημα.
«Ο καρπός σε λίγο θα πέσει και δεν μπορούμε να τον αφήσουμε πάνω γιατί θα προκαλέσει ζημιά στο δέντρο. Αν μαζέψουμε τον καρπό και τον πάμε στο ελαιοτριβείο, θα τον ρουφήξει ο αέρας που ρουφάει τα φύλλα. Θα ξοδέψουμε χρήματα για να ανέβουμε στα δέντρα παρότι ξέρουμε ότι δεν θα βγει λάδι», εξηγεί ο 45χρονος Αντώνης Φωτόπουλος από τη Βρίνα, ο οποίος καλλιεργεί με τον πατέρα του τα λιοστάσια εδώ και αρκετά χρόνια.
Γεμάτος απογοήτευση, τονίζει στην εφ. «Πατρίς» ότι με την υπάρχουσα κατάσταση σκέφτεται τη μετανάστευση, διότι το μηδενικό εισόδημα και η βαριά φορολογία τον έχουν εξουθενώσει.
«Καλλιεργώ ελιές μαζί με τον πατέρα μου πολλά χρόνια, αλλά η φετινή χρονιά είναι η χειρότερη. Εγώ το μόνο που ζητάω είναι να μη μας φορολογήσουν πάλι το ίδιο βαριά. Έχουμε φορολογία 30%, ΕΦΚΑ 22%, μας ζητάνε με τους δασικούς χάρτες να ξαναγοράσουμε την περιουσία των παππούδων μας, τώρα έρχεται και η ανομβρία. Δηλαδή θέλουν να μας βλέπουν να σερνόμαστε; Είμαι σε μια ηλικία που σκέφτομαι σοβαρά να φύγω από την πατρίδα μου. Τα δέντρα είναι καταπονημένα από τη λειψυδρία και προέρχονται από σχεδόν ενάμιση μήνα ψύξης το χειμώνα», επισημαίνει ο κ. Φωτόπουλος.
Αναγκαία η στήριξη του κράτους
Λίγα μέτρα μακρύτερα, ο 86χρονος Ζαρίφης Αρβανίτης, κοιτάζει με βλέμμα προβληματισμού τις ξεραμένες ελιές και εκδηλώνει τον φόβο του για όσα περιμένουν τους νεότερους.
«Μαζεύω ελιές από τότε που γεννήθηκα, αλλά τέτοιο πράγμα δεν έχω ξαναδεί στις ελιές. Πώς θα ζήσουν οι νέοι, τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας… Έχει φτάσει σε απελπισία ο κόσμος του χωριού μας. Άμα σταματήσει και το λάδι, πεθαίνουμε. Δεν έχουμε πια ζωή. Δεν αντέχουμε χωρίς λάδι και φέτος, διακονιά στα χωριά θα βγούμε. Προσπαθούμε να επιβιώσουμε αλλά δεν μπορούμε», αναφέρει χαρακτηριστικά στην εφ. «Πατρίς», αναζητώντας μάταια μια λύση…
Ο πρόεδρος της ΤΚ Βρίνας, Βασίλης Κοπανιτσάνος, δήλωσε στην εφ. «Πατρίς» ότι είναι αναγκαία και επιβεβλημένη η παρέμβαση της πολιτείας, προκειμένου να διασωθεί η ελαιοπαραγωγή και να στηριχθούν οι αγρότες ώστε να μην καταρρεύσουν οικονομικά.
«Φέτος όλοι περίμεναν ότι θα έχουμε παραγωγή μετά την περσινή πενιχρή χρονιά, όμως λόγω της παρατεταμένης ξηρασίας έχει δημιουργηθεί μεγάλο πρόβλημα στον καρπό. Έχει να βρέξει πάνω από έξι μήνες, πλέον κινδυνεύουν να ξεραθούν τα δέντρα. Οι κάτοικοι είναι ανάσταστοι, γι αυτό και το τοπικό συμβούλιο συνεδρίασε και πήρε απόφαση με την οποία ζητά να ενεργοποιηθεί ο κρατικός μηχανισμός για να προβλεφθεί αποζημίωση το συντομότερο δυνατόν», είπε στην εφ. «Πατρίς» ο κ. Κοπανιτσάνος.