Συνεντεύξεις

«Να μη μασάμε και να προσπαθούμε για το καλύτερο!»

giokarinis_2.jpg
Ακούστε το άρθρο

Ο Γιάννης Γιοκαρίνης μια από τις πιο κλασικές φυσιογνωμίες του Ελληνόφωνου Rock τραγουδιού δεν χρειάζεται συστάσεις…

Εργάτης μουσικός, όπως ο ίδιος χαρακτηρίζει τον εαυτό του, αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο της ελληνικής μουσικής, διαγράφοντας αμέτρητα μουσικά χιλιόμετρα από το 1968 όταν και ξεκίνησε να παίζει…

Ας δούμε τι λέει ο ίδιος για την ξεχωριστή μουσική πορεία του, την 30χρονη «Ευλαμπία» του, τη ροκ μουσική και όχι μόνο…

 

 

Τι είναι αυτό που νοσταλγεί;
«Τα είδη της μουσικής καταρχήν. Και όλα αυτά που γίνονται γύρω από τη μουσική. Και την ανθρωπιά. Τα πράγματα έχουν ελαφρύνει, έχουν φθαρεί, δεν είναι για εμένα τέλος πάντων. Μου πέφτουν πολύ ανάλαφρα. Από ανάλαφρα έως και ενοχλητικά πολλές φορές.»

Για το ροκ σήμερα
«Εγώ πιστεύω ότι πάντα υπάρχει, όπως υπήρχε. Και θα υπάρχει. Μπορεί να μην είναι στην ίδια εμβέλεια που ήταν και πριν από κάποια χρόνια αλλά και σήμερα υπάρχει και έχει και τον τσαμπουκά και τη δύναμη, κατά τη γνώμη μου.»

Για το πόσο ροκάς νιώθει
«Ασχολούμαι και με το ροκ. Είμαι ένας μουσικός που έχει παίξει σε σκυλάδικα, σε πανηγύρια και με πάρα πολλά συγκροτήματα. Σε αυτούς τους χώρους έχω δουλέψει σαν εργάτης μουσικός χρόνια και τους γνωρίζω πολύ καλά. Από 11 χρονών παιδί είμαι στο πάλκο. Έχω σπουδάσει κλασική μουσική. Ο τρόπος που θέλει να με κρίνει ο καθένας είναι δικό του θέμα. Αν βλέπει μόνο το ροκ από εμένα εντάξει. Για εμένα όμως δεν είναι μόνο αυτό. Η μουσική έχει ευρύτερη έννοια.»

Για την «Ευλαμπία», 30 χρόνια μετά…
«Δεν είμαι ειδήμων για να κάνω κριτική, ακόμα και στο δικό μου τραγούδι. Εγώ είμαι ένας μουσικός και ένας δημιουργός που προσπαθεί να φτιάχνει πράγματα. Από εκεί και πέρα δεν μπορώ να πω εγώ τι είναι αυτό που την κάνει να ακούγεται ακόμα. Η ειλικρίνεια ίσως που έχει γραφτεί αυτό το τραγούδι. Και το χιούμορ. Κάτι που μας λείπει από την εποχή μας. Το χιούμορ είναι σημαντικό πράγμα για τη ζωή μας.»

Για τις διασκευές της «Ευλαμπίας»
Από πάρα πολλούς έχει γίνει διασκευή. Το έχει τραγουδήσει ο Γιώργος Πολυχρονιάδης, ο Δάκης, και σε σκηνές όχι μόνο δισκογραφικά. Τα τραγούδια γίνονται για να τραγουδιούνται. Από τον Νίνο δεν μου άρεσε. Το έχω ακούσει από πολλούς καλλιτέχνες, να το «εκτελούν». Από τη διασκευή του Χρήστου Δάντη ικανοποιήθηκα. Ο άνθρωπος το τραγούδησε, το έπαιξε, το ενορχήστρωσε όπως εκείνος γούσταρε, αλλά βγήκε ζουμί. Δεν ήταν σώνει και καλά για να γίνει.»

Για την ιστορία της «Ευλαμπίας»
«Είναι ανύπαρκτο πρόσωπο. Είναι ένα τραγούδι που έχει γίνει για καλαμπούρι τελείως, στο στούντιο περιμένοντας τους μουσικούς. Όταν ήρθαν και το άκουσαν που τους το έπαιξα με μια κιθάρα, μου είπαν πάμε μέσα για να το γράψουμε. Μπήκαμε μέσα στο στούντιο και το… «εκτελέσαμε» κι εμείς, ορίστε! Να μη μιλάμε για τις εκτελέσεις των άλλων μόνο.»

Για τον όρο cult όταν αναφέρονται σε τραγούδια του
«Είναι δύσκολο ό,τι φτιάξεις να είναι καλό. Και ειδικά σε μια περίοδο που είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε κάθε χρόνο και ένα δίσκο, με την πίεση των εταιρειών και των παραγωγών. Εγώ δεν είχα ποτέ ιδιαίτερη πίεση, αλλά κάποιες ενοχλήσεις από την εταιρεία: «Άντε Γιάννη να κάνουμε ένα δίσκο ακόμα». Έτσι καμιά φορά γίνεται και κάτι πιο πρόχειρο. Το δέχομαι και αυτό. Δεν δέχομαι να γίνονται πρόχειρα πράγματα, αλλά να γίνει κάτι πρόχειρο χωρίς να το πάρεις χαμπάρι, από βιασύνη δηλαδή και κεκτημένη ταχύτητα. Και κάπως έτσι προέκυψαν και σε εμένα κάποια τραγούδια. Και εγώ τώρα αν τα άκουγα, δεν θα τα χρησιμοποιούσα. Ο κόσμος έχει ειλικρίνεια και άποψη. Όταν κάτι δεν του αρέσει το λέει.»

Για τις δυσκολίες σήμερα και πώς τις αντιμετωπίζει
«Είναι δύσκολα τα πράγματα και περνάμε δύσκολα χρόνια. Αλλά εγώ το βλέπω από τη θετική μεριά αυτό, που σημαίνει ότι όλη αυτή η καταπίεση, η στεναχώρια και οι στερήσεις της εποχής, μας μαθαίνουν κάτι. Μας μαθαίνουν να κάνουμε καλύτερο κουμάντο. Προσωπικά ο καθένας και μετά να ξέρουμε να ξεχωρίζουμε τους γύρω μας και να βάζουμε στον καθένα την απόσταση που του αξίζει. Από πολιτικούς μέχρι ανθρώπους που συναντιόμαστε καθημερινά, συγγενικά πρόσωπα και φίλους.»

Για τα talent shows…  
«Έχω δει κάνα δυο φορές που τραγουδάνε παιδιά κι έχω συγκινηθεί από την ομορφάδα που βγάζουν και την αγάπη για αυτό που θέλουν να κάνουν. Οι ευκαιρίες δεν είναι από τα talent shows, οι ευκαιρίες είναι γύρω μας για κάθε άνθρωπο και αρκεί να τις βλέπουμε και να τις ξεχωρίζουμε ποια ταιριάζει στον καθένα μας. Ένα παιδάκι δεν είναι εύκολο να καταλάβει και να ξεχωρίσει -και δεν θέλω να υποτιμήσω την νοημοσύνη ενός παιδιού. Εγώ την ευκαιρία άργησα να την καταλάβω, μεγάλωσα για να το καταλάβω.»

Μήνυμα κι ευχή από τον Γιάννη Γιοκαρίνη…

«Να είμαστε καλά όλοι, όλος ο κόσμος και το λέω αυτό από την ψυχή μου. Επειδή είναι δύσκολα τα πράγματα θέλω να πω στον κόσμο να μη μασάμε εύκολα, το λέω έτσι λαϊκά. Να μη μασάμε και να προσπαθούμε για το καλύτερο.”

Επιμέλεια: Γιώργος Γουβιάς

gougio@hotmail.com

 

Όλη η επικαιρότητα