Αρθρογραφία

Μια χαμένη πρόταση

Ακούστε το άρθρο

Ποτέ δεν περίμενε ο φίλος μας ο Αμερικανοέλληνας ότι τούτη η κυβέρνηση, που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερά, θα συμφωνούσε με τους δανειστές και εταίρους μας στην ΕΕ, περικοπή συντάξεων και μάλιστα ως παλιός ψηφοφόρος, που παρακολουθεί από κοντά το κόμμα, φανταζόταν ότι θα τον καλούσαν στην μεγάλη πλατεία, για να διαμαρτυρηθεί όπως παλιά.

Υπολόγιζε ότι η Ελληνική πλευρά στις συνομιλίες και στα παζαρέματα, αντί για περικοπή συντάξεων και μείωση του αφορολόγητου, θα πρότεινε ισοδύναμα μέτρα, τα οποία συνοψίζονται στην λεγόμενη ρήτρα ανάπτυξης, την οποία φυσικά η κυβέρνηση θα υποστήριζε με κάθε τρόπο, ακόμη και με θυσίες, αλλά θα επρόκειτο για δέσμευση ανάπτυξης.

Από τα κέρδη λοιπόν της ανάπτυξης και από την ενεργοποίηση της ρήτρας του υπερκέρδους, ασφαλώς θα μπορούσαν να πληρωθούν τα τοκοχρεολύσια, να επανεπενδυθεί μέρος τους και να μην πειραχτούν τουλάχιστον οι πενιχρές ,ούτως ή άλλως συντάξεις, αλλά και το αφορολόγητο, το οποίο αναφέρεται σε πολύ χαμηλά εισοδήματα.

Έπεσε όμως έξω ο φίλος μας και έτυχε να βρίσκεται στην Ελλάδα τις τελευταίες ημέρες, για διακοπές στην γενέτειρα φυσικά, αφού είναι πλέον γνωστό ότι δραστηριοποιείται επαγγελματικά σε τουριστικές επιχειρήσεις στην Αλβανία, γεγονός που του χάλασε τα κέφια, γιατί όπως προαναφέρθηκε είχε πιστέψει στο κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ, να διαμαρτυρηθούμε όλοι για την επικείμενη συμφωνία.

Δεν μπορούσε να φανταστεί πως άλλα λέγονται στο κόμμα και άλλα στην κυβέρνηση, δεν είχε εξοικείωση με την διγλωσσία, αλλά και περισσότερο με την ξύλινη γλώσσα, που πίστεψε ότι ήταν προνόμια του παλαιού που λένε πως έφυγε, αλλά μάλλον παραμένει πιο ισχυρό και έμπειρο και απλά πρόκειται για μια περίτεχνη αναπαλαίωση που αλλιώς δείχνει και αλλιώς είναι στο βάθος της.

Αυτό το βάθος πάντα το απέφευγε ο Αμερικανοέλληνας, άλλωστε ένοιωσε στο πετσί του το «βαθύ κράτος» της γραφειοκρατίας και την επενδυτική του αποπομπή, όταν επιχείρησε και σπατάλησε δύο χρόνια, στην προσπάθειά του να επενδύσει στην περιοχή μας, αλλά εν τέλει κατάλαβε ότι ακόμη δεν είναι επιθυμητές οι ξένες επενδύσεις στην γενέτειρά του, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα.

Και η επιβεβαίωση των υπόνοιών του, αρχικά ήρθε με την επιχειρηματική αποπομπή του και φυσικά επισφραγίστηκε με την ατολμία, ίσως και με την απερισκεψία της Κυβέρνησης, να υποστηρίξει στους εταίρους-δανειστές την ρήτρα ανάπτυξης, ως την μόνη πράξη αφενός μεν κοινωνικής δικαιοσύνης, αφετέρου δε οικονομικής και κοινωνικής ανάκαμψης, αντί για ένα και πλέον χρόνο να παζαρεύει την περικοπή των συντάξεων και την μείωση του αφορολόγητου, αν θα είναι 25 ή 18% και να πανηγυρίζει ότι τάχα πέτυχε νίκη μεγάλη κατά των κακών δανειστών της ιμπεριαλιστικής δύσης.

Ήμασταν χθες το μεσημέρι στο καφενείο στην γωνία της πλατείας με τον φίλο μας τον Αμερικανοέλληνα, όπου μας εξέθεσε την τρέχουσα κατάσταση, όπως την αισθάνεται ο ίδιος.

Όλη η επικαιρότητα