Ηλεία

Οδοιπορικό: Περίπατος στον Πύργο

Ακούστε το άρθρο

Σαν ταινία ρετρό

Σεπτέμβρης, η αρχή της Ινδίκτου, ο μήνας του απολογισμού, ο μήνας της περισυλλογής και της οργάνωσης για το χειμώνα που έρχεται…. Ένας μουντός μήνας στη διάρκεια του οποίου η φύση αλλάζει, αποκτά εκείνη την ώχρα που από μικρό κοριτσάκι που ήμουν μου δημιουργούσε μια ανεξήγητη μελαγχολία… Μια ατμόσφαιρα σαν από ταινία ρετρό, σαν κάτι να αφήνεις, κάτι να χάνεις, κάτι να ψάχνεις και κάτι άλλο να ετοιμάζεται να σε βρει….

Έτσι, μην έχοντας όρεξη για τίποτα μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να κάνω μια βόλτα στην πόλη που γεννήθηκα, που μεγάλωσα και που ζω, στον Πύργο….

Και όπως λέει ένας φίλος μου δε θα μπορούσα να μένω σε άλλη πόλη καθώς όλες οι βασίλισσες κατοικούν σε π(Π)ύργο….!!!!  Τί καλός που είναι, πάντα με κάνει να χαμογελώ όταν είμαι άκεφη….

Ο ήλιος καυτός, όχι όμως το ίδιο λαμπερός όπως αυτός του καλοκαιριού και ‘γω ετοιμάστηκα για τον τελευταίο για φέτος καλοκαιρινό περίπατο, μόλις ένα 24ωρο πριν από τη φθινοπωρινή ισημερία…

Πρώτα ο πολίτης

Αυτό που χαρακτηρίζει την κάθε πόλη είναι πρωτίστως η ποιότητα των πολιτών της και όχι των αρχόντων της ..!

Τί εννοώ με αυτό..; Μα φυσικά όλα εξαρτώνται από εμάς τους πολίτες….Εμείς πρέπει να φροντίσουμε το σπίτι μας, την αυλή μας, την ενορία μας και κατ’ επέκταση την πόλη μας …

Φανταστείτε να το κάνουμε όλοι μαζί οργανωμένα, πόσο θα αλλάξει όψη η κάθε γειτονιά και αν τις προσθέσουμε όλες μαζί φτιάχνουμε έναν Πύργο όμορφο και δυνατό.

Φυσικό και επόμενο είναι να μην είναι όλα τέλεια, μα ποιος νοιάζεται για την τελειότητα, άσε που με τρομάζει κιόλας….

Όμως τα στοιχειώδη, πρέπει και επιβάλλεται να τηρούνται..διότι εάν δε συμβαίνει αυτό τότε θα συνεχίζουμε να μιλάμε για έναν  Π(π)ύργο στην άμμο, εγκαταλελειμμένο, έτοιμο να καταρρεύσει … Καθένας για λογαριασμό του και όλοι μαζί μπορούμε να επιτύχουμε το επιθυμητό….

Τα μυστικά της πόλης

Περπατώντας αυτό το ηλιόλουστο μεσημέρι του Σεπτέμβρη, έφτασα μέχρι την οδό Αναπαύσεως. Την απόλυτη ησυχία που επικρατούσε στην ατμόσφαιρα διέκοψε η φωνή μιας κυρίας που μου ήρθε από το ανοιχτό παράθυρο μιας ισόγειας κατοικίας που έλεγε..” Γιωργάκη, κάνε ίσιες τις γραμμές στο τετράδιο, γιατί η κυρία σου αύριο δε θα σου βάλει Άριστα..!!! ”….   Δελεαστικό το κίνητρο δε λέω, αλλά ο Γιωργάκης που απ’ ότι κατάλαβα είναι  <<φοιτητής>>  της Α΄ Δημοτικού έχει άλλα σχέδια γι΄ αυτό το απομεσήμερο.. Σχέδια για ποδόσφαιρο 5×5, όπως τον άκουσα να λέει…

Σε κάποιο σημείο της οδού  Καρκαβίτσα ήταν μια παρέα με ενήλικους και ανήλικους Ρομά που είχαν αδειάσει τα απορρίμματα από τους κάδους στο πεζοδρόμιο, για να βρουν μάλλον θησαυρό…!!!  Θησαυρό σίγουρα δε βρήκαν και μάλλον οι υπάλληλοι της καθαριότητας θα βρουν πολλή δουλειά για αύριο….

Και το κορυφαίο όλων σας το άφησα για το τέλος, όπου κυριολεκτικά είχα Άγιο, αλλά δεν ξέρω ποιον από όλους, όταν αμέριμνη περπατούσα σε πολυσύχναστο σημείο εκσφενδονίστηκε και ”έσκασε” δίπλα μου, περνώντας σαν βόμβα επάνω από το κεφάλι μου, μια ιπτάμενη τσάντα σκουπιδιών από το μπαλκόνι του πρώτου ορόφου, της απέναντι πολυκατοικίας… Είμαι σίγουρη πως η κυρία που το πέταξε είναι πολλή νοικοκυρά, με αγωγή και τρόπους και φυσικά πολυάσχολη. Πού να βρει χρόνο να κατέβει για να πετάξει στον κάδο τα σκουπίδια της, έτσι προτιμά  να τα πετά από το μπαλκόνι της και όπου…πέσουν..!

Εθελοντική και οικολογική συνείδηση…

Λίγο πριν ολοκληρώσω τη βόλτα μου και αφού περπάτησα σε έξι-επτά γειτονιές, κάθισα σε ένα πεζούλι να ξαποστάσω …..

Και για να πω και του στραβού το δίκιο που λέμε στο χωριό μου, είμαστε μια όμορφη πόλη.! Τίποτε δε μας λείπει ….Ένας ευλογημένος τόπος δίπλα στο Κατάκολο, την Αρχαία Ολυμπία, στο Ιόνιο με τις πανέμορφες παραλίες, τα εύφορα εδάφη μας, τα μνημεία και τόσα άλλα…      Η όλη κατάντια και απαξίωση τόσο του Πύργου όσο και του νομού γενικότερα, δε δημιουργήθηκε χθες, ούτε και  προχθές…                                                                              Είναι το αποτέλεσμα χρόνων και το συνονθύλευμα πολλών παραγόντων που αν ξεκινήσω να τα γράφω, θα χρειαστώ μια ολόκληρη εφημερίδα…..

Όμως στο ποσοστό που μας αναλογεί ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του και ελάτε να στηρίξουμε τον εθελοντισμό και να αποκτήσουμε οικολογική συνείδηση στην οποία  οι περισσότεροι υστερούμε..

Εν τη ενώσει η ισχύς 

Οι αρχαίοι πρόγονοί μας, των οποίων η σοφία άντεξε στους αιώνες και μεταλαμπαδεύτηκε  σε όλους τους λαούς ως τα πέρατα της γης, είναι πιο σύγχρονοι από ποτέ άλλοτε….             Η δύναμη βρίσκεται στην ένωση, αυτό είναι το μυστικό που πρέπει να ψιθυρίσουμε ο ένας στον άλλο και  όλοι μαζί, αγκαλιασμένοι και μονιασμένοι να συστρατευθούμε με μοναδικό σκοπό και στόχο την ανάπτυξη και εξέλιξη του μαραζωμένου Πύργου μας …

Όλα όσα απαθανάτισε ο φακός μου και σας παρουσιάζω, δε δημιουργήθηκαν χθες και ούτε λύνονται μέσα σε 22 ημέρες που έχει αναλάβει καθήκοντα η νέα δημοτική αρχή…. Συνεπώς το ρεπορτάζ μου, δεν αποτελεί καμία μομφή στο δήμαρχο και τους συνεργάτες του που ίσως κάποιοι καλοθελητές σπεύσουν να συμπεράνουν……            Το ρεπορτάζ αποτελεί μόνο την απεικόνιση της πραγματικότητας καθώς όλα όσα φωτογράφισα συμβαίνουν στον  Πύργο και είναι ορατά από όλους μας……

Ας κοιτάξει λοιπόν πρώτα ο καθένας το χώρο του και μετά, ας πάμε όλοι μαζί για τα παράπονά μας στον κύριο Δήμαρχο….Πρώτα όμως το δικό μας χώρο…..

Παλαιό νοσοκομείο Πύργου ένα πολυσύχναστο σημείο της πόλης που έχει μετατραπεί σε χώρο συγκέντρωσης των κάδων απορριμμάτων…είμαι σίγουρη ότι ο Ερνέστο Τσίλερ όταν έφτιαξε το κτήριο δεν είχε φανταστεί τη σημερινή του εξέλιξη-χρησιμότητα…

Ως πότε ;

Είσοδος της πόλης …Τα χόρτα δε φύτρωσαν χθες όμως η πινακίδα δε θα φαίνεται  ούτε και αύριο…αυτά συμβαίνουν μόλις 2χλμ πριν από τον Πύργο…

Οι συκιές δεν ξέρω αν είχαν φέτος καρπούς στις εγκαταλελειμμένες αποθήκες του ΑΣΟ …

Εγκαταλελειμμένα κτήρια έρμαια στο χρόνο, προβάλλουν σα φαντάσματα και  τους ανυποψίαστους πεζούς να περνούν από κάτω. Κάποια είναι και κοντά σε σχολικές μονάδες και κάποια άλλα φωλιές για τα περιστέρια, ή και μικροί σκουπιδότοποι….

Ακαθάριστα οικόπεδα και αυλές που αποτελούν εστίες μόλυνσης …και που μόνο ένα ”καλό” πρόστιμο από το δήμο θα δώσει τη λύση…..

Και σκέψου να φορούσα τις 10ποντες γόβες μου και να έπεφτα σε αυτό το ναρκοπέδιο…σίγουρα θα μου έμενε ένα τραύμα, ίσως και δύο…

Η τσάντα που λίγο έλειψε να συγκρουστεί μαζί μου…

Και εκεί που περπατάς 2,5 ώρες και θες να ξαποστάσεις, διαπιστώνεις ότι το παγκάκι είναι κατειλημμένο από βάτα και γαϊδουράγκαθα… Πολύ τυχερή…Το βράδυ να θυμηθώ να παίξω και ένα τζόκερ…

Και όταν βλέπω αυτά τα μαύρα σιλό ψυχοπλακώνομαι και επειδή είμαι θετικός και δημιουργικός άνθρωπος, ξυπνάει μέσα μου η καλλιτεχνική μου φύση και γίνομαι  ένας Πικάσο που θέλει να τα βάψει κόκκινα, πράσινα, κίτρινα και μπλε…σαν τα χρώματα της απέναντι παιδικής χαράς…Τελικά πιο σοφά και καλόγουστα είναι τα παιδιά, γιατί αυτά βλέπουν με την καρδιά, που θα έλεγε και ο αγαπημένος μου μικρός Πρίγκιπας….

Όλη η επικαιρότητα