Αρθρογραφία

Κώστας Τζαβάρας: De Profundis*

Ακούστε το άρθρο

                                                                           
«Εκ βαθέων εκέκραξά σοι…»

                                                                                  Προφήτου και Βασιλέως Δαυϊδ,

Του Θοδωρή Αντωνόπουλου

Ωδή των αναβαθμών, Ψαλμός 129.

Αυτό που πάντα με γοήτευε με τον Κώστα

ήταν ότι όταν βγαίναμε τα βράδια

για να κλέψουμε λέξεις

άπλωνε κρυφά το χέρι μέσα στο πανέρι

και με μια επιδέξια και ανάλαφρη κίνηση,

που φάνταζε τελείως επαγγελματική,

έβγαζε πάντα τη σωστή,

την καθ’ ύλην αρμόδια λέξη,

και την τοποθετούσε με σεβασμό,

σαν πολύτιμο πετράδι

σε μια μυστική θήκη που διατηρούσε

στην επιγλώσσια περιοχή.

Πολλές φορές τον είχα ακούσει

να εκφέρει μερικές από αυτές τις λέξεις

παρατηρώντας προσεκτικά

την έκσταση στα βλέμματα των χαμένων ποιητών

ή τις συσπάσεις

στους ιδρωμένους αρμούς των μαρμάρων του Επαρχείου.

Ήταν μια μυσταγωγία νοητικής αναβάθμισης,

πέρα από τις γνωστικές εναποθέσεις των λοιπών

και τους φθηνούς τακτικισμούς των υπολοίπων.

Συμμετείχα και εγώ σε αυτήν την αθλοπαιδιά,

άλλοτε σαν κόκκινο πανί που ερεθίζει τον ταύρο,

άλλοτε σαν λευκό χαρτί που βασανίζει τον συγγραφέα,

και άλλοτε σαν μανιβέλα για να πάρει μπρος η μηχανή.

Έτσι χτίσαμε αυτή τη δύσκολη σχέση με τον Κώστα

διορθώνοντας ο ένας την πανοπλία του άλλου,

όμως μοιράζοντας δίκαια μεταξύ μας

τα σπαθιά, τα σφυριά και τ’ αντικλείδια.

Παίρνοντας μαζί μας πολύ νερό,

βέβαιοι και καλά προετοιμασμένοι

για την επερχόμενη ξηρασία

των χρόνων που θ ’ακολουθούσαν.

Ήταν τότε που τα όνειρα δεν είχαν γίνει ακόμη ψηφιακά

και που των ανθρώπων τα βάσανα

λαμπύριζαν σαν ακτίνες ενός στίλβοντος ποδηλάτου

που ξεχυνόταν ακάθεκτο

στα προάστια του Γυμνασίου Αρρένων.

Πέρασε πολύς καιρός από τότε,

οι λέξεις «έπεσαν» στο χρηματιστήριο της επικοινωνίας,

βουβή και άλαλη μια κοινωνία

σαγηνεύτηκε από τα καθρεφτάκια της μικρότερης προσπάθειας

και του μηδενικού αποτελέσματος.

Η λέξη και το γράμμα της εξορίστηκαν

και ο εξάγγελος βούτηξε βαθιά στο κενό

αφήνοντας ανεπίδοτο

το δυσάρεστο μήνυμά του.

Παρ’ όλα αυτά ο Κώστας εξακολουθούσε να με γοητεύει,

έστω και αν τα όπλα του φαίνονταν μικρά στους μικρούς,

έστω κι αν κάποιοι υποστήριζαν

ότι ο λόγος του δεν επρόκειτο να δραπετεύσει

από τις καλά ασφαλισμένες

αμπάρες της επαρχίας.

Εγώ ήξερα ότι ήταν ζήτημα χρόνου

να δικαιωθούν οι νυχτερινές μας περιπολίες,

να απογειωθούν τα πακτωμένα μας όνειρα

και εν τέλει

να κατισχύσει το αντιτορπιλικόν «ΕΛΛΑΣ» 1. 

του υπερτιμημένου θωρηκτού «ΑΠΟΤΣΟΣ» 2.

Η ναυμαχία αυτή θα άφηνε εποχή

αλλά και βαθιές χαραγές

πάνω στα συνθετικά ομοιώματα

των πραματευτάδων της κουλτούρας

και των εργολάβων

της πνευματικής αποπληξίας.

Σήμερα από αυτή τη θέση

αναγνωρίζω για μία ακόμη φορά

ότι πάλεψες δυνατά Κώστα,

για να μην παραμορφωθεί

ο χρόνος που μας διετέθη,

και για να μην μεταβληθούν

σε χύδην φορτίο

οι συμπαγείς Αξίες και Αρχές

που οίκοθεν μας παρεδόθησαν.

Για να μην ξοδευτούμε τελικά

μες την πολλή συνάφεια

του κόσμου….

Γι’ αυτό σε ευχαριστούμε και σε τιμούμε σήμερα .

  De profundis!

                                                                                 
1.
 «ΕΛΛΑΣ»:
Το ιστορικό καφενείο

                                                            
του Θ. Παπαηλία στην Πλατεία

                                                           
Ιατρίδη στον Πύργο, όπου σύχναζε η

                                                            γενιά
του 1955.

                                                                              
    2
.  «ΑΠΟΤΣΟΣ»: Το φημισμένο καφενείο  

                                                            της
στοάς της Πανεπ/μίου στην 

                                                            Αθήνα
όπου, για διάφορους λόγους,

                         
                                   δεν
σύχναζε η παραπάνω γενιά.

 *. Εκφωνήθηκε την 3-10-2018 κατά την

                                                            
αναγόρευση του σε Επίτιμο Πρόεδρο του

Δικηγορικού Συλλόγου Ηλείας

 *. De profundis: Εκ βαθέων.

Όλη η επικαιρότητα