Αρθρογραφία

Με άλλη μορφή αξιοποίησης…

Ακούστε το άρθρο

«Θα μπορούσε να καταστεί ¨εργαλείο¨ μιας παραγωγικής διαδικασίας. Να συνδεόταν τουλάχιστον με τον πρωτογενή τομέα και να αποτελούσε χώρο αναπτυξιακής παρέμβασης…»

Εδώ και πολλά χρόνια το «Αιγαίον» έχει αφεθεί στην τύχη του. Σχεδόν εγκαταλελειμένο και πάντως αναξιοποίητο. Ένα μεγάλο – κτίριο που ακολούθησε την πορεία και άλλων τέτοιων βιομηχανικών εγκαταστάσεων στην καθ΄ολοκληρίαν αποβιομηχανοποιημένη πλέον Ηλεία, τα οποία λεηλατούνται και σταδιακώς καταστρέφονται.

Ένας τέτοιος χώρος που σήμερα ανήκει σε ιδιώτη με τη δομή και τη θέση του προξενεί το ενδιαφέρον για τη φιλοξενία προσφύγων ή μεταναστών. Αλλά δεν προκάλεσε το διάστημα που είναι ανενεργός έστω και την περιέργεια για να συμβεί εκεί οτιδήποτε άλλο…

Θα μπορούσε να καταστεί «εργαλείο» μιας παραγωγικής διαδικασίας. Να συνδεόταν τουλάχιστον με τον πρωτογενή τομέα. Να αποτελούσε μια δυναμική μορφή αναπτυξιακής παρέμβασης που θα έδινε δουλειά σε κόσμο και το ίδιο θα ήταν σημείο αναφοράς για την τοπική οικονομία.

Μην ξεχνάμε ότι από αυτό κάποτε ζούσαν περίπου τριακόσιες (300) οικογένειες. Ο ρυθμός εργασίας υπήρξε εντυπωσιακός και η φήμη του ξεπερνούσε τα όρια της Ελλάδας. Το κλείσιμό του δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση, ενώ ο αγώνας των εργαζομένων για να διεκδικήσουν μετά τα δεδουλευμένα τους ήταν μακρύς και δύσκολος.

Το «Αιγαίον» εκτιμούν πολλοί ότι δεν θα έπρεπε να «σιγήσει» οριστικά μετά τις δραματικές εξελίξεις που «σφράγισαν» τις πόρτες του. Είχε αρκετά πλεονεκτήματα συγκριτικά με άλλες εγκαταστάσεις ώστε να εκμεταλλευτούν τη χρησιμότητά του στο Επιτάλιο, τον Δήμο Πύργου και την Ηλεία. Και δυστυχώς δεν το έπραξαν!

Ο συγκεκριμένος χώρος εκτείνεται σε μια εντελώς ανοικτή περιοχή, το οικοδόμημα παρά τις φθορές δείχνει επιβλητικό και σήμερα, αλλά έχουν υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες, λειτουργίες του, που εκείνη την εποχή είχαν χαρακτηρισθεί σύγχρονες και πρωτοπόρες όπως το σύστημα του βιολογικού του καθαρισμού.

Σε κάθε περίπτωση πάντως οι φορείς και οι κάτοικοι της περιοχής, δικαίως διαμαρτύρονται και ανησυχούν για τη μαζική μεταφορά μεταναστών στον περιβάλλοντα χώρο.

Ακόμη και με νέες δομές, δίπλα ή κοντά στο «Αιγαίον» οι συνθήκες θα παραμένουν ακατάλληλες και δεν αποκλείεται να γίνουν επκίνδυνες για τη δημόσια υγεία. Η επιβάρυνση του εδάφους με χημικές και άλλες ουσίες, η έλλειψη αποχέτευσης και μία σειρά άλλων προβλημάτων που στην επιχειρηματολογία του ο Δήμος Πύργου έχει εκθέσει στους αρμόδιους υπουργούς, επιβεβαιώνουν την άποψη ότι οι τελευταίοι – που επιμένουν- σίγουρα οφείλουν να το ξανασκεφθούν.

Όσο για το ίδιο το εργοστάσιο, είναι αναγκαία η έναρξη μιας ουσιαστικής διαβούλευσης με τον ιδιοκτήτη του για μία διαφορετικού τύπου διαχείριση. Η παραμονή του εξ’ άλλου υπό τις δεδομένες συνθήκες σε αυτή την κατάσταση, δεν εξυπηρετεί και δεν βοηθά τον τόπο. Αντιθέτως δίνει τις αφορμές για άλλες σκέψεις και πρακτικές μακριά από το ζητούμενο μιας προοδευτικής, επιχειρηματικής και αναπτυξιακής εξέλιξης…

Όλη η επικαιρότητα