Κινδυνεύουμε να μας ρίξουν πάλι οι κυβερνήτες ,στην δίνη νέων επώδυνων μέτρων, αφού αρνούνται πεισματικά να αφήνουν ανέπαφο το υπερτροφικό, κοστοβόρο, γραφειοκρατικό και δυσκίνητο ελληνικό δημόσιο, του στενού ,αλλά και του ευρύτερου τομέα, όπως συνηθίζεται να αποκαλείται, με τα παρελκόμενα και τα παρακλάδια του.
Αυτή η αίσθηση κυριαρχεί σε ολόκληρη την κοινωνία και ενισχύεται από τις τελευταίες παρεμβάσεις παραγόντων του ΔΝΤ και της ΕΕ, οι οποίοι ομιλούν ανοικτά και προκλητικά πολλές φορές, πως αν δεν προχωρήσει η αναδιοργάνωση του δημοσίου, θα αναγκασθούν να ζητήσουν επιβολή νέων επώδυνων μέτρων.
Δεν χρειάζεται φυσικά να τα ονοματίσουν, παρότι εντελώς ξεδιάντροπα, συνήθως το πράττουν, αφού πλέον όλοι μας γνωρίζουμε καλά τις περικοπές μισθών, συντάξεων και τις επιβολές εισφορών, φοροεπιδρομών και χαρατσιών, αλλά και όλες τις παράπλευρες απώλειες, οι οποίες πλήττουν όλη την κοινωνία, ένεκα της επικρατούσας ύφεσης.
Εξειδικεύουν μάλιστα αυτό που λέγεται αναδιοργάνωση, αλλά η κυβέρνησή μας αποφεύγει να εμβαθύνει, ακόμη δε και να αναφέρει απλά, αναφερόμενοι ρητά και καθαρά στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, με έμφαση στην ανασυγκρότηση των μηχανισμών είσπραξης και στην μείωση του κράτους.
Παράλληλα το ΔΝΤ, σύμφωνα με δημόσιες δηλώσεις εκπροσώπου του, «διέταξε» την κυβέρνηση να ετοιμάσει σχέδιο για το απαιτούμενο προσωπικό σε κάθε δημόσια υπηρεσία, γιατί πιστεύει ότι υπάρχουν υπεράριθμοι δημόσιοι υπάλληλοι και μάλιστα παροπλισμένοι ή και αραχτοί, χωρίς αντικείμενο εργασίας.
Πολύ πιθανόν οι τροϊκανοί, ελεγκτές και «ρουφιάνοι», να περπάτησαν πρωινές ώρες στους δρόμους, στις πλατείες και να κάθισαν στις καφετέριες των πόλεων, μαζί με δημόσιους υπαλλήλους, που περιφέρονται ή απολαμβάνουν το άραγμα και εκτός των γραφείων τους και δεν μπορεί ασφαλώς να ομιλούν χωρίς στοιχεία, αλλά προφανώς με ιδίαν γνώση, αφού δεν εμπιστεύονται πλέον τα χορηγούμενα από τις υπηρεσίες στοιχεία.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι η διακυβέρνηση της χώρας έχει μετατοπισθεί στις Βρυξέλλες και στην Νέα Υόρκη, όσο και αν αυτό μας ενοχλεί και μας προσβάλει, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα, μπροστά στην αδυναμία του πολιτικού συστήματος να συνεννοηθεί και να προχωρήσει στα αυτονόητα, εγκαταλείποντας τα όσα ανόητα πράττει ,με την συνεχόμενη επιβολή μέτρων σε μισθωτούς, συνταξιούχους και μικροεπαγγελματίες.
Άρα λοιπόν, πρέπει οπωσδήποτε να εφαρμοσθεί αξιόπιστο και έντιμο πρόγραμμα εξυγίανσης του ελληνικού δημοσίου με όλες τις εκδοχές του ,χωρίς εξαιρέσεις και προστασίες προνομιούχων ομάδων και κρατικοδίαιτων δεκανικιών της εξουσίας, πριν φτάσουμε στο σημείο να βιώσουμε ,πέραν της οικονομικής χρεοκοπίας ,την πιο τραγική και επώδυνη εκδοχή της ,την χρεοκοπία της κοινωνίας.
Επαναδημοσίευση άρθρου της 2.3.2013… σαν να μην άλλαξε τίποτα…