My name is Tzanetopoulou… Nancy Tzanetopoulou!

Η Νάνσυ Τζανετοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πύργο όπου ζει και εργάζεται (σ.σ. στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» χάρις στην ειδικότητα της νοσηλεύτριας που διαθέτει)…

Από το 2008 συμμετέχει σε θεατρικές παραστάσεις ενώ από το 2011 είναι μέλος της Θεατρικής Ομάδας Πύργου, έχοντας συμμετάσχει στις παραστάσεις των έργων που έχει ανεβάσει η Ομάδα από εκείνη τη χρονιά έως και την φετινή «Γκόλφω» που έκανε πρεμιέρα χθες βράδυ στο θέατρο «Απόλλων» στον Πύργο… είναι επίσης μέλος της Ορχήστρας «Τα χρώματα της Ήλιδας» συμμετέχοντας, ως αφηγήτρια στις εκδηλώσεις του μουσικού σχήματος…

Ας δούμε τι απαντά στις ερωτήσεις μας που περιστρέφονται γύρω από την σχέση της με το θέατρο…

Γιώργος Γουβιάς

gougio@hotmail.com

Πως θα απαντούσες σε κάποιον που θα σε ρωτούσε «τι άνθρωπος είσαι;»; Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου, τι θα ήταν αυτό;

Δεν είναι εύκολο να μιλήσω για τον εαυτό μου γιατί δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική. Αν όμως πρέπει να πω κάτι, νομίζω ότι είμαι δημιουργική και ανήσυχο πνεύμα… και ότι θα ήθελα να είμαι λιγότερο ευαίσθητη σε κάποια θέματα.

Τι είναι αυτό το «κάτι» που συνάντησες στην υποκριτική και δεν το βρίσκεις αλλού;

Νομίζω ότι το μαγικό στοιχείο της υποκριτικής είναι ότι μου δίνει την δυνατότητα να δραπετεύω για λίγο από την δική μου πραγματικότητα, να γνωρίζω διαφορετικούς χαρακτήρες και ζωές μέσα από τους ρόλους και τα έργα. Έτσι η καθημερινότητά μου γίνεται πιο ενδιαφέρουσα. Από την άλλη πλευρά η υποκριτική με φέρνει σε επαφή με τον βαθύτερο εαυτό μου. Ανακαλύπτω πτυχές μου που δεν έχω καταφέρει ποτέ άλλοτε να δω εκτός σκηνής. Μέσα από την υποκριτική γνωρίζεις καλύτερα τον εαυτό σου και τους ανθρώπους.

Το θέατρο αντιγράφει τη ζωή ή το αντίθετο;

Κατά την γνώμη μου το θέατρο αντιγράφει την ζωή. Το θέατρο φέρνει στην επιφάνεια την αλήθεια που κρύβεται πολλές φορές πίσω από λόγια, συμπεριφορές, πράξεις των ανθρώπων.

Φέτος η Θεατρική Ομάδα Πύργου ανεβάζει την «Γκόλφω»… μίλησε μας για την παράσταση και τον ρόλο που υποδύεσαι…

Η ”Γκόλφω” του Σπυρίδωνος Περεσιάδη, είναι ένα αριστουργηματικό έργο. Έχει παιχτεί από πολλούς και σπουδαίους θιάσους στο παρελθόν. Πρόκειται για μια ιστορία που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Όσον αφορά τον ρόλο μου ανήκω στα τραγικά πρόσωπα του έργου. Υποδύομαι μία από τις τέσσερις Γκόλφω που παίζουν στην παράσταση. Και παίζω στην φάση που η Γκόλφω έχει διάφορες ψυχολογικές μεταπτώσεις και βγάζει την πιο θλιμμένη πλευρά της. Ο φετινός ρόλος μου είναι αρκετά απαιτητικός και αποτελεί ένα στοίχημα θα έλεγα…

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να «αντιμετωπίζεις» το κοινό μιας θεατρικής παράστασης;

Το κοινό και η συμμετοχή του με τις κάθε είδους αντιδράσεις και κριτικές είναι απαραίτητη για να υπάρξει θεατρική παράσταση. Είναι σημαντική η ενέργεια του κοινού για να εκτελέσει πιο ολοκληρωμένα ένας ηθοποιός τον ρόλο του. Πιστεύω ότι θα πρέπει να είμαστε ανοιχτοί στην όποια κριτική όταν φυσικά αυτή βασίζεται σε ουσιαστικά επιχειρήματα ώστε να βελτιωνόμαστε. Σίγουρα δεν είναι πάντα εύκολο να αντιμετωπίζεις το κοινό. Ούτε πάντα θα αρέσουν σε όλους οι επιλογές σου αλλά δεν νομίζω ότι είναι αυτός ο σκοπός μιας παράστασης. Είναι σημαντικό εκτός από το να ψυχαγωγηθεί ένας θεατής, να προβληματιστεί κάποιες φορές και να ταυτιστεί με τους ήρωες. Σίγουρα από μια καλή παράσταση έχει να κερδίσει κάποιος.

Ξεχωρίζεις κάποιον από τους ρόλους που έχεις υποδυθεί ως τώρα;

Ο κάθε ρόλος είναι ξεχωριστός και για να τον προσεγγίσω αγάπησα κάποιες πλευρές του. Ίσως κάποιες παραστάσεις μου να είναι πιο αγαπημένες, όπως η “Μήδεια” του Μποστ (2008), ο ‘Έρωτας” του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (2011) και η ”Σμύρνη” (2013).

Ποια πιστεύεις ότι είναι η συνταγή μιας επιτυχημένης θεατρικής παράστασης;

Συμβάλλουν πολλά στοιχεία και τα πιο σημαντικά, κατά την γνώμη μου, είναι το δέσιμο ανάμεσα στα μέλη μιας θεατρικής ομάδας… το καλό κλίμα συνεργασίας και επικοινωνίας βοηθά πολύ. Ένας ικανός, έξυπνος και έμπειρος σκηνοθέτης μπορεί να οδηγήσει πιο εύκολα μια ομάδα στην επιτυχία. Μετά, είναι η προσωπική δουλειά από τα μέλη. Όσο ταλέντο και να διαθέτει κάποιος δεν θα φτάσει σε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα αν δεν κοπιάσει και ο ίδιος. Και τέλος, ένα σημαντικό κείμενο που έχει να πει πράγματα στον κόσμο, στο οποίο θα αναγνωρίσει ο καθένας στοιχεία από την δική του ζωή, την εποχή του ή την ιστορία και πολιτισμό του τόπου του, συμβάλλει σημαντικά στην επιτυχία.

Γενικότερα η γνώμη σου για το θέατρο στην Ηλεία ποια είναι;

Για να πραγματοποιηθεί μια ερασιτεχνική παράσταση στην Ηλεία δεν είναι πάντα εύκολο. Στην πράξη υπάρχουν πολλές δυσκολίες, και οικονομικές και άλλης φύσεως και ούτε οι συνθήκες είναι πάντα ευνοϊκές ακόμα και για να πραγματοποιηθούν οι πρόβες. Όμως υπάρχουν πολλές θεατρικές ομάδες που σημαίνει ότι είναι μεγάλη η ανάγκη να εκφράσουν κάποιοι άνθρωποι τις ανησυχίες τους, τα ταλέντα τους, να εκτονωθούν και να προσφέρουν  μέσα από την τέχνη ότι μπορούν στους συνανθρώπους τους και τον τόπο τους. Η αγάπη και το πάθος μας για αυτό μας κάνει να ξεπερνάμε κάποιες δυσκολίες. Ωστόσο και οι αρχές του τόπου και οι πολίτες οφείλουν να στηρίζουν τις προσπάθειες αυτές με κάθε τρόπο ώστε να προάγεται ο πολιτισμός.

Συχνά-πυκνά συμμετέχεις σε ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις… θαρρείς ότι η Ηλεία διαθέτει ικανοποιητικό υπόβαθρο στο χώρο του Πολιτισμού;

Η Ηλεία κάνει κάποιες προσπάθειες τα τελευταία χρόνια να βελτιώσει το υπόβαθρο στον χώρο του πολιτισμού. Πιστεύω ότι  όχι μόνο οι αρχές του τόπου αλλά και ο κάθε πολίτης αν θελήσουμε να γνωρίσουμε καλύτερα την ιστορία μας και τον πολιτισμό μας θα αγαπήσουμε περισσότερο τον τόπο μας. Και ίσως τότε γίνουν πιο όμορφα και πιο πολλά πράγματα στον χώρο του πολιτισμού.

Εκτός θεάτρου -και εργασίας- ποια άλλα ενδιαφέροντα έχεις;

Μου αρέσει πολύ να διαβάζω ποίηση. Ακούω διάφορα είδη μουσικής. Γυμνάζομαι επίσης. Αυτήν την περίοδο μαθαίνω γερμανικά. Μέσα στην εβδομάδα προσπαθώ να συναντώ φίλους για να συζητήσουμε, να διασκεδάσουμε.. όταν μπορώ ταξιδεύω. Και φυσικά παρακολουθώ θεατρικές παραστάσεις και άλλα θεάματα όταν μου δίνεται η ευκαιρία.

 Τι σε κάνει αισιόδοξη;

Αισιοδοξία μου δίνει το φως και η ζεστασιά του ήλιου, το χαμόγελο ενός μικρού παιδιού, η επαφή μου με την φύση, με την τέχνη και την γνώση και η  συνάντηση και ουσιαστική επικοινωνία με αγαπημένα πρόσωπα.