Κρυονέρι Ολυμπίας: Πρόσβαση με την ψυχή στο στόμα

Κάποτε το Κρυονέρι του δήμου Αρχαίας Ολυμπίας αριθμούσε σχεδόν τους τριπλάσιους κατοίκους, σήμερα διαθέτει περίπου 100!..

Έχοντας ιστορία πολλών αιώνων (σ.σ. ίσως και πιο πριν από το 1204), τον τελευταίο χρόνο παραμένει –σχεδόν- αποκομμένο αφού η καθίζηση που έχει υποστεί ο κεντρικός δρόμος εισόδου στο χωριό αποτελεί πρόβλημα ζωτικής σημασίας για τους κατοίκους και την καθημερινότητα τους…

Σε απόσταση 28 χλμ από τον Πύργο (και 16 από την Αρχ. Ολυμπία), το Κρυονέρι είναι χτισμένο σε υψόμετρο 486 μέτρων, ενώ το παλιότερο όνομα του χωριού ήταν Μπάστα (σ.σ. από την Ιταλική λέξη που σημαίνει: φτάνει, ως εδώ, ως εδώ και μη παρέκει, αλλά και το όριο). Απομεινάρι της Ενετοκρατίας αποτελούν το μισοτελειωμένο ενετικό Κάστρο στα Κιόνια, τα ιταλόηχα τοπωνύμια καθώς και οι ελιές που υπάρχουν από εκείνη την περίοδο ακόμα στο χωριό…

Ένα χωριό η πρόσβαση στο οποίο δεν είναι ότι καλύτερο για τον επισκέπτη που θα βρεθεί εκεί για πρώτη φορά. Θα αποζημιωθεί όμως, οπό τις όμορφες εικόνες –και την εντυπωσιακή θέα- που θα αντικρίσει ερχόμενος στο Κρυονέρι αλλά και περιδιαβαίνοντας τους δρόμους του…

Μερική άποψη του Κρυονερίου, ο μόνιμος πληθυσμός του οποίου είναι 100 άτομα.

Η καθίζηση (και η κατολίσθηση) που έχει γίνει εδώ κι ένα χρόνο στην είσοδο του χωριού καθιστά επικίνδυνη την πρόσβαση στο Κρυονέρι… αποτέλεσμα είναι να μην πηγαίνουν στο χωριό ούτε γιατρός, ούτε λεωφορείο του ΚΤΕΛ.

Χαρακτηριστικές εικόνες από το Κρυονέρι με τους μικρούς στενούς δρόμους και την μαρμαρένια βρύση κάτω από τον πλάτανο…

Το μνημείο των πεσόντων Μπασταίων στο κέντρο του χωριού…

 Τι μας δήλωσαν οι κάτοικοι του χωριού

Κωνσταντίνος Γεωργίου (Πρόεδρος Τοπικής Κοινότητας Κρυονερίου)

«Στο χωριό μας υπάρχουν ελιές από την εποχή της Ενετοκρατίας. Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων ασχολείται με την ελαιοκαλλιέργεια, διαθέτουμε και ελαιοτριβείο, κι έχουμε και δυο κτηνοτρόφους. Ο Πολιτιστικός μας σύλλογος που είχε έδρα την Αθήνα στα χρόνια της κρίσης αδράνησε. Στο Κρυονέρι υπάρχουν λίγοι νέοι που είναι όμως ενεργοί πολίτες.

Για το λάδι μόνο μέσω συνεργασιών με ομάδες παραγωγών μπορούμε να επιδιώξουμε μια καλύτερη τιμή. Τα προηγούμενα χρόνια, δυστυχώς, οι Συνεταιρισμοί δεν πρόσεξαν τους αγρότες γεγονός που έχει επιφέρει καχυποψία και η συνεργασία δεν μπορεί να επιτευχθεί εύκολα.

Από τις αρχές του 2019 υπάρχει το πρόβλημα με την καθίζηση του κεντρικού δρόμου. Έχουν γίνει τρείς μελέτες ενώ οι μηχανικοί μας3 είπαν ότι η αποκατάσταση μπορεί να διαρκούσε και 3 έως 4 χρόνια και το κόστος θα εκτινασσόταν. Η λύση θα ήταν ένας παρακαμπτήριος δρόμος που όντως εντάχθηκε σε πρόγραμμα, έπεσαν τα πρώτα μπετά, αλλά όμως ο δρόμος δεν ολοκληρώθηκε, είναι ένας τυφλός δρόμος. Δεν έφτασαν τα χρήματα μας είπαν. Αν συμβεί κάτι στο σημείο της κατολίσθησης εμείς θα αποκοπούμε. Είμαστε σε επικοινωνία με τον αντιπεριφερειάρχη για να ολοκληρωθεί ο δρόμος… είμαστε φορολογούμενοι πολίτες και θέλουμε επικοινωνία με τον υπόλοιπο κόσμο. Τα παιδιά που πάνε σχολείο στο Πελόπιο, σύνολο οκτώ, έρχεται και τα παίρνει ταξί με δική μας ευθύνη… εμείς έχουμε συνηθίσει αλλά όποιος έρχεται πρώτη φορά ή θα ρισκάρει ή θα γυρίζει πίσω! Ο γιατρός δεν έρχεται, φοβάται, πρέπει για να γράψουμε φάρμακα να πάμε ή στην Ολυμπία ή στο Χελιδόνι. Τα φορτηγά που πηγαίνουν στο ελαιοτριβείο του χωριού μας περνούσαν με την ψυχή στο στόμα.

Απ` όλη αυτή την ιστορία βγήκε κι ένα καλό που είναι ο δρόμος Κρυονέρι – Λάσδικα, τρεισήμισι χιλιομέτρων που προσπαθούσαμε επί σαράντα χρόνια να ρίξουμε άσφαλτο… φτιάχτηκε μια νέα μελέτη, κόστους 1,3 εκατ. ευρώ που αναμένεται να ξεκινήσει μετά το Πάσχα. Επίσης η αγροτική οδοποιία, το δίκτυο της οποίας είναι μεγάλο στην περιοχή μας, απαιτεί σημαντικές παρεμβάσεις ενώ και η πρόσβαση απορριμματοφόρου γίνεται με δυσκολία. Δυστυχώς είμαστε λίγοι και οι παρεμβάσεις γίνονται σε άλλα χωριά…».

Ντέμος Χρήστος

«Το σημαντικότερο πρόβλημα έχει να κάνει με τον δρόμο που δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τα γύρω χωριά και κυρίως με τον Πύργο. Δεν έρχεται γιατρός, δεν έρχεται λεωφορείο να πάρει τα παιδιά να πάνε σχολείο… οι υπεύθυνοι να φροντίσουν να φτιάξουν το δρόμο γιατί δεν μπορούμε να περάσουμε. Εδώ και ένα χρόνο μας έχουν πει ότι θα φτιαχτεί και δεν έχει γίνει».

Δημητρακοπούλου Χαρίκλεια

«Είμαι μόνιμη κάτοικος Κρυονερίου από τότε που γεννήθηκα, παντρεύτηκα κι εδώ θα πεθάνω. Παλιότερα είμαστε πάνω από 250 κάτοικοι, τώρα  περίπου 100. Αρρωσταίνουμε και για να πάμε στον Πύργο θέλουμε 60 ευρώ για ταξί. Πρέπει να φτιαχτεί ο δρόμος για το κόστος είναι αβάσταχτο. Δυστυχώς δεν γεννιούνται και παιδιά στο χωριό μας αφού δεν παντρεύονται και οι νέοι. Ακόμα και το καλοκαίρι ο κόσμος που μαζεύεται είναι πού λιγότερος σε σχέση με το παρελθόν».

Παρασκευόπουλος Χαράλαμπος

«Παίρνω σύνταξη αλλά για να γράψω φάρμακα πληρώνω πολλά για να πάρω ταξί να πάω στον Πύργο αφού γιατρός δεν έρχεται λόγω του δρόμου. Ο δήμος δεν δείχνει ενδιαφέρον κι αν κάνουμε παράπονα δεν μας ακούνε. Φεύγει η σύνταξη για φάρμακα και για ταξί και δεν μένει τίποτα στη τσέπη μας. Μας έχουν αφήσει στο έλεος… ας μας βοηθήσει ο Θεός».

Γεωργίου Παναγιώτης

«Η οικονομία του χωριού μας στηρίζεται στην ελαιοκαλλιέργεια. Όμως φέτος η τιμή είναι χαμηλή και εισόδημα δεν θα υπάρξει αφού όλα πάνε στα μεροκάματα και στα συμπληρωματικά της καλλιέργειας. Δεν έχουμε να πληρώσουμε ασφάλεια και δεν έπρεπε να έχουμε τέτοιο τέλος για εμάς αφού το εισόδημα μας είναι μηδενικό. Για το δρόμο τα ακούσατε… δεν μπορούμε να πάμε ούτε στο Χελιδόνι που είναι στα 5 χιλιόμετρα απόσταση. Υπάρχει ένας άλλος δρόμος που πάει από Λάλα αλλά μιλάμε για κύκλο άνω των 20 χιλιομέτρων που παραμένει χωματόδρομος! Από λόγια έχουμε χορτάσει… από πράξεις τίποτα!».

Πάτερ Δημήτριος Βουρλούμης

«Ένα χωριό, με λίγους κατοίκους όπως είναι το Κρυονέρι, παράγει μεγάλες ποσότητες λαδιού. Παρ` όλα αυτά έχει μεγάλα προβλήματα και είναι άδικο και κρίμα η Πολιτεία να μην ασχολείται. Οι κάτοικοι πληρώνουν τους φόρους τους δουλεύουν σκληρά και θέλουμε από το Κράτος, είτε λέγεται δήμος, είτε Περιφέρεια, είτε υπουργείο, να ασχοληθεί με το θέμα του δρόμου που είναι ζωτικής σημασίας για το χωριό. Θέλει κάποιος να φύγει με ασθενοφόρο όμως το νοσοκομείο δεν στέλνει αφού υπάρχει ο φόβος της μη ασφαλούς διάβασης. Η κυκλοφορία από την Περιφέρεια έχει απαγορευτεί και ο γιατρός δεν έρχεται… κι έχει δίκιο! Όποιος έρχεται το κάνει με δική του ευθύνη. Επειδή είμαστε 100 δεν πρέπει ν` ασχοληθούν με αυτό το θέμα; Στους κάτοικους του Κρυονερίου που διακρίνονται για το φιλότιμο και την εργατικότητα τους δεν αξίζει τέτοια συμπεριφορά».