Συνεντεύξεις

«Ο Ολυμπιακός άνθρωπος το θεμέλιο για ένα καλύτερο κόσμο»

assets_large_t_420_54414949.jpg
Ακούστε το άρθρο

“Έχουμε χρέος να προτείνουμε λύσεις στον κόσμο»,  τονίζει στην εφ. «Πατρίς» η Εθνική Πρέσβειρα στο Συμβούλιο της Ευρώπης και Πρόεδρος του ΠΑΣΓ «ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ», κα Κατερίνα Παναγοπούλου.

Η Πρέσβειρα, η οποία ανακηρύχθηκε από την ΔΟΕ ως «Γυναίκα της χρονιάς για την Ευρώπη» το 2012, πρωτοστατεί, για περισσότερα από είκοσι χρόνια στην υπόθεση της ανάδειξης και προβολής των Ολυμπιακών Αξιών και, ιδιαίτερα, της μητρικής Ολυμπιακής Αξίας του «Ευ Αγωνίζεσθαι».

Η αγάπη της για την Ολυμπιακή Γη της Ηλείας είναι δεδομένη και, μάλιστα, επίκειται η ίδρυση παραρτήματος του Σωματείου «ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ», στο νομό.

Απευθυνθήκαμε στην κα Παναγοπούλου με αφορμή την πραγματοποίηση του Διεθνούς Διεπιστημονικού Συνεδρίου «Η αρχαία Ελλάδα και ο σύγχρονος κόσμος», το οποίο διοργανώνεται με ευθύνη του Πανεπιστημίου Πατρών από 29 έως 31 Αυγούστου στο συνεδριακό κέντρο της ΔΟΑ, στην Αρχαία Ολυμπία, καθώς η Πρέσβυς είναι η βασική υποστηρήκτριά του.

Μάλιστα, κατά την διάρκεια των εργασιών του συνεδρίου θα συνυπογραφεί από τους Έλληνες και ξένους Καθηγητές  και συνέδρους, η  πρωτοβουλία της για την ίδρυση «ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ», η έδρα του οποίου θα βρίσκεται στην Ολυμπιακή περιοχή.

Ερ. κα Παναγοπούλου, τι σας ώθησε να στηρίξετε ένα τόσο μεγάλο συνέδριο σε περίοδο κρίσης και, μάλιστα, μακριά από την Αθήνα, η οποία φαίνεται να αποτελεί «ευκολότερο» συνεδριακό προορισμό;

Απ. κύριε Αργυρόπουλε, σε μία ερώτηση μου θέσατε πολλά ερωτήματα, τα οποία θα επιχειρήσω να απαντήσω όσο πιο περιεκτικά μπορώ.

Κατ’αρχήν, η θετική μου ανταπόκριση στο κάλεσμα που μου απηύθυνε η ακαδημαϊκή κοινότητα ήταν, για μένα και την οικογένειά μου, αυτονόητη. Σε δύσκολους για την Πατρίδα μας καιρούς, όποιος και όσο μπορεί, οφείλει να στηρίζει με πράξεις, το θεμέλιο της Ελλάδας, που δεν είναι άλλο από την Παιδεία μας. Δε μπορούμε να περιμένουμε τα πάντα από το Κράτος. Αν το κάναμε αυτό, θα ξυπνούσαμε μια μέρα, χωρίς αθλητές, χωρίς επιστημονικό απόθεμα, χωρίς καλλιτέχνες, χωρίς πνευματική και Αξιακή ηγεσία. Άλλωστε, με τα μέλη της επιστημονικής επιτροπής του Συνεδρίου, συνεργαζόμαστε επί μακρόν στο μεγάλο θέμα της ίδρυσης του Διεθνούς Κέντρου Επιστημών και Αξιών. Στο θέμα που θέσατε, για τον τόπο διοργάνωσης, η απάντηση είναι, επίσης, αυτονόητη. Ποτέ δεν διαλέξαμε τον εύκολο δρόμο. Θα ήταν αδύνατο να διοργανωθεί ένα τέτοιο συνέδριο μακρυά από τον τόπο που γέννησε τις Ολυμπιακές Αξίες, άρα την Παιδεία, άρα την Δημοκρατία, άρα τις Επιστήμες και την τεχνολογία. Αν δεν είχαν προϋπάρξει οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ουδέποτε θα είχαν θεσπιστεί κοινοί κανόνες, ουδέποτε θα διαχεόταν η γνώση και, τελικά, ουδέποτε θα είχε συμβεί το «Ελληνικό θαύμα». Η επιλογή της Ολυμπίας ήταν μονόδρομος.

Ερ. Πιστεύετε, δηλαδή, ότι το «Ελληνικό θαύμα», πάνω στο οποίο όλοι συμφωνούν ότι θεμελιώθηκε ο Δυτικός πολιτισμός, έχει σαν αφετηρία τους Ολυμπιακούς Αγώνες;

Απ. Αναμφίβολα. Σε ο,τιδήποτε υπάρχει μια αφετηρία. Αν δεν δημιουργείτο το Αξιακό περιβάλλον του «Ευ Αγωνίζεσθαι» και δεν επικρατούσε η Εκεχειρία, πιστεύετε ότι θα υπήρχε Ελλάδα, ως ενιαίο Έθνος; Εδώ, σε αυτή την ιερή Ολυμπιακή Γη που, σήμερα, την ονομάζουμε νομό Ηλείας, θεμελιώθηκε ο κόσμος που γνωρίζουμε. Ένας κόσμος ο οποίος, επειδή ακριβώς αποξενώθηκε από τις μητρικές του Αξίες, έχει φθάσει σε θλιβερά αδιέξοδα.

Ο βασικός στόχος του συνεδρίου μας, είναι να αναδείξουμε την κοινή λογική. Ότι τα πάντα συνδέονται με την εποχή στην οποία επιτεύχθηκε η μέγιστη επίδοση στις επιστήμες, στην τεχνολογία, στην φιλοσοφία, στις τέχνες, στην δημοκρατική κοινωνική οργάνωση. Αν θέλουμε, λοιπόν, να απαντήσουμε πειστικά στα προβλήματα του σύγχρονου κόσμου, πρέπει να προσφύγουμε ξανά, στα μόνα -αποδεδειγμένα- λειτουργικά πρότυπα, την Ελληνική γνώση και τις Ελληνικές Οικουμενικές Αξίες.

Σε δεκάδες ομιλίες μου ανά τον κόσμο, διατυπώνω επίμονα, την άποψη ότι δεν υπάρχει Αρχαία και «νέα» Ελλάδα, διότι –πολύ απλά- δεν υπάρχει «αρχαία» και «νέα» εκδοχή των Αξιών και των επιτευγμάτων μας.

Ερ. Άρα, πιστεύετε, ότι υπάρχει περιθώριο η καταπονημένη από την κρίση Ελλάδα να προτείνει κάτι καινούριο στον κόσμο;

Απ. Η κρίση, κύριε Αργυρόπουλε, δεν είναι Ελληνική. Είναι πολύπλευρη, ασύνορη, ηθική και οικονομική κρίση. Ο ρατσισμός, η καταστροφή του περιβάλλοντος, η κυριαρχία των νόμων των αγορών επί του ανθρώπου, η ατέλειωτη και άδικη προσφυγική ροή, η πείνα, όλα αποτελούν αποδείξεις παγκόσμιας παρακμής.

Η Ελλάδα, είχε πάντοτε φανατικούς εχθρούς, οι οποίοι είναι και αυτοί που οδήγησαν την Χώρα στην σημερινή κατάσταση. Εχθρούς ντόπιους και ξένους, πέρα από κόμματα και χρώματα. Ανθρώπους αποξενωμένους από την Παιδεία και τις Αξίες μας. Ανθρώπους κερδοσκόπους και καιροσκόπους. Δε νομίζετε ότι πρέπει να ξεκινήσει μια καθολική αντεπίθεση του «αγνού, του ωραίου και του αληθινού»; Δε νομίζετε ότι είμαστε ένα τόσο σπουδαίο Έθνος, ώστε να απαγορεύεται να συνθηκολογούμε με την μετριότητα;

Ε, λοιπόν, αυτό ακριβώς θα κάνουμε με το «Διεθνές Κέντρο Επιστημών και Ελληνικών Αξιών». Θα ταξιδέψουμε το μήνυμα της θετικής Ελλάδας σε όλο τον κόσμο. Θα προτείνουμε έναν καλύτερο κόσμο. Είναι χιλιάδες τα ενθαρρυντικά μηνύματα που λαμβάνουμε από κάθε γωνιά του πλανήτη και είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε αυτή την, υπαρξιακής διάστασης για την Ελλάδα και τον κόσμο, μάχη με μεγάλη αυτοπεποίθηση. Την αυτοπεποίθηση των πορισμάτων του διεπιστημονικού συνεδρίου μας που θα αποδείξει με δεκάδες πρωτότυπων εργασιών, ότι το εγχείρημά μας διαθέτει την απαιτούμενη νομιμοποίηση.

Ερ. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έθεσε υπό την αιγίδα του το Συνέδριο και θα παραστεί στην έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου. Πιστεύετε ότι αυτό περιέχει κάποιον ιδαίτερο συμβολισμό ή μήνυμα;

Απ. Ο Κύριος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είναι, εκτός από διαπρεπής Καθηγητής, ένας Αξιακός Έλληνας. Η απόφασή του να τιμήσει στον μέγιστο βαθμό το Συνέδριό μας, προσδίδει μια πολυσήμαντη δυναμική και εκπέμπει ένα ισχυρό μήνυμα. Ένα μήνυμα απόδοσης ύψιστης προτεραιότητας στον αγαθό και Εθνικό σκοπό της γεφύρωσης της Ακαδημαϊκής κοινότητας με τους πολίτες που αγωνιούν για το αύριο, τους ανθρώπους που μοχθούν και αποζητούν μια βάσιμη ελπίδα.

Ερ. Σε πολλές ομιλίες σας έχετε αναφερθεί στην αναγκαιότητα ανάκτησης του «Ολυμπιακού ανθρώπου», σαν απάντηση στα σημερινά αδιέξοδα. Τι εννοείτε με αυτό;

Απ. Όπως, η Ελλάδα πέτυχε, στους αρχαίους χρόνους, το μέγιστο εξελικτικό επίπεδο σε όλους τους τομείς, έτσι και ο Έλληνας πολίτης κατόρθωσε να κατακτήσει το μέγιστο επίπεδο ατομικής εξέλιξης εντός του κοινωνικού συνόλου.  Αυτός ο πολίτης, όμως, δεν αποτέλεσε «παρθενογέννεση». Διαπλάστηκε στο πέρασμα των αιώνων, εντός του Ολυμπιακού Αξιακού πλαισίου κανόνων αποδεκτής συμπεριφοράς και συνύπαρξης.

Ο «Ολυμπιακός ανθρωπος», λοιπόν, ως κύτταρο κοινωνικής Οργάνωσης, είναι το «δομικό υλικό», το αρχέγονο κύτταρο ενός καλύτερου κόσμου. Ένας πολίτης που θα επιδιώκει την διάκριση και όχι την επικράτηση, ένας πολίτης-Ολυμπιονίκης της ζωής, ενεργός και ανιδιοτελής άνθρωπος, που θα σέβεται κανόνες και θα συνυπάρχει αρμονικά, χωρίς ξενόφοβες αντιλήψεις με όλους τους κατοίκους του πλανήτη, με κάθε τι στην φύση. Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ που γεννήθηκε στην Ολυμπιακή Γη, είναι ο άνθρωπος-θεμέλιο ενός καλύτερου κόσμου. Ή θα τον ανακτήσουμε και θα τον καταστήσουμε επιθυμητό πρότυπο για κάθε πολίτη ή, οριστικά και αμετάκλητα, θα εισέλθουμε στην πιο σκοτεινή περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας.

Ερ. Κυρία Παναγοπούλου, μια τελευταία ερώτηση. Πιστεύετε ότι ο τόπος μας, η Ηλεία, η οποία συγκαταλέγεται στις πλέον πτωχές και στερούμενες ανάπτυξης περιοχές της Ευρώπης, μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτές τις προκλήσεις;

Απ. Θα σας απαντήσω κι εγώ με το ερώτημα «αφού τα κατάφερε μια φορά, τι την εμποδίζει να τα καταφέρει και δεύτερη»; Με αυτό, κύριε Αργυρόπουλε, θέλω να επισημάνω ότι το πραγματικό ερώτημα είναι : «είμαστε Ολυμπιακοί άνθρωποι»; Αν το απαντήσετε αυτό, θα απαντήσετε και στο ερώτημά σας. Εμείς, αυτό που μπορούμε να κάνουμε και θα το κάνουμε, θα είναι να συνεργαστούμε στενά με τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης του νομού, αλλά και με όλες τις κοινωνικές και επιστημονικές συλλογικότητες, προκειμένου να αναδείξουμε το αυτονόητο, ότι δηλαδή, η Ολυμπία δεν είναι,μόνο, ένας τουριστικός προορισμός και ότι η Ήλιδα πρέπει να πάψει να βρίσκεται κάτω από την γη, αποτελώντας την «χαμένη Ατλαντίδα του Ολυμπισμού». Θέλω, λοιπόν, να πω ότι εμείς είμαστε σύμμαχοι κάθε προσπάθειας ανάδειξης της πραγματικής φύσης και αξίας της Ολυμπιακής Γης. Έργο των Ηλείων είναι να πρωτοστατήσουν και να απαντήσουν, ο καθένας μόνος του,  στο ερώτημα: «είμαι Ολυμπιακός άνθρωπος»; Εμείς προσπαθούμε να δημιουργήσουμε το υπόβαθρο για να μπορεί να δώσει καθένας την σωστή απάντηση. Στην Ηλεία, στην Ελλάδα, στον κόσμο.
 

Συνέντευξη στον Γιάννη Αργυρόπουλο

Όλη η επικαιρότητα