Όπισθεν ολοταχώς…

Πάλι σε δημόσιες σπατάλες επιδίδεται η Κυβέρνηση, με χρήματα από τον ελλειμματικό προϋπολογισμό, που καλύπτεται με δανεικά και με χαράτσια ασφαλώς, διαθέτοντας 50 εκατ. ευρώ, για απασχόληση ανέργων σε κοινωνική εργασία στους Δήμους και στις περιφέρειες κυρίως.

Γνωστή από παλαιότερα και προ κρίσης μάλιστα, η μέθοδος της απασχόλησης ανέργων, ή και αέργων κυρίως, καταγραμμένων όμως ως ανέργων, με 5/μηνες συμβάσεις, ανανεούμενες κατά κανόνα, δημιουργώντας έτσι και την ψευδαίσθηση στους απασχολούμενους, μαζί με τις κοροϊδίες των κομματαρχών, ότι σύντομα θα μονιμοποιηθούν.

Δυστυχώς η αποτυχημένη και προσβλητική αυτή μέθοδος υποαπασχόλησης στο Δημόσιο, παρότι  δοκιμασμένη  και απορριπτέα ακόμη και από τους ενδιαφερόμενους, αφού μόνο κλεμμένα όνειρα δημιούργησε και ψεύτικες ελπίδες, ξαναέρχεται στο προσκήνιο, με άλλη επωνυμία και αφού ξεπεράστηκαν τα προσχήματα, με την πρόσθεση του αποδεκτού απ όλους όρου  της κοινωνικής εργασίας.

Έρχονται βλέπετε πολλαπλές εκλογές το ερχόμενο έτος και το πολιτικό σύστημα ετοιμάζεται για την μάχη της ψήφου, σπαταλώντας από το ανύπαρκτο  αποθεματικό του και ξαναβάζοντας ομήρους αρκετές χιλιάδες  ανέργους, οι οποίοι ασφαλώς θα ήθελαν μία απασχόληση, αλλά  με κάποια προοπτική και μονιμότητα.

Ποιοι φωτεινοί εγκέφαλοι αλήθεια γνωμάτευσαν ότι το υπερπληθυσμιακό Δημόσιο έχει ανάγκη από συμβασιούχους των 5 μηνών, ή ότι η κοινωνία έχει ανάγκη της λεγόμενης κοινωνικής εργασίας και γιατί αλήθεια υπέκυψε η Διοίκηση και προωθεί τέτοιο πρόγραμμα σπατάλης της πολιτικής εξουσίας;

Δεν θα μπορούσαν αλήθεια αυτά τα χρήματα να χρηματοδοτήσουν απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα, σε κλάδους που έχουν ανάγκη εργατών και υπαλλήλων ,αλλά οι επιχειρηματίες αδυνατούν  και λόγω απουσίας του Τραπεζικού Συστήματος από τα δρώμενα, να χρηματοδοτήσουν;

Γιατί για παράδειγμα, δεν επιδοτείται η απασχόληση στην αγροτική παραγωγή, όπου κυρίως κυριαρχεί η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, ή στις υπηρεσίες, όπου συμβαίνει το ίδιο ,σε μικρότερη κλίμακα, ή γιατί δεν εγγυάται το κράτος για χρηματοδότηση μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων για πάγια κυρίως, αλλά και για τρέχοντα έξοδα;

Περιμένει δηλαδή το κράτος θα δείξει αύξηση της απασχόλησης, με πλαστά συνθήματα του τύπου «κατόπιν ενεργειών μου»  και παράλληλα  «ρίχνει νερό στον μύλο» του κάθε κομματάρχη, που επιδιώκει να ελέγξει τις ψήφους των ομήρων, που θα μεσολαβήσει δήθεν για 5/μηνη απασχόληση;

Δυστυχώς, εκεί που φαίνεται ότι κάνουμε ένα βήμα μπροστά, μπαίνει στην μέση ο κομματισμός και το ρουσφέτι, έτσι που πάμε δύο βήματα πίσω και μάλιστα σε ρυθμό τροχάδην και το χειρότερο, με τις ευλογίες των δανειστών και κηδεμόνων, οι οποίοι φαίνεται πως βολεύονται και τους συμφέρει, να είμαστε πάντα δανειζόμενοι και κηδεμονευόμενοι.

Όπισθεν ολοταχώς λοιπόν, σύμφωνα με  χρεοκοπημένες και αποτυχημένες συνταγές του παρελθόντος και πάντα με την σιωπηλή συναίνεση των πολιτών και όποιος αντέξει.

Δημήτρης Μάλλιος