Σαν Σήμερα

Πεθαίνει σαν σήμερα η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, η σταρ με τα βιολετιά μάτια

Ακούστε το άρθρο

Ήταν μια από τις μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών. Από τη μια ήταν το σταριλίκι, η χαϊδεμένη καλλονή, η εμβληματική αξεπέραστη ομορφιά και εκείνα τα μοναδικά βιολετί μάτια, που όχι μόνο ακινητοποιήσαν το κοινό με τις μωβ λάμψεις τους, αλλά και με τον τρόπο που κοιτούσαν σαν μηχανές προβολής συναισθημάτων που δεν χρειάζονταν λέξεις.

Από την άλλη ήταν το παιδί – θαύμα, που δεν πρόλαβε να ζήσει παιδικά χρόνια, που ήταν μια μηχανη κοπής χρήματος και ένα πεδίο για να πλουτίζουν όλοι όσοι την πλησίασαν. Ήταν και μια έξοχη ηθοποιός, πολυεπίπεδη, εσωτερική, παθιασμένη, ενστικτώδης, μαγική υπνωτίστρια για υποβολή αισθήσεων και ακούραστη στο να ψάχνει τις κρυφές πληγές που πηγάζουν ρόλους και λύπη, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά αλλά ταυτόχρονα. Ήταν επαναστάτρια, τα βάζε με το Χόλυγουντ, με την αμερικανική κυβέρνηση, με αντιλήψεις και νοοτροπίες, πάλεψε πρώτη αυτή κι ας την έλεγαν τρελή για την θεραπεία και την έρευνα και κατά της προκατάληψης για το AIDS. Λατρεύτηκε και λάτρεψε τους άντρες. Έζησε πάθη, φιλιά, αγκάλιασε κορμιά, λούστηκε από θαυμασμό, λατρεία, δόξα. Ένας άντρας, ο Ρίτσαρντ  Μπάρντον ήταν τα πάντα της. Μια γυναίκα, ο ίδιος της ο εαυτός, ήταν οχυρό στο ατέρμονο παιχνίδι μεταξύ τους, μέχρι την άκρη, το χείλος του γκρεμού της ύπαρξης τους. Αγαπούσε τα κοσμήματα, τα σκυλιά, τα λευκά λουλούδια, τα αρώματα, τον κήπο της, το ποτό, τους φίλους της και κυρίως τον προστατευόμενο της, τον Μάικλ Τζάκσον. Έκανε παιδιά και εγγόνια. Έζησε πολέμους, καταστροφές αλλά ποτέ ήττες. Έκανε λεφτά και είχε πάντα το χάρισμα να κάνει περισσότερα. Είναι ένας θρύλος! Είναι η Ελίζαμπεθ Τέιλορ

Ακόμη και μετά τον θάνατο της έκανε τους πάντες να γελάσουν και ας πονούσαν βαθιά για αυτήν, αφού είχε κανονίσει να φτάσει με καθυστέρηση ενός τετάρτου στην κηδεία της, τηρώντας την φήμη της πως πάντα έστηνε κόσμο και αργούσε.

Ένα άλλο μεγάλο ίνδαλμα της αμερικανικής ποπ κουλτούρας, η Λιζα Μινελι, θυμάται πως η Τέιλορ ήταν μάρτυρας στον γάμο της με τον θεατρικό επιχειρηματία Ντέιβιντ Γκεστ. «Η Λιζ άργησε 45 λεπτά στήνοντας μας όλους, γιατί είχε ξεχάσει τα παπούτσια της στο ξενοδοχείο και επέστρεψε να τα πάρει. Φυσικά την περιμέναμε. Άξιζε πάντα να περιμένεις την Λίζι». Στον δεύτερο γάμο της με τον Μπαρτον τον είχε αφήσει να την περιμένει για μισή ώρα. Θυμωμένος αυτός είπε στους δικούς του, κοιτάζοντας το ρολόι του «ορκίζομαι πως αυτή η απίστευτη γυναίκα, θα αργήσει ακόμη και στον άλλον κόσμο».

Αποτεφρώθηκε σύμφωνα με το εβραϊκό τυπικό, 48 ώρες μετά το θάνατο της, στις 23 Μαρτίου του 2011. Το φέρετρο της ήταν σκεπασμένο με λευκά κρίνα, γαρδένιες και βιολέτες.

Ανάμεσα σε άλλους αγαπημένους της, εκεί, στον τελευταίο αποχαιρετισμό βρισκόταν και ο Ιρλανδός Κόλιν Φαρέλ. Κάποτε του είχε κάνει την σπουδαιότερη αναγνώριση λέγοντας του πως της θυμίζει τον Ρίτσαρντ Μπαρντον. Του είχε ζητήσει να της διαβάσει για τελευταίο αντίο, τον «Αποχαιρετισμό», ένα αγαπημένο ποίημα του Μπαρντον.

«Φάντασμα έχεις ομορφιά. Σκόρπισε την τώρα. Κάντο νωρίς, πολύ πριν το θάνατο σου. Επέστεψε την ομορφιά σου. Ομορφιά γύρνα στον Θεό. Ομορφιά! Κουβάλα την πάνω σου και σκόρπισε την γύρω σου». Και έτσι συναντηθήκαν οι δυο αρχετυπικοί εραστές ξανά μέσα από τις λέξεις, την ποίηση, την υποκριτική. Άλλωστε ο Ρίτσαρντ Μπάρτον χρόνια πριν είχε πει για αυτήν μια φράση πιο λαμπερή από όλα τα κοσμήματα της: «δεν έχεις ζήσει, αν δεν έχεις συναντήσει την Ελιζαμπεθ Τέιλορ».

Πηγή: newspost

Όλη η επικαιρότητα