Παρουσίαση του παραμυθιού «Ονειρογέννητο δάσος» στην έκθεση βιβλίου: Γιορτή παιδιού στην Κουρούτα

Μεγάλη Γιορτή Παιδιού ήταν η παρουσίαση του βιβλίου «Το ονειρογέννητο δάσος» (εκδόσεις ΠΑΤΡΙΣ) από την συγγραφέα του κ Ιωάννα Παναγιωτακοπούλου και τους συνεργάτες της την Δευτέρα το βράδυ υπό το φως της πανσέληνου στην Κουρούτα, στο πλαίσιο της 16^ης Έκθεσης Βιβλίου.

Δεκάδες γονείς με τα παιδιά τους παραβρέθηκαν στην εκδήλωση που με κάθε λεπτομέρεια είχε ετοιμάσει η κ. Παναγιωτακοπούλου. Επίκεντρο της εκδήλωσης τα παιδιά και αν κρίνει κανείς από τον αριθμό των παιδιών που συμμετείχαν στα παιχνίδια- παρακολουθήματα του πετυχημένου εικονογραφημένου παραμυθιού,  μπορεί να πει ότι η εκδήλωση ήταν απόλυτα επιτυχής.

Ουσιαστική η συμβολή των συνεργατών της κ. Παναγιωτακοπούλου, που όπως φαίνεται επέλεξε τα καταλληλότερα άτομα για την συγγραφή και έκδοση του παραμυθιού της που εδώ στην Ηλεία έχει γίνει «μπέστ σέλλερ» των παιδιών.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με σύντομες ομιλίες, υποστηριζόμενες από εικόνες και μουσική ενώ παράλληλα υπήρχαν σε ειδικά οριοθετημένο χώρο, δράσεις για τα παιδιά με εκπαιδευτική φροντίδα επιλεγμένες. Ήταν μια εκδήλωση που έβαλε την σφραγίδα της στην Έκθεση Βιβλίου.

Οι ομιλίες

Το παραμύθι προλόγισαν οι συνεργάτες της συγγραφέως οι εκπαιδευτικοί κ. Καπατσούλια Χρυσαυγή και Αλεξανδρής Βασίλειος. Στις σύντομες ομιλίες τους αναφέρθηκαν στους στόχους που είχαν όταν ξεκίνησαν την συνεργασία τους με την κ. Ιωάννα Παναγιωτακοπούλου και οι στόχοι αυτοί σε ένα μεγάλο βαθμό επετεύχθησαν.

Επίσης στην εκδήλωση παραβρέθηκε και ο νεαρός  σκιτσογράφος του βιβλίου κ. Κόλλιας Γιώργος.

Παναγιωτακοπούλου Ιωάννα 

«Το βιβλίο πέτυχε τους στόχους του»

Στην ομιλία της, η συγγραφέας του βιβλίου κ. Παναγιωτακοπούλου Ιωάννα τόνισε: «Κατ΄ αρχήν επιθυμώ να εκφράσω τις θερμές ευχαριστίες μου στον Εμπορικό σύλλογο Αμαλιάδας και προσωπικά στον πρόεδρο του τον κ. Νίκος Σαψάλη για την πρόσκληση του να παρουσιάσω το βιβλίο μου στα πλαίσια της 16ης Έκθεσης βιβλίου, εδώ κοντά σε όλους εσάς, στην πανέμορφη Κουρούτα, γεγονός το οποίο αποτελεί για μένα ιδιαίτερη τιμή. Επίσης το δήμο Ήλιδας και ιδιαιτέρως την πρόεδρο κοινότητας Αμαλιάδας κ. Δήμητρα Βαρελά για τη γενικότερη συμπόρευση και υποστήριξη που μου παρείχε.

Θέλω επίσης να εκφράσω τη βαθιά ευγνωμοσύνη μου προς το σκιτσογράφο μου Γεώργιο Κόλλια και τους ομιλητές-συνεργάτες μου Χρυσαυγή Καπατσούλια και Βασίλειο Αλεξανδρή για τον τρόπο με τον οποίο συμμετείχαν και παρουσίασαν το έργο μου, διαβάζοντας πίσω και πέρα από τις τυπωμένες γραμμές και στέκονται δίπλα μου με ασίγαστο πάθος για δημιουργία, ήθος και αγάπη. Καθώς και στους μουσικούς Κουτσούμπα Γεωργία και Μαυρίδη Νικόλαο για την εξαίρετη συνεργασία τους. Επίσης, θέλω να εκφράσω τη βαθιά ευγνωμοσύνη και την εκτίμηση μου στον εκδότη του βιβλίου μου, τον κ. Λεωνίδα Βαρουξή για τη συμβολή του, καθώς και για την εμπιστοσύνη που έδειξε στο έργο μου.

Ιδιαίτερη τιμή, αποτελεί για μένα η δική σας παρουσία απόψε εδώ, γι αυτό σας ευχαριστώ πολύ.

Προβληματισμός

Δεν σας κρύβω ότι ο προβληματισμός μου τις προηγούμενες ημέρες ήταν μεγάλος και δεν διέφερε καθόλου από το συνήθη προβληματισμό κάποιου που πρόκειται να μιλήσει σε μια τέτοιου είδους εκδήλωση. Περιστρεφόταν διαρκώς γύρω από το ερώτημα, ” τι περιμένει άραγε να ακούσει το κοινό από μένα;”

Σκέφτηκα λοιπόν αρχικά να σας συστήσω και να σας πω λίγα λόγια για το βιβλίο μου.” Το ονειρογέννητο δάσος ” είναι ένα παιδικό βιβλίο, για την ακρίβεια ένα παραμύθι, το οποίο σε καλωσορίζει με ευαισθησία στον κόσμο του και σε οδηγεί στην γαλήνια αγκαλιά της φύσης. Οι ήρωες του σε βοηθούν να ταυτιστείς μαζί της να γνωρίσεις και να νιώσεις την ευεργετική και ανιδιοτελή προσφορά της και παράλληλα σε εμπνέουν να αναπτύξεις ηθικές αξίες και συναισθήματα, που θα κάνουν τις διαπροσωπικές σχέσεις και τη ζωή σου καλύτερη. Αποτελεί το έργο με το οποίο αποφάσισα να εγκαινιάσω την εκδοτική μου παρουσία, παρότι ανήκει στο λογοτεχνικό είδος, που για μένα είναι απαιτητικό και δύσκολο. Καθότι η επιφανειακή ευκολία που για πολλούς παρουσιάζει, εξαιτίας της στερεότυπης ρήσης ”παραμύθι για παιδιά”, είναι υποτιθέμενη και ”ολισθηρή” .

Δύσκολοι οι μικροί αναγνώστες

Από την πρώτη λοιπόν αράδα του ” ονειρογέννητου δάσους” το στοίχημα για μένα ήταν μεγάλο. Θα μπορούσα άραγε μέσω της γραπτής αφήγησης να κρατήσω το ενδιαφέρον του πιο απαιτητικού αναγνώστη, του παιδιού; Γιατί ο ενήλικος αναγνώστης θα διαβάσει ένα κείμενο-ακόμα κι αν δεν του αρέσει-για χίλια δύο επειδή, ο ανήλικος όμως ανεπηρέαστος από όλα αυτά τα επειδή, αν το κείμενο δεν τον κερδίσει από τις πρώτες γραμμές, θα το παρατήσει. Όλα τα παραπάνω συνοδευόμενα πάντα και από ένα έντονο αίσθημα ευθύνης. Διότι όποιος θέλει να δημιουργήσει και να κινηθεί με σοβαρότητα στο χώρο αυτό, οφείλει μεν να είναι επαρκής συγγραφέας, αλλά και χωρίς ματαιοδοξία να αναδειχθεί παράλληλα και σε πνευματικό άνθρωπο. Προσπάθησα…. και θεωρώ ότι κατάφερα σε ικανοποιητικό βαθμό, ” Το ονειρογέννητο δάσος ” να δώσει στο παιδί παραπάνω ερεθίσματα για την ανάπτυξη του συναισθηματικού του κόσμου, της σκέψης και της κριτικής του ικανότητας. Θέλησα μέσα από ένα ευαίσθητο, ευγενικό και περιπετειώδες ονειρικό ταξίδι, τόσο ο μικρός όσο και ο μεγάλος σε ηλικία αναγνώστης να αντιλαμβάνεται, να λαμβάνει και να απολαμβάνει την ανεκτίμητη αξία της ανιδιοτελούς αγάπης, της προσφοράς και του σεβασμού απέναντι στη φύση, στο συνάνθρωπο και κατ επέκταση στον ίδιο του τον εαυτό.

Ο στόχος

Ο στόχος των βιβλίων μου βλέπετε…δεν περιστρέφεται μόνο γύρω από την απόκτηση γνώσεων με λογοτεχνικό τρόπο. Με ενοχλεί αφάνταστα το γεγονός, ότι πολλές φορές η αξία ενός παιδικού βιβλίου αποτιμάται από γονείς και διδάσκοντες με απόλυτο κριτήριο το ποσό των γνώσεων που παρέχει. Κατά την άποψη μου εξίσου σοβαροί στόχοι, όπως η κινητοποίηση του συναισθήματος και η ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας είναι απαράδεκτο να παραμερίζονται. Άλλωστε δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η λογοτεχνία υπήρξε το όχημα με το οποίο ολόκληρες γενιές οδηγήθηκαν και στη γνώση του κόσμου και στην αυτογνωσία και στην κατάκτηση της σοφίας. Η τέχνη της ”φωτίζει”…” καλλιεργεί” και ”ποτίζει” τη Γη των ανθρώπων».

Αλεξανδρής Βασίλειος 

«Να γίνουμε το καλύτερο παράδειγμα»

Ο συνεργάτης της κ. Ιωάννας Παναγιωτακοπούλου κ. Αλεξανδρής Βασίλειος, εκπαιδευτικός, στην ομιλία του τόνισε τα εξής: «Το Ονειρογέννητο Δάσος ανήκει σε μια πολύ ξεχωριστή κατηγορία παραμυθιών, γιατί πέρα από τους ήρωες με τους οποίους τα παιδιά ταυτίζονται, σε αυτό, το βιώνουν με πορτραίτο τη φύση. Είναι πολύ σημαντικό να προωθείται μέσω της τέχνης η οικολογική συνείδηση στον άνθρωπο και η αγάπη για τον πλανήτη στο σύνολό του. Αν μάλιστα αναλογιστούμε το γεγονός, ότι στις μέρες μας ζούμε δυστυχώς κάνοντας κακή χρήση της τεχνολογίας, η οποία έχει σχεδόν τον πρώτο και κύριο λόγο στην καθημερινότητά μας, παραγκωνίζοντας αισθητά το φυσικό τρόπο ζωής. Υπό αυτές τις συνθήκες, η περιβαλλοντική συνείδηση οφείλουμε πλέον να καλλιεργείται και διδάσκεται από όλους μας, διότι δεν είναι τίποτε άλλο από το σεβασμό του ανθρώπου προς το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον του, μέσα στο οποίο ζει και αναπτύσσεται, δημιουργεί και προοδεύει.

Σεβασμός στο Περιβάλλον

Σέβομαι το περιβάλλον σημαίνει πως συνειδητοποιώ τη θέση μου μέσα στο χώρο τον οποίο ζω, άρα σέβομαι και τον εαυτό μου. Σέβομαι το φυσικό περιβάλλον και το προστατεύω για τη βαρυσήμαντη και πολυσήμαντη αξία του, γιατί είναι τροφός, πηγή ζωής, έμπνευσης και δημιουργίας. Μέσα από το σεβασμό του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος πηγάζει και η πραγματική ποιότητα ζωής.

Καιρός να γίνουμε όλοι εμείς οι μεγαλύτεροι, το καλύτερο παράδειγμα για τα παιδιά και να εκμεταλλευτούμε την έμφυτη τάση τους για μίμηση, με ωφέλιμο τρόπο. Σίγουρα θα θελήσουν να μας μοιάσουν. Ας μην ξεχνάμε ότι αργότερα με τη σειρά τους θα μεταδώσουν στις επόμενες γενιές ότι έμαθαν από εμάς. Όλοι μας μικροί και μεγάλοι μπορούμε να πάρουμε σημαντικά διδάγματα από το φυσικό περιβάλλον και πραγματικά, το παραμύθι αυτό καλλιεργεί με γλυκό και περιπετειώδη τρόπο το σεβασμό στα δάση και στους κατοίκους τους, τα ζώα,τα πουλιά και τις νεράιδες! Φαντάζομαι ότι σας αρέσουν οι νεράιδες έτσι δεν είναι; Προσθέτουν πάντα μια ιδιαίτερη αίσθηση, μια μαγεία στο χώρο που κατοικούν. Και κάτι ακόμη, η αρμονία της φύσης, είναι ένα είδος μουσικής, το οποίο σε κάνει να θέλεις να χαμογελάσεις, να χορέψεις και να συμφιλιωθείς με τα πάντα γύρω σου! Τουλάχιστον αυτά τα συναισθήματα ξυπνά σε εμένα το ” Το ονειρογέννητο δάσος” και το τραγούδι του και δεν χορταίνω να το απολαμβάνω ξανά και ξανά».

Καπατσούλια Χρυσαυγή

Η φιλαναγνωσία μπορεί να αλλάξει τον κόσμο

Η συνεργάτης της συγγραφέως, η εκπαιδευτικός κ. Καπατσούλια Χρυσαυγή στην ομιλία της τόνισε:

«Θα ξεκινήσω με μια αγαπημένη φράση ενός σπουδαίου συγγραφέα, του Βίκτωρος Ουγγώ. «Το διάβασμα είναι όπως η τροφή και το νερό. Το πνεύμα που δεν διαβάζει χάνει βάρος, όπως ένα σώμα που δεν τρώει» Όλοι όσοι ασχολούμαστε με το βιβλίο ως δάσκαλοι, ως συγγραφείς ως γονείς γνωρίζουμε την αλήθεια και το νόημα των παραπάνω λόγων και τη δύναμη ενός καλού βιβλίου,στην ψυχοσύνθεση των ανθρώπων και ιδιαιτέρως των παιδιών. Γνωρίζουμε επίσης πολύ καλά πως το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον ενός πολιτισμού στηρίζεται στην επιλογή του καλού βιβλίου και εν τέλει, στη φιλαναγνωσία η οποία αν καλλιεργηθεί σωστά και από νεαρή ηλικία, μπορεί να γίνει η αφορμή για μια πνευματική διαμόρφωση ικανή να αλλάξει τον κόσμο.
Σε αυτό το σημείο νομίζω πως θα πρέπει να επισημάνουμε τον ρόλο του σχολείου, το ρόλο του εμπνευσμένου δασκάλου και του ευαισθητοποιημένου γονέα στη σχέση του παιδιού με το βιβλίο και το διάβασμα. Μια σχέση που οφείλει να τηρεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε ένα παιδί να αφεθεί στην αγκαλιά ενός βιβλίου και να βιώσει πως το διάβασμα δεν είναι μόνο ένα πεδίο ανταγωνισμού αλλά ένας τρόπος να συνδιαλέγεται με τον ίδιο του τον εαυτό, να ενισχύσει την πνευματική του υπόσταση και να καλλιεργήσει την κριτική του σκέψη. Μια σειρά διεργασιών οι οποίες του προσφέρουν μια σχέση αγάπης με τον ίδιο του τον εαυτό, οξυγόνο ζωής και συναισθηματικής ευεξίας, απαραίτητο για έναν υγιή παιδικό ψυχισμό.

Μια αγάπη που καλλιεργείται με πολύ απλούς τρόπους. Από το νανούρισμα της μητέρας και το παραμύθι της γιαγιάς, έως τα πρώτα παιδικά βιβλία. Στο σημείο όπου συντελείται η μύηση του παιδιού στο μαγικό κόσμο του βιβλίου, ένα ταξίδι ζωής αρχίζει, ένα ταξίδι που συνεχίζει καθένα μόνο του στην μετέπειτα ζωή του και αλλάζει την οπτική γωνία που βλέπει τα πράγματα. Του διευρύνει τον ορίζοντα, του εμπλουτίζει τον προφορικό λόγο και το οδηγεί σε νέες –φανταστικές μεν- αλλά ευχάριστες καταστάσεις, οι οποίες είναι δυνατόν να προκαλέσουν επικοινωνία και κάθαρση.

Πλούσια συναισθήματα

Το παιδί εκτονώνεται και ικανοποιείται συναισθηματικά ζώντας έμμεσα τα βιώματα των ηρώων, κάτι που είναι πολύ σημαντικό γι’ αυτό. Ας μην ξεχνάμε ότι σήμερα το παιδί μεγαλώνει σ’ ένα σκληρό, τεχνολογικά αυτοματοποιημένο κόσμο ο οποίος καλλιεργεί εθιστικές στάσεις με ιλλιγγιώδη ταχύτητα, με αποτέλεσμα τίποτα να μην το συγκινεί και τίποτα να μην του προκαλεί το θαυμασμό που εμπνέει τον άνθρωπο για εξερεύνηση και δημιουργική προσπάθεια. Το παιδί όμως έχει έναν πλούσιο συναισθηματικό κόσμο και έχει ανάγκη να ζήσει τις συγκινήσεις τις οποίες του προκαλεί η περιπέτεια,η εξερεύνηση, το άγνωστο, κι αυτό το ζει μέσω των ηρώων των βιβλίων. Χαίρεται, αγωνιά και ικανοποιείται με τις εμπειρίες του. Παρόλο που ζει σ’ ένα κόσμο βίας ικανοποιείται να βλέπει το δίκαιο και το καλό να θριαμβεύουν, γιατί το παιδί έχει ανεπτυγμένο το αίσθημα του δικαίου. Το παιδικό βιβλίο αποτελεί παράθυρο στη φαντασία αλλά και τη σκέψη του παιδιού. Η δύναμη που έχουν οι εικόνες και οι λέξεις επιτρέπουν στο παιδί να ταξιδέψει στο χώρο της φαντασίας, να ονειρευτεί, να σκεφτεί μεγάλα ζητήματα τα οποία μια παιδική ιστορία μπορεί να προσεγγίσει με απλό τρόπο, συγκαλυμμένα στη ροή του παραμυθιού και ίσωςνα βρει λύσεις σε θέματα που το απασχολούν. Τις στιγμές της ανάγνωσης ο χρόνος διαστέλλεται και εμπλουτίζεται με εμπειρίες που διευρύνουν τα όρια της ατομικής ζωής. Ελεύθερες από το ρευστό και το εφήμερο οι στιγμές της ανάγνωσης οδηγούν σε αποκαλύψεις και συγκινήσεις οι οποίες οικοδομούν το «ήρεμο» λιμάνι της παιδικής ηλικίας. Έρευνες έχουν δείξει ότι η ανάγνωση καλών βιβλίων ενεργοποιεί με μοναδικό τρόπο τις ψυχολογικές του διαδικασίες, με τις οποίες μπαίνει στη θέση των ηρώων και βιώνει τις υποκειμενικές τους θεάσεις. Αυτό του επιτρέπει να καταλάβαίνει ευκολότερα τους αντίστοιχα περίπλοκους χαρακτήρες των ανθρώπων που συναντά στην πραγματική ζωή!, Με αυτόν τον τρόπο καλλιεργείται η ενσυναίσθηση στο παιδί, μια δεξιότητα πολύτιμη για την ερμηνεία του περίπλοκου κόσμου που καλλείτε να επιβιώσει και να επιτύχει».