Να μιλήσουμε για επενδύσεις;

Κοντεύουμε 10/ετία πια, μιλώντας για συντάξεις, στην αρχή για αυξήσεις, τελευταία για μειώσεις και πως θα γινόταν να μην γίνουν, κάποιοι δε, μάλλον επαναστατημένοι του καναπέ, μιλούν για αυξήσεις στα επίπεδα του 2009, και ο διάλογος, άτυπος και ανεπίσημος συνεχίζεται μεταξύ των συνταξιούχων και των εκπροσώπων του πολιτικού συστήματος.

Τελευταία ο άτυπος αυτός διάλογος έχει ξεφύγει εντελώς από τα σοβαρά πλαίσια και μπαίνει στην δίνη του προεκλογικού κλίματος, με τα κόμματα, ιδιαίτερα του δίπολου της εξουσίας, να μην δεσμεύονται για τίποτα, αλλά ταυτόχρονο με πυροτεχνήματα  και μάλιστα αντιφατικά, να προσπαθούν να εμφανιστούν ως προστάτες των  φτωχοποιημένων ήδη συνταξιούχων .

Η πρόσκληση του ΕΦΚΑ, του ενός κρατικού πόλου συνταξιοδότησης για υποβολή αιτήσεων από τους συνταξιούχους, για επιστροφή παρακρατήσεων, οι αντιφατικές δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων, υπέρ ή κατά της πρόσκλησης, οι ταυτόχρονες εφέσεις του κρατικού μηχανισμού για θετικές υπέρ των συνταξιούχων αποφάσεις των δικαστηρίων, και οι προτροπές των εργατικών σωματείων για ασφαλιστικά μέτρα και αγωγές, αποτελούν ένα περίεργο σύνολο αντιφάσεων, συσκοτισμού και ουσιαστικά αποφυγής της πολιτικής εξουσίας να ασχοληθεί σοβαρά με τον πιο αδύναμο κρίκο της κοινωνίας.

Συζητούμε λοιπόν ,αντιμαχόμαστε, ίσως κάποιοι μάχονται κιόλας, οι περισσότεροι σιωπούμε σαν κάτι να περιμένουμε από κάποιον άγνωστο σωτήρα μάλλον, παρακολουθούμε ταυτόχρονα και τους ενημερωτές στην τηλεόραση και μπερδευόμαστε περισσότερο, δεν ξέρουμε τι πρόκειται να γίνει και που θα καταλήξουμε, αν θα ξεφύγουμε κάποτε από την φτωχοποίηση που έχουμε περιέλθει και πως αλήθεια θα μπορούσε να γίνει αυτό;

Ποιος θα μπορούσε αλήθεια να υποσχεθεί ή να αποφασίσει άμεσα, αύξηση των συντάξεων,  των επικουρικών παροχών και σε πολλές περιπτώσεις επαναχορήγηση των επικουρήσεων όπως για παράδειγμα με τους συνταξιούχους της Εθνικής Τράπεζας, που από τον περασμένο Νοέμβρη η Τράπεζα αποφάσισε την διακοπή της παροχής;

Δυστυχώς ουδείς τολμά κάτι τέτοιο και οι συνταξιούχοι βρίσκονται  καθημερινά σε αναστάτωση, παρατηρώντας από κάποια ξεχασμένη χαραμάδα, μήπως δουν κάποια αχτίδα φωτός, που θα μπορούσε ίσως να τους δώσει ελπίδες ή και να τους φέρει κάποιο ελπιδοφόρο όνειρο έστω, πως μετά από κάποιο διάστημα, όταν θα υπάρξουν οι προϋποθέσεις και μπορεί να τακτοποιηθεί και το συνταξιοδοτικό.

Επιτέλους, άντε να τελειώνουμε με το συνταξιοδοτικό, δώστε μία σοβαρή υπόσχεση για το κοντινό μέλλον και ξεκινήστε, να ξεκινήσουμε όλοι μαζί, μία συζήτηση για επενδύσεις και ανάπτυξη, για αυτό που μέχρι τώρα φαίνεται να κολλάει σε ιδεοληψίες περί κρατισμού και περί άλλων χρεοκοπημένων ιδεολογιών, να προσπαθήσουμε να μας πάρουν στα σοβαρά οι επιχειρηματίες εγχώριοι και αλλοδαποί και να έρθουν να επενδύσουν σε τομείς που είμαστε ανύπαρκτοι και άγνωστοι

Και μαζί μ αυτούς να ξαναστηθούν οι χρεοκοπημένες, αλλά και νέες, μικρομεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις, που κάποτε ήταν η ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας, αλλά δεν άντεξαν τα παιγνίδια και τα πειράματα της ΕΕ και του ΔΝΤ, με την θέλησή μας και την σύμπραξή μας φυσικά, δια των αντιπροσώπων μας στην πολιτική εξουσία.