Μια ήσυχη ημέρα

Μετά από αρκετό καιρό περιπλανήσεων στις παραλίες και στις θάλασσες της νότιας Ηλείας, μαζευτήκαμε χθες το μεσημέρι, η γνωστή παρέα με τον φίλο μας τον Αμερικανοέλληνα, φυσικά στο καφενείο στην γωνία της πλατείας, στο γωνιακό τραπέζι με την πλάτη στον τοίχο, όπως πάντα  άλλωστε και για ευνόητους λόγους ακουστικής και ασφάλειας κυρίως.

Πολλά τα θέματα που θα μπορούσαν να τεθούν για συζήτηση, από τις καλοκαιρινές παραλιακές εντυπώσεις μας, ή μάλλον όχι αυτές, τις βαρεθήκαμε αφού, όσοι από εμάς είμαστε παραλιακοί, τις γράφαμε κάθε φορά που άνοιγαν τα σχολεία στους πολύ μακρινούς και περασμένους Σεπτέμβρηδες, μέχρι η τρέχουσα πραγματικότητα που βιώνει η σημερινή φτωχοποιημένη κατά μεγάλο ποσοστό κοινωνία μας.

Και βέβαια δεν υπήρχε περιθώριο σήμερα στο στέκι μας για συζητήσεις σοβαρές και ενδιαφέρουσες, σοβαρό πλήγμα για εμάς κυρίως που είμαστε όλη η παρέα σοβαροί και ενδιαφέροντες, κατά το δυνατόν όμως και σε χαμηλούς τόνους, ανταλλάξαμε απόψεις επί της καθημερινότητας, μιλήσαμε ακροθιγώς περί των παραλιακών διακοπών μας και μάλλον παρασυρθήκαμε από το γενικότερο κλίμα που επικρατούσε και ήταν μία απέραντη σιωπή, αν και το καφενείο ήταν γεμάτο.

Πιάσαμε τους εαυτούς μας ωτακουστές και παρακολουθητές των συνθαμώνων μας, που σχεδόν όλοι ήταν με ένα κινητό τηλέφωνο στο αυτί τους, συνομιλώντας, αλλά κυρίως κοιτάζοντας την οθόνη , πληκτρολογώντας αδιάκοπα και μειδιώντας με κάποιες ελάχιστες διακοπές, αναγκαίες ίσως για τις αναπνοές τους ή για να ελέγξουν τον γύρο τους χώρο και ιδιαίτερα γίναμε ωτακουστές και παρακολουθητές των συνθαμώνων μας του γειτονικού τραπεζιού.

Εκεί λοιπόν στο γειτονικό τραπέζι εξελίσσονταν ολόκληρο το σκηνικό της καθημερινότητας, με έναν της παρέας να μιλάει συνέχεια στο τηλέφωνο, για το φλέγον θέμα των ημερών, το πιο φλέγον δηλαδή γιατί όλα καίνε φυσικά, μιλούσε για το συνταξιοδοτικό, επί πολύ ώρα, χειρονομούσε μόρφαζε, απαντούσε , έντονα και χαλαρά, πάντως ευτυχώς για όλους πολύ σιγά, χωρίς να ενοχλεί κανέναν.

Φαινόταν γνώστης του θέματος, ,μιλούσε για λύσεις, για ελπίδες, για επιτυχία ή αποτυχία της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων, για εκλογές, για δημοσκοπήσεις, για όλα που τρέχουν και δεν προλαβαίνουμε, ή ίσως προλαβαίνουμε κάποια λίγο, κοιτούσε γύρω του, ανασηκωνόταν στην καρέκλα, έπινε και το μεσημεριανό του «οινόπνευμα, και συνέχιζε σαν να βρίσκονταν στο βήμα και απευθυνόταν στο ακροατήριο σε γενική συνέλευση του σωματείου του ως πρόεδρος και παντογνώστης.

Οι υπόλοιποι της παρέας του, σε λίγο και εμείς οι ίδιοι, παρασυρμένοι και αφημένοι στους όρους της επικρατούσας κατάστασης, πιάσαμε τους εαυτούς μας κολλημένους στις οθόνες των κινητών μας τηλεφώνων, να μιλάμε κατά διαστήματα, αλλά κυρίως σιωπηλοί και μόνοι, να περιερχόμαστε τις σκηνές της μικρής οθόνης του κινητού, σε παιγνίδια, περίεργα και παράξενα, σε λόγια σοφών και εξυπνάδες ηλιθίων, μέχρι που ο μαγαζάτορας πέταξε επίτηδες μία μπουκάλα για να κάνει θόρυβο και να μας «ξυπνήσει» όλους απ τον λήθαργο, ώστε να πουλήσει και κανένα πιοτό για το μεροκάματό του.

Αφού δώσαμε ραντεβού για αύριο φύγαμε όλοι για το μεσημεριανό φαγητό στο σπίτι.-