Ο δοσατζής…

Ευτυχώς το εμπορικό της γειτονιάς πουλάει με δόσεις και έτσι μας δίνεται η ευκαιρία να κάνουμε τις προμήθειές μας εν όψει του χειμώνα και όχι μόνο,αλλά και για όλο τον χρόνο και για τα επόμενα 5-10 χρόνια,μέχρι που να ανακάμψουμε οικονομικά,όπως ισχυρίζεται η συγκυβέρνηση της Ελληνικής Δυόϊκας.

Βέβαια ο διακανονισμός γίνεται με όλους τους τύπους και κανόνες του δικαίου και φυσικά αν κάτι πάει στραβά και βρεθούμε σε αδυναμία πληρωμής,υπάρχουν όλα τα ένδικα μέσα στην διάθεση του «επιχειρηματία» για κατασχέσεις κινητών και ακινήτων και ενέχυρο ,ακόμη και ζώντων οργανισμών γενικά,πιθανόν δε και ανθρώπων.

Η επιχείρηση πρέπει να μείνει ζωντανή,γι αυτό και εμείς φροντίζουμε να είμαστε τακτικοί στις υποχρεώσεις μας,να την στηρίζουμε, να την καταλαβαίνουμε κυρίως και να είμαστε δίπλα της και ηθικά,άλλωστε έχουμε εμπειρία και από τον μπακάλη της γειτονιάς ,που συνέβαινε από αρκετά χρόνια πριν το ίδιο.

Τελευταία έχουν ενταχθεί σε παρόμοιους διακανονισμούς και πολλές ,σχεδόν όλες,ή μάλλον όλες ,οι υποχρεώσεις μας προς το Κράτος,τις Τράπεζες,τους Οργανισμούς Κοινής Ωφελείας και εν τέλει όλες οι δοσοληψίες μας προς όλους και με όλους,σε μία προσπάθεια των αφεντικών μας ,να μας εξυπηρετήσουν ,να συμπαρασταθούν στις αδυναμίες μας ,όπως λένε και να μπορέσουν και αυτοί να πληρώσουν τους προμηθευτές τους και τους δανειστές,αλλά και να διατηρήσουν τα διάφορα συμπόσια,στα οποία τακτικά επιδίδονται.

Δεν δικαιούμαστε λοιπόν να διαμαρτυρόμαστε,αντίθετα μάλιστα να χειροκροτούμε και να επαινούμε τις πρωτοβουλίες αυτές των δανειστών και διευκολυντών μας,γιατί για σκεφτείτε το χειρότερο,δηλαδή να μην μας έδιναν πίστωση και να μας απέπεμπαν ,δείχνοντάς μας άλλους, άγνωστους δρόμους.

Βέβαια ,εν προκειμένω,με τις ρυθμίσεις αυτές των δοσατζήδων του Δημόσιου και του Ιδιωτικού τομέα,έχουμε περιέλθει σε ένα είδος εξάρτησης και υποτέλειας,αναγκαζόμαστε να χαμογελάμε στον δοσατζή,να του καλομιλάμε,να του κάνουμε θελήματα αν χρειαστεί και τελικά να συμβαίνει ένα είδος υποταγής και αλλοτρίωσης.

Αλλά όμως έχουμε την δυνατότητα να τρώμε,να πίνουμε,να ντυνόμαστε,να κυκλοφορούμε ελεύθεροι στους δρόμους και στις πλατείες,αλλά όμως να σιωπούμε,να αποφεύγουμε τις συγκεντρώσεις ,τις διαμαρτυρίες και όλα αυτά που ξέραμε από το παρελθόν περί απεργιών ,διαμαρτυριών,στάσεων εργασίας και μουτζωμάτων προς το Κοινοβούλιο,με κραυγές πυρπόλησής του.

Η κατάστασή μας λοιπόν,βρίσκεται στα στιβαρά χέρια του Ιδιώτη και Δημόσιου δοσατζή,για όσο διάστημα χρειαστεί και τούτο θα το κρίνει ο ίδιος και οι συνεργάτες του,μάλιστα δε, τον ερχόμενο χρόνο των εκλογών και των αρχαιρεσιών,θα κληθούμε να επιβεβαιώσουμε την εμπιστοσύνη και την αγάπη μας , προς το πρόσωπο, την υπόσταση και την οντότητά του,εκπέμποντες και δεήσεις προς του θεούς ,για την ύπαρξή του.

Έχει αλήθεια κανείς να προτείνει κάτι άλλο;

Επαναδημοσίευση από τις ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ της 9.11.2014…