Ηλεία Κινηματογράφος

«No Smoking Story»: Μια ταινία γεμάτη μηνύματα και συναισθήματα – 2ο βραβείο στο 3ο Γυμνάσιο Πύργου

Ακούστε το άρθρο

Δέκα λεπτά γεμάτα συναισθήματα. Γεμάτα αγωνία, πόνο, θλίψη, θυμό, πολλά ερωτηματικά, αλήθειες αλλά και αληθινή και ανιδιοτελή αγάπη. Αυτά ήταν τα βασικά «συστατικά» της ταινίας των μαθητών του 3ου Γυμνασίου Πύργου, με τίτλο «Μην κλαις γιέ μου, θα τα λέμε στο messenger» που απέσπασε το 2ο Bραβείο, στον Πανελλήνιο Μαθηματικό Διαγωνισμό Ταινιών Μικρού Μήκους «No Smoking Story», που διοργάνωσε η Ελληνική Καρδιολογική Εταιρία.

(***Η ταινια παραχωρήθηκε ευγενικά απο την Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία)

Το θεματικό πεδίο του διαγωνισμού, που υλοποιήθηκε με την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας και την υποστήριξη της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, αφορούσε το κάπνισμα και τις βλαπτικές συνέπειές του για τους ενεργούς και παθητικούς καπνιστές, ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες. Στόχος του ήταν η ανάδειξη – της ιδιαίτερης αξίας που έχει η ζωή χωρίς κάπνισμα, απαλλαγμένη από κάθε είδους εξαρτήσεις. Οι 100 και πλέον συμμετοχές, αφενός δυσκόλεψαν το έργο της Κριτικής Επιτροπής και αφετέρου χαροποίησε τα μέλη της, αφού ο στόχος είχε επιτευχθεί.

Η ιδέα, η αγωνία, τα γυρίσματα

Τον διαγωνισμό «ψάρεψε» στο διαδίκτυο η μαθήτρια Ειρήνη Πυλαρινού, η οποία και ζήτησε από την φιλόλογο κα Ανδριάνα Ηλιοπούλου να στηρίξει και να καθοδηγήσει την προσπάθεια δημιουργίας της ταινίας και συμμετοχής στον διαγωνισμό. Η επιβεβαίωση της προκήρυξης του διαγωνισμού από το Υπουργείο Παιδείας, έγινε το «πράσινο φως» για τη συμμετοχή της ομάδας στον διαγωνισμό. Μιας ομάδας που αρχικά αποτελούνταν από 3-4 μαθητές και στην πορεία ενισχύθηκε. Η Ειρήνη Πυλαρινού, η Αναστασία Σμαρνάκη, η Αντωνία Φραγκογιαννοπούλου, ο Ανδρέας Παναγόπουλος, ο Νίκος Σιδέρης, η Λένια Τζιράχου και ο Χρήστος Χαμάκος,  με τις καθηγήτριες τους κα Ηλιοπούλου και την, επίσης φιλόλογο, κα Νέλλη Γεωργούλια που εμψύχωνε την ομάδα, άρχισαν να εξετάζουν ιδέες για το σενάριο. Οι μέρες και οι εβδομάδες περνούσαν, οι διακοπές του Πάσχα έφτασαν και η ταινία δεν ήταν καν στα…σκαριά. Τα παιδιά αντάλλασαν ιδέες μέσω μιας «ομάδας» που είχαν δημιουργήσει στο messenger, αλλά πάντα κάτι έλειπε, κάτι δυσκόλευε την υλοποίησή της. Τελικά η ίδια η ηλεκτρονική ομάδα, την οποία αρχικά αγνοούσε η κα Ηλιοπούλου, έγινε το βασικό στοιχείο για να «δέσει» το σενάριο με όλες αυτές τις σκέψεις που η ίδια είχε καταγράψει στο χαρτί.

Με λιγοστά μέσα, μια φωτογραφική  μηχανή με δυνατότητα βιντεοσκόπησης, ένα κινητό τηλέφωνο, με μερικά πλάνα τραβηγμένα από άλλες εκδρομές των παιδιών και ελάχιστα που έγιναν μπροστά από έναν υπολογιστή και μια βόλτα στη γειτονιά, με μουσική επιλεγμένη από τα ίδια τα παιδιά, με αφηγήσεις αλλά και σκέψεις που ακούγονταν δυνατά, από τον πρωταγωνιστή Ανδρέα Παναγόπουλο, η ταινία ήταν έτοιμη. Κι όλα αυτά, εκτός σχολικού ωραρίου, με πολλές ώρες δουλειάς από τα παιδιά και τις εκπαιδευτικούς τους. Αυτή η ταινία, που σε κανένα απολύτως πλάνο δεν υπήρχε ένα τσιγάρο, έστειλε το πιο ισχυρό αντικαπνιστικό μήνυμα.

Λίγο πριν την «εκπνοή» της προθεσμίας, η ταινία εστάλη στην Ελληνική Καρδιολογική Εταιρία και όλοι ήξεραν ότι θα «πάει» καλά. Τους το είπαν τα…μάτια και οι εκφράσεις των μαθητών και εκπαιδευτικών του σχολείου, που είχαν την ευκαιρία να την παρακολουθήσουν σε κλειστή προβολή στον χώρο του σχολείου, με την ταινία να καταφέρνει να μιλήσει στις καρδιές τους.

Μια συγκινητική εκδήλωση

Η εκδήλωση βράβευσης πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή, στο Μικρό Παλλάς της Αθήνας εκεί που βρέθηκε αντιπροσωπεία της ομάδας και του σχολείου, με τη συνοδεία καθηγητών και γονέων (σ.σ με έξοδα της Ε.Κ.Ε), χωρίς ωστόσο να γνωρίζουν για τη διάκριση.

Χαιρετισμούς πραγματοποίησαν η προϊσταμένη Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης και Ψηφιακών Μέσων Υπουργείου Παιδείας Σοφία Παπαδημητρίου, ο Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και Διευθυντής Φωτογραφίας Γιώργος Φρέντζος και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας, Αν. Καθηγητής Καρδιολογίας ΕΚΠΑ κ. Κωνσταντίνος Τσιούφης.

Ο κ. Τσιούφης μάλιστα, στην παρουσίασή του, ανάδειξε το πολύπλευρο έργο της Ε.Κ.Ε στο πεδίο της ενημέρωσης και πρόληψης υγείας των πολιτών και ενημέρωσε για τις δυσμενείς επιπτώσεις του καπνού σε μια σειρά από τομείς.

Η εκπρόσωπος της Κριτικής Επιτροπής, ηθοποιός Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη μετέφερε στο κοινό τις εντυπώσεις της Κριτικής Επιτροπής από τις ταινίες, ενώ στη συνέχεια προβλήθηκε ένα τρίλεπτο trailer με επιλεγμένες σκηνές από τις ταινίες, προκειμένου οι παραβρισκόμενοι να πάρουν μια «γεύση» της δημιουργικότητας των μαθητών και των μηνυμάτων που θέλησαν να δώσουν.

Πέταξαν από τη χαρά τους…αλλά

Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων από την παρουσιάστρια της εκδήλωσης, ηθοποιό Ναταλία Δραγούμη, έκανε τους μαθητές του 2ου Γυμνασίου, να δακρύσουν και να «πετάξουν» στην κυριολεξία από τη χαρά τους. Ακόμα και τα παιδιά-μέλη της ομάδας που δεν είχαν καταφέρει να παραστούν στην εκδήλωση, είχαν τις ίδιες αντιδράσεις, όταν ενημερώθηκαν για τη διάκριση μέσω…messenger. Όσο για τη αντίδραση της κας Ηλιοπούλου – χωρίς τη συνδρομή της οποίας, όπως είπαν στην εφημ. «Πατρίς» τα παιδιά, δεν θα γινόταν τίποτα – είχε και ευτυχία και λίγη θλίψη. «Πήρα ένα κομμάτι ευτυχίας, αλλά όχι ολόκληρο, γιατί δεν πήραμε το 1ο βραβείο, το οποίο πιστεύω ότι αξίζαμε, αφού η ταινία μας είχε έντονα συναισθήματα και σημαντικά μηνύματα», είπε, αναγνωρίζοντας ωστόσο το ευφυέστατο σενάριο του 1ου Γυμν. Κομοτηνής που έλαβε το 1ο βραβείο.

Η ίδια, στην σύντομη ομιλία της κατά τη διάρκεια της παραλαβής του βραβείου, αφού ευχαρίστησε τους διοργανωτές για την ευκαιρία που έδωσαν στους μαθητές να συμμετάσχουν στο διαγωνισμό, τα παιδιά, τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς και τους γονείς των μαθητών, είπε μεταξύ άλλων «…μόνο αν φτιάχνουμε ταινίες στα σχολεία που θα τις ντύνουν τα παιδιά με μουσικές που αγαπούν, κι αν δε γυρίζουμε νωρίς αλλά φροντίζουμε το μάθημα και η σχολική ζωή να είναι μια ατέλειωτη εκδρομή, μόνο έτσι μπορεί να ελπίζουμε έστω και σ’ έναν εν δυνάμει λιγότερο καπνιστή στο μέλλον». Και σχολιάζοντας μια φράση του κ.Τσιούφη, για τους γιατρούς που δεν είναι συνηθισμένοι στα φώτα της δημοσιότητας, καθώς τα δικά τους φώτα πέφτουν στις καρδιές των ασθενών, τον διαβεβαίωσε πως «οι εκπαιδευτικοί στο σχολείο φροντίζουν να ¨φτιάχνουν¨ ευτυχισμένες καρδιές, για να μη φτάνουν ποτέ στα χειρουργεία».

Θερμές ευχαριστίες εξέφρασε, προς τους διοργανωτές και τις εκπαιδευτικούς τους, ο μαθητής Νίκος Σιδέρης, σημειώνοντας πως «…Η διαδικασία του να φτιάξουμε ταινία μπορεί να ήταν δύσκολη και χρονοβόρα αλλά αυτό που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ εμείς είναι το πόσο διασκεδάσαμε και τις εμπειρίες που πήραμε μέσα από αυτό».

Το πιο σημαντικό βραβείο

Το πιο σημαντικό βραβείο όμως, τόσο οι μαθητές όσο και οι εκπαιδευτικοί, το είχαν ήδη «πάρει» κατά τη διάρκεια της συνεργασία τους, από την οποία κέρδισαν γνώσεις, ξεπέρασαν τους εαυτούς τους, εργάστηκαν σκληρά και συνεργάστηκαν αρμονικά, δέθηκαν ακόμα περισσότερο ως παρέα και απέδειξαν πως ένα περιφερειακό σχολείο μπορεί να πετύχει πολλά.

Κι αυτό το βραβείο το «απένειμε» η κα Ηλιοπούλου στους μαθητές της ομάδας, λέγοντας χαρακτηριστικά «…εγώ φέτος ένιωσα ξανά άνθρωπος. Ένιωσα ευτυχής. Δεν ξέρω τι άλλο πρόγραμμα – δράση θα κάνω στο σχολείο, στα χρόνια που θα ακολουθήσουν. Κάτι τέτοιο όμως, δε θα το ξαναζήσω».

Όλη η επικαιρότητα