Πάτρα: Βαριές κουβέντες μεταξύ δημοτικών συμβούλων με αφορμή τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα

Η συζήσηση των τελευταίων ημερών για την μετονομασία της οδού Βύρωνος σε “Νίκου Τεμπονέρα” προκάλεσε σφοδρή αντιπαράθεση μετά δύο δημοτικών συμβούλων.

Το άρθρο του επικεφαλής της παράταξης “Ανυπότακτη Πολιτεία” Χρήστου Πατούχα για τους λόγους μετονομασίας του δρόμου όπου έπεσε νεκρός ο καθηγητής, είχε ως αποτέλεσμα την απάντηση με εκτόξευση κατηγορίων της δημοτικής συμβούλου της “ΡΑΠ-Ανθρώπινη Πόλη” Ουρανίας Μπίρμπα.

Η οποία χρησιμοποιώντας βαριές εκφράσεις κατηγόρησε τον Χρήστο Πατούχα για ιδιοτέλεια και πως οι κινήσεις του την περίοδο μετά τη δολοφονία είχαν στόχο “δυο λεπτά δημοσιότητα σε περιφερειακά Μ.Μ.Ε..Γιατί όταν κάποιοι τρέχανε στο Βόλο, τη Λάρισα και την Ελλάδα ολόκληρη αυτός έκανε καριέρα εργολάβου δημοσίων έργων…”.

Σε διαφορετικό ύφος ήλθε η απάντηση του Χρήστου Πατούχα, μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως και της δημοτικής συμβούλου.

Συγκεκριμένα έγραψε ο επικεφαλής της “Ανυπότακτης Πολιτείας”: Μία κυρία Δημοτική σύμβουλος, θέλησε να σχολιάσει την ανάρτηση μου για την μετονομασία σε οδό Νίκου Τεμπονέρα της πρώην οδού Βύρωνος. Σχολιασμός γεμάτος προσωπικό μίσος που θα έπρεπε τον καθένα να κάνει να αναρωτηθεί: Όποιος με τέτοιο τρόπο μισεί τους συνανθρώπους του, του πρέπουν άραγε δημόσια αξιώματα; Τι να φανταστεί κανένας, αν τέτοιοι άνθρωποι διαχειριστούν εξουσία; Θα εξοντώνουν όποιον διαφωνεί μαζί τους;
Επί της ουσίας: Στην πολιτική και στην Αριστερά βρίσκομαι σχεδόν πενήντα χρόνια. Δεν έγινα ποτέ κολαούζος κανενός. Δεν ζήτησα ούτε χάρη ούτε διορισμό από κανέναν, δεν εξαργύρωσα ποτέ την άποψη μου. Κατάφερα, χωρίς στηρίξεις και μηχανισμούς, η άποψη μου να γίνεται σεβαστή από φίλους και αντιπάλους. Γιατί πάντα είχα γνώμη και προτάσεις για τους συμπολίτες μου. Δεν συκοφάντησα κανέναν, ενώ δέχτηκα και δέχομαι ακόμα από την ίδια πλευρά συκοφαντικές χυδαιότητες. Δεν ντράπηκα ποτέ για τη δουλειά μου, την έκανα με πολύ κόπο και ιδρώτα και αυτή ποτέ δεν με αντάμειψε όσο άξιζα. Δεν έγινα πλούσιος, ούτε ξενοδόχος ούτε εργοστασιάρχης, όπως οι ίδιοι άνθρωποι διέσπειραν πριν από κάθε εκλογές.
Φυσικά, ο Νίκος Τεμπονέρας, δεν έχει ούτε θα ήθελε ιδιοκτήτες. Και τότε όπως και τώρα δύο γραμμές συγκρούονταν. Η μια του κινήματος και της πανδημοκρατικής κινητοποίησης, η άλλη ιδιοκτητική, μίζερη και κοντόφθαλμη. Ευτυχώς νίκησε η πρώτη.
Εννοείται, δεν έγινα και δεν θα γίνω, κολαούζος των μνημονίων, της σφαγής, της δυστυχίας ανθρώπων, του ξεπουλήματος ιδανικών και ονείρων. Με καταπλήσσει ο κυνισμός, όσων ανερυθρίαστα το κάνουν με τέτοια ευκολία. Μάλλον έχω μείνει αθεράπευτα ρομαντικός, δεν κόλλησα ποτέ τον λεγόμενο πολιτικό ρεαλισμό. Ας μην αποκτήσω ποτέ αυτή την αρετή.

tempo24.gr