My Name Is

My name is Tsironis… Giorgos Tsironis!

Ακούστε το άρθρο

Ο Γιώργος Τσιρώνης, 26 ετών, γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στον Πύργο…

Απόφοιτος της Σχολής Μηχανικών Πάτρας και αυτοδίδακτος ζωγράφος, φέτος για 2η φορά πατά στο θεατρικό σανίδι υποδυόμενος τον δούκα Ορσίνο στην «Δωδέκατη νύχτα» που παρουσιάζει η Ομάδα Τέχνης «Δούρειος Ίππος» στο θέατρο «Απόλλων» στον Πύργο αυτό το διάστημα (σ.σ. έως και τις 14 Μαΐου)…

Δείτε τι απαντά στις ερωτήσεις μας…

 

Ποιος είναι ο Γιώργος με τρείς λέξεις;
Μελαγχολικός, ρομαντικός, αισιόδοξος…

Πως προέκυψε η ιδιαίτερη σχέση σου με τις τέχνες της ζωγραφικής και της υποκριτικής;
Το μικρόβιο του θεάτρου το κόλλησα τυχαία πέρυσι, όταν δυο γνωστοί μου από τον “Δούρειο Ίππο” μου πρότειναν να συμμετάσχω γιατί τους έλειπε ένας ρόλος… ήθελα να το δοκιμάσω κι εγώ σαν εμπειρία, και σιγά-σιγά το αγάπησα. Η ζωγραφική, το σχέδιο, ήταν από πάντα η μεγάλη μου αγάπη!

Φέτος συμμετέχεις για 2η φορά σε θεατρική παράσταση (σ.σ. πέρυσι υποδύθηκε τον Πέτρο στα «Κόκκινα Φανάρια»)… ποιες είναι οι ως τώρα εντυπώσεις σου;
Πρόκειται για μια φοβερή εμπειρία… μια πολύ ωραία, ψυχοθεραπευτική διαδικασία γεμάτη μεράκι, συλλογικότητα, πολλή δουλειά, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα όπου, παράλληλα με τις κανονικές πρόβες, κάναμε μαθήματα χορού πολλές ώρες την ημέρα.

Τι φαντάζεσαι ότι είχε στόχο ο Σαίξπηρ όταν έγραφε τη «Δωδέκατη νύχτα»;
Νομίζω πως πέραν του προφανούς, ότι πρόκειται για μια ωδή στον έρωτα, ο Σαίξπηρ και τα έργα του ήταν προϊόν της εποχής του, της Αναγέννησης, μιας περιόδου τεράστιων κοινωνικών αλλαγών και επαναστάσεων, με κυρίαρχο στοιχείο τον ανθρωπισμό, τον άνθρωπο στο επίκεντρο της τέχνης, της επιστήμης, της ζωής.

Όσον αφορά το ρόλο σου;…
Στην περίπτωση του δούκα Ορσίνο, μιλάμε για έναν άρχοντα παγιδευμένο στην απελπισία ενός έρωτα χωρίς μέλλον, μέχρι τη στιγμή που εμφανίζεται η Βιόλα, μεταμφιεσμένη σε Καισάριο, και χωρίς να το αντιλαμβάνεται, ο δούκας αρχίζει να νιώθει μια ακατανόητη έλξη για εκείνη. Του αλλάζει τη ζωή, του δίνει μια νέα χαρά. Κάπου κάνει πίσω, πιστεύοντας ότι πρόκειται για αγόρι, μέχρι να γίνει η τελική αποκάλυψη και να μπορέσουν να προχωρήσουν και οι δυο, ανενόχλητοι πλέον, στην εκπλήρωση του νέου τους έρωτα…

Ποια πιστεύεις πως είναι η καλύτερη ανταμοιβή από την συμμετοχή σου σε ένα θεατρικό έργο;
Αυτά τα 5-10 δευτερόλεπτα χειροκροτημάτων και χαμόγελων είναι για όλους μας η καλύτερη ανταμοιβή για όλους τους μήνες επίμονης δουλειάς και πρόβας.

Δηλώνεις αυτοδίδακτος ζωγράφος… πότε έβαλες τα πρώτα χρώματα στην παλέτα σου;
Νομίζω ότι ξεκίνησε τότε που έπιασα για πρώτη φορά μολύβι στο χέρι μου!

Τι σημαίνει για σένα η ζωγραφική;
Πρόκειται για το πάθος μου. Με συντρόφεψε σε κάθε φάση της ζωής μου. Μια τόσο προσωπική διαδικασία, όσο και συλλογική, όταν πηγάζει από τις ζωές και τις ελπίδες των πολλών, που σου επιτρέπει να μεταφέρεις ιδέες, να ξυπνήσεις συναισθήματα, να περιγράψεις καθημερινά βάσανα και ανησυχίες, και κυρίως να αποκαλύψεις την διέξοδο. Και όλα αυτά με ένα τρόπο προσιτό και εύκολα κατανοητό απ’ τους πολλούς.

Ακολουθείς κάποια συγκεκριμένη τεχνική στα έργα σου;
Η κύρια επιρροή μου είναι η σοσιαλιστική τέχνη, αφού μόνο αυτή μπορεί να έχει περιεχόμενο τέτοιο που να ανταποκρίνεται στην ζωή του λαού, τις ανησυχίες του, τις χαρές και τις λύπες του, τον ιστορικό του ρόλο, την αμετάκλητη κίνηση της ιστορίας προς τα εμπρός, τους ατσάλινους νόμους των κοινωνικών επαναστάσεων.

Η αισθητική διαμορφώνεται, διδάσκεται ή είναι έμφυτη στον άνθρωπο;
Διαμορφώνεται, όπως και συνολικότερα η συνείδηση του κάθε ανθρώπου, μέσα από την κοινωνία στην οποία ζει.

Έχεις συμμετάσχει σε κάποιες εκθέσεις;…
Δεν έχω συμμετάσχει σε εκθέσεις, όμως έχω ζωγραφίσει για Φεστιβάλ της ΚΝΕ και άλλες εκδηλώσεις.

Αν ζωγράφιζες την Ηλεία σε κάποιο έργο σου ποια χρώματα θα χρησιμοποιούσες;
Το πράσινο για τις ελιές της, το καστανό για το γόνιμο χώμα της, το χρυσό για τον ήλιο της, το γαλάζιο για την όμορφη θάλασσα της και φυσικά το κόκκινο για τους αγώνες του λαού της!

Υπάρχουν άλλα πράγματα εκτός από το θέατρο και την ζωγραφική που σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον;
Ασχολούμαι χρόνια με τις πολεμικές τέχνες, τις καταδύσεις και, τελευταία, με την μουσική. 

Όντας απόφοιτος Σχολής Μηχανικών πως σκέφτεσαι το μέλλον σου;
Δύσκολο μα όσο πιο αισιόδοξο γίνεται!

Όλη η επικαιρότητα