Κώστας Κατελούζος (Θύελλα Πύργου): Είμαι έτοιμος για το μεγάλο άλμα…

Ένας από τους ιδιαίτερα διακριθέντες παίκτες στο περασμένο  πρωτάθλημα της Α1 κατηγορίας , ήταν ο ταλαντούχος και πολλά υποσχόμενος, Κώστας Κατελούζος. Πρόκειται για τον αμυντικό της Θύελλας Πύργου που έπαιξε σε 33 αγώνες,  και είχε σημαντική παρουσία στην τελική σωτηρία της ομάδας του Καταραχίου. Ο Κώστας είναι 18 ετών, κατάγεται από τη Βροχίτσα, όπου διαμένει, και είναι γιος του Αντώνη Κατελούζου, που έπαιξε κι αυτός ποδόσφαιρο για πολλά χρόνια στον τοπικό Άφοβο. Σήμερα καταθέτει… της απόψεις του στην «Πατρίς της Δευτέρας»:

Ποιος είναι ο Κώστας Κατελούζος?

Ο Κώστας ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην Ακαδημία των Δημόπουλου-Γιαννάτου σε ηλικία 6 ετών. Συνέχισε στην Ακαδημία του Πανηλειακού όταν έγινε 8 ετών. Κοντά στους Βαγγόπουλο, Μπακάλη,  έμαθε τα μυστικά της μπάλας κι άρχισε να δείχνει το πλούσιο ταλέντο του, μετέχοντας σε τουρνουά και πρωταθλήματα υποδομής. Σε ηλικία 15 ετών υπέγραψε στον Άφοβο Βροχίτσας, με τον οποίο γνώρισε την άνοδο στη Β΄ τοπική. Εκεί τον ανακάλυψε ο Αλέκος Τομαρόπουλος και την επόμενη χρονιά τον πήρε μαζί του στον Αλφειό Επιταλίου στην Α1 κατηγορία. Εκεί είχε 14 συμμετοχές, ενώ έπαιξε και στον τελικό Κυπέλλου απέναντι στη Δόξα Ν. Μανολάδας. Πέρσι  όπως αναφέραμε, αγωνίστηκε με τα χρώματα της Θύελλας Πύργου. Αρχικά ως αμυντικός χαφ, και στη συνέχεια ως κεντρικός αμυντικός, διακριθείς στα περισσότερα παιχνίδια της ομάδας του. Ξεχώρισε για το δυναμικό του παίξιμο, την ταχύτητα και την αλτικότητά του, καθώς και τη μεταβίβασή του, ενώ χρησιμοποιεί και τα δυο του πόδια. Συνάμα πέτυχε και 3 γκολ.

Καταρχήν Κώστα πως είδες την παραμονή της Θύελλας στην Α1?

«Θεωρώ δίκαιη την παραμονή μας στην Α΄ τοπική.  Καθώς ήταν ένα δυνατό πρωτάθλημα που μετείχαν εξαιρετικές ομάδες(ίσως το καλύτερο των τελευταίων ετών), όπως ο Πανηλειακός, η Νίκη, η Δόξα, ο Ξενοφών, ο Αλφειός κι άλλες ισχυρές ομάδες. Είμαι ευχαριστημένος από την απόδοσή μου. Ενώ ξεκίνησα ως επιθετικός και ήμουν πρώτος σκόρερ στον Άφοβο, συνέχισα ως δεξί μπακ και κατέληξα σέντερ μπακ στη Θύελλα. Η οποία ας μην ξεχνάμε ότι ήταν μια καινούργια στην Α1 ομάδα, με έλλειψη εμπειρίας και πολύ άγχος! Κάτι που κατάφερε να μας τα αποβάλει ο Αλέκος Τομαρόπουλος».

Δίκαια ο Πανηλειακός πήρε την άνοδο?

« Απόλυτα δίκαια, καθώς είχε μια σταθερή πορεία όλη τη χρονιά! Απορώ με την ΕΠΣΗ πως είναι δυνατόν μια ομάδα με τέτοια βαθμολογική διαφορά από τις άλλες ομάδες(Δόξα, Τραγανό και Κρέστενα), να εμπλέκεται σε πλει – οφ ανόδου! Σίγουρα αυτή η προκήρυξη είναι λάθος και δεν νομίζω να ισχύει σε άλλη ΕΠΣ!»

Κώστα  φέτος είχες 33 στα 34 ματς και καθιερώθηκες στην άμυνα?

«Είναι γεγονός ότι έκανα μια πολύ καλή χρονιά παίζοντας στα 34 ματς τα 33! Δεν αγωνίστηκα μόνο στο ματς της ομάδας μου κόντρα στον Ατρόμητο Καβασίλων, καθώς  στο προηγούμενο ματς με τον Αλφειό αποβλήθηκα με 2^η κίτρινη κάρτα και τιμωρήθηκα με μια αγωνιστική! Όσο για την νέα μου θέση στην ομάδα, όπως ξέρεται έχω αγωνιστεί παντού… εκτός βέβαια από τερματοφύλακας! Οπότε δεν θα  έλεγα όχι στην επιλογή στο πρόσωπό μου του προπονητή μου Αλέκου Τομαρόπουλου! Με καθιέρωσε ως στόπερ στην ομάδα της Θύελλας, ενώ έπαιξα και αμυντικό χάφ(δηλ. εξάρι)! Νομίζω πως τελικά αυτές οι θέσεις  μου ταιριάζουν!».

Τι  είναι για σένα ο  τεχνικός Αλέκος  Τομαρόπουλος?

«Σίγουρα του οφείλω πολλά! Καθώς  μετά το πέρασμά μου από τις ακαδημίες των Δημόπουλου – Γιαννάτου και του Πανηλειακού, ουσιαστικά αυτός με ανακάλυψε…, και με πήρε από την ομάδα του χωριού μου τον Άφοβο , ρίχνοντάς με στα «βαθιά» της Α1 και τον Αλφειό Επιταλίου, σε ηλικία μόλις 16 ετών! Πίστεψε και πιστεύει σε μένα,  και φυσικά μου έδωσε την ευκαιρία να καθιερωθώ, να παίξω ποδόσφαιρο που αγαπώ, δείχνοντας το ταλέντο μου!».

Τώρα πλέον  ποιος είναι ο επόμενος στόχος  σου?

«Φυσικά  να είναι γερός και δυνατός συνεχίζοντας να παίζω ποδόσφαιρο, νοιώθοντας έτοιμος  για το μεγάλο  άλμα σε μια ομάδα αρχικά  Γ΄ εθνικής, η έστω σε μια ομάδα της Α1 που θα  έχει στόχο το πρωτάθλημα!  Θεωρώ τον εαυτόν μου ποδοσφαιρικά ώριμο… , και με πολύ δουλειά και σοβαρότητα, πιστεύω  ότι μπορώ να τα καταφέρω! Διαφορετικά αν  δεν βρω αυτό που θέλω και μου ταιριάζει, θα  προτιμήσω να μείνω στην Θύελλα  Πύργου, από την οποία είμαι πολύ ευχαριστημένος!».

Κλείνοντας Κώστα αυτή τη σύντομη κουβέντα μας, ποιους θα ήθελες  να ευχαριστήσεις?

«Σίγουρα  όλους τους προπονητές με τους οποίους συνεργάστηκα έως τώρα, και πολύ περισσότερο  τον άνθρωπο και προπονητή Αλέκο Τομαρόπουλο! Και βέβαια την οικογένεια μου στην Βροχίτσα , η όποια έχει καταβάλει υπεράνθρωπες προσπάθειες, ιδίως ο πατέρας μου Αντώνης(επί πολλά χρόνια ποδοσφαιριστής του άλλοτε κραταιού Άφοβου Βροχίτσας), παρατώντας πολλές φορές την δουλειά του, ώστε εγω να είμαι παρών στις προπονήσεις μου αλλά και στους αγώνες! Φυσικά  και τους ανώνυμους φιλάθλους , οι οποίοι βλέποντας με στα γήπεδα, με παροτρύνουν να συνεχίσω με  ζήλο ώστε να φτάσω ψηλά!».