My Name Is Smile

My name is Efthimiou… Maria Efthimiou!

Ακούστε το άρθρο

Η Μαρία Ευθυμίου, γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πύργο, και στα 21 της είναι φοιτήτρια στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (στα Τρίκαλα)…

Ξέχωρα από αυτό διαθέτει ήδη μια πορεία 7 ετών παίζοντας ποδόσφαιρο, ξεκινώντας -στα 14- στον Αίολο Πύργου ενώ στη συνέχεια αγωνίστηκε στον Πανηλειακό, τα Μετέωρα και τις Ελπίδες Καρδίτσας… πρόσφατα έκανε μεταγραφή στον ΑΟ Τρίκαλα 2011 που πρωταγωνιστεί στο πρωτάθλημα της Β` Εθνικής…

Για όλα τα παραπάνω και όχι μόνο μας μιλά σήμερα…

Γιώργος Γουβιάς

gougio@hotmail.com

Ποια είναι η Μαρία με 3 λέξεις;

Ονειροπόλος, δυναμική, μόνο στο ποδόσφαιρο, αυθόρμητη.

Τι σε ώθησε να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο;

Ίσως το επέλεξα ενστικτωδώς… δεν δέχτηκα κάποια επιρροή…

Τι σημαίνει για σένα να παίζεις ποδόσφαιρο;

Μπορώ να πω ότι το ποδόσφαιρο είναι «φιλοδοξία ζωής», τρόπος εκτόνωσης… είναι σαν να βρήκα τον «ρόλο» που μου ταιριάζει!

Ποιες είναι οι αντιδράσεις του περίγυρού σου από την ενασχόληση με το ποδόσφαιρο; Πώς σε αντιμετωπίζουν οι φίλοι και οι φίλες σου ή ακόμη και οι δικοί σου άνθρωποι;

Αστείο αλλά οι περισσότεροι μένουν με ορθάνοιχτο στόμα είτε κοιτάζουν λοξά. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις, άτομα που επικροτούν την επιλογή μου. Γενικότερα όμως υπάρχει, θα έλεγα, πολύ ρατσισμός! Όσο για τους φίλους και τους δικούς μου ανθρώπους, πλέον με έχουν συνηθίσει, ξέρουν την αδυναμία μου για τα γήπεδα, γι’ αυτό και κάθε Κυριακή τους κερδίζουν… οι κερκίδες!

Αν μια φίλη σου ή μια κοπέλα στην ηλικία σου ή και μικρότερη σε ρωτούσε αν αξίζει να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο τι θα της απαντούσες για να την πείσεις;

Θα την ρωτούσα «αν αγαπάει το ποδόσφαιρο» και αν η απάντηση ήταν καταφατική θα της συνιστούσα να ασχοληθεί ανεπιφύλακτα!

Πιστεύεις ότι κάποια στιγμή το γυναικείο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου θα μπορεί να είναι ανταγωνιστικό σε σχέση με πρωταθλήματα άλλων χωρών της Ευρώπης;

Έχουμε ομάδες αξιόλογες και ικανές όπου, χωρίς υπερβολή, θα μπορούσαν να συναγωνιστούν πρωτοκλασάτες ομάδες της Ευρώπης. Για να φτάσουμε όμως στο επίπεδο άλλων χωρών, υπάρχει πολύς δρόμος να διανύσουμε! Τα εμπόδια είναι πολλά… ρατσισμός, μη οικονομική επένδυση στο πρωτάθλημα των γυναικών, ακόμη και σε προπονητικό κομμάτι. Θα ήταν καλύτερα να έχουμε περισσότερες γυναίκες προπονήτριες. Πρέπει, επίσης, οι παίκτριες να αντιμετωπίζονται σαν επαγγελματίες και όχι ερασιτεχνικά! Αν επιλυθούν όλα αυτά τα προβλήματα έχουμε την ευκαιρία και τις δυνατότητες να γίνουμε ανταγωνιστικοί.

Ποιες είναι οι καλύτερες στιγμές που έχεις ζήσει μέσα στο γήπεδο στην έως τώρα πορεία σου;

Οι καλύτερες στιγμές είναι άπειρες! Αυτό που, κυρίως, μένει είναι ότι και οι 20 παίκτριες, όσες παίζουν αλλά κι αυτές που είναι στον πάγκο, γινόμαστε ένα… όχι για τη νίκη αλλά για την ΟΜΑΔΑ!

Δεν θα σε ρωτήσω ποιους άντρες ποδοσφαιριστές έχεις ως πρότυπο αλλά ποιες γυναίκες…

…από τις πιο δυνατές παίκτριες η Ενζενί Λε Σόμερ (Γαλλία), Αμπί Γουάμπακ (ΗΠΑ), Κέλι Σμίθ (Αγγλία), Μάρτα (Βραζιλία) όπως και η Ελληνίδα Σοφία Κογγούλη που είναι από τις καλύτερες σέντερ φορ!

Ποιο πιστεύεις ότι είναι το ατού σου στο παιχνίδι;

Είμαι αριστεροπόδαρη (σ.σ. παίζει αριστερό χαφ)…  στα ατού μου συγκαταλέγω την ταχύτητα και την ντρίμπλα!

Ποιοι είναι οι στόχοι με τη νέα σου ομάδα, τον ΑΟ Τρίκαλα 2011;

Βαθμολογικά είμαστε 1οι στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής… επομένως ο στόχος μας είναι η άνοδος και σε 2ο επίπεδο η τελειοποίηση σε αδυναμίες που υπάρχουν σε επίπεδο παικτικό και τακτικής.

Στηρίζει την ομάδα ο κόσμος της περιοχής;

Είναι θετικό για μία ομάδα να έχει «υποστηρικτές» και οι κερκίδες στον ΑΟΤ είναι γεμάτες. Θα έλεγα ότι είναι φανατισμένοι με το γυναικείο ποδόσφαιρο.

Μίλησε μας για την ζωή στα Τρίκαλα… πόσο κοντά ή μακριά είναι αυτό που ζεις σε σχέση με τον Πύργο;

Δυστυχώς η ζωή στα Τρίκαλα συγκριτικά με τον Πύργο διαφέρει σε πολλά σημεία. Παρόλο που είναι επαρχία είναι ένα από τα πιο ανεπτυγμένα και όμορφα μέρη της Ελλάδας. Από την άλλη σαν Πυργιώτες κάνουμε βήματα μία μπροστά, μία πίσω, με αποτέλεσμα να μένουμε στάσιμοι. Δεν βοηθάμε την πόλη μας να αναπτυχθεί!

Βρίσκεσαι στον 3ο χρόνο των σπουδών σου… πως σκέφτεσαι το επαγγελματικό σου μέλλον;

Βρίσκομαι στην τελική ευθεία των σπουδών μου χωρίς να με αγχώνει ιδιαίτερα η «έκρηξη της ανεργίας». Με ειδικότητα στην Ειδική Αγωγή ευελπιστώ να ασχοληθώ αποκλειστικά με αυτό το αντικείμενο. Το θεωρώ λειτούργημα να δίνεις όλη σου την βαρύτητα σε άτομα με ειδικές ανάγκες. Ανεξάρτητα με αυτό, θαρρώ ότι δεν θα αφήσω το ποδόσφαιρο…

Και την Ηλεία πως θα ήθελες να την αντικρίζεις στο μέλλον;

Την φαντάζομαι περισσότερο «επηρεασμένη» από πρόοδο και εξέλιξη, με ένα μέλλον πιο αναπτυξιακό. Άλλωστε με την πληθώρα των τουριστικών και πολιτιστικών πλεονεκτημάτων που διαθέτει μόνο μπροστά μπορεί να πάει!

 

Όλη η επικαιρότητα