Χωρίς κατηγορία

Ποιους τρόπους επιλέγουν οι διαρρήκτες για να μπουν..?

Ακούστε το άρθρο

Θυμάμαι κάτι σκηνές σε παλιές ελληνικές ταινίες με στιγμιότυπα παρακολούθησης εξαιρετικής εφευρετικότητας από τον Ηλιόπουλο, το Βέγγο ακόμα και από τη Βλαχοπούλου ή τη Βουγιουκλάκη… Μαύρα γυαλιά, αλλοιωμένη φωνή, εφημερίδα μπροστά ώστε να κρύβεται το πρόσωπο και γελούσαμε μέχρι δακρύων…

Άλλες εποχές, απλές, έμπαινε ο κλέφτης από το παράθυρο, έκλεβε τη φρατζόλα το ψωμί και το λουκάνικο και την έκανε ταχιά. Αυτές ήταν οι ανάγκες του, ίσως απλές κι επιλύονταν με απλούς τρόπους.

Τα χρόνια πέρασαν οι καιροί άλλαξαν οι ανάγκες πλήθυναν, άγχος να ικανοποιηθούν άγχος για όλους μας, ακόμα και για τους διαρρήκτες. Γιατί τι; Νομίζετε δεν έχουν κι αυτοί ανάγκες;

Δεν έχουν παιδιά, δεν πληρώνουν νοίκια, δε τρώνε; Και το δικό τους επάγγελμα έχει ένα σωρό κινδύνους. Ούτε ασφάλεια, ούτε ασφάλιση, ούτε καν ένα βαρέως ανθυγιεινό δεν παίρνουν! Και να φυλάγονται από τους κακούς αστυνομικούς και από τους κακούς γειτόνους που τρέχουν στο παράθυρο με τον παραμικρό θόρυβο να δουν τι γίνεται έξω άστα, μια ζωή μες το άγχος. Μόνοι τους να βρουν το σωστό θύμα, μόνοι να το παρακολουθήσουν στενά για ώρες, για μέρες, μέχρι να βρουν την κατάλληλη στιγμή για να εφορμήσουν. Μια στιγμή που μπορεί να αργήσει να ‘ρθει και στο μεταξύ τί τρώνε; Κι είναι κι αυτοί οι αθεόφοβοι οι κλειδαράδες που δεν τους αφήνουν σε ησυχία! Όλο καινούργια αντικλεπτικά συστήματα, όλο πολύπλοκοι συναγερμοί, όλο και περισσότερες κλειδαριές, βαρέως τύπου, με συνδυασμό, με κλειδί που δεν αντιγράφεται, αμάν πια!

Κανείς δεν εκτιμάει την αφοσίωση του καλού διαρρήκτη, τελευταίος απ’ όλους ο κλειδαράς. Λες και είναι ταμένος να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Εκεί που καταφέρνουν να παραβιάσουν τον τελευταίου τύπου συναγερμό που κυκλοφόρησε να σου αυτοί και βγαίνουν μ’ εναν καινούργιο τι κατάρα πια κι αυτή; Σαν τη γάτα με το ποντίκι ένα πράμα. Και πάει στράφι και το τρίμηνο παρακολούθησης εκείνης της χαριτωμένης βιλάρας ψηλά πάνω από τα Κωνσταντινοπολίτικα (στη Θεσσαλονίκη φυσικά, πού αλλού) που φαινόταν να βγάζει χοντρή μπάζα, θα βγάζαμε το χειμώνα και θα πληρώναμε και τα φροντιστήρια, στην ευχή…

Με ποιους τρόπους μπαίνουν οι διαρρήκτες; Μα με όποιο τρόπο βολέψει, για το Θεό! Από την πόρτα βολεύει; Από κει θα μπουν. Από το παράθυρο; Από τον ακάλυπτο; Από την κλειδαρότρυπα; Από την καμινάδα; Από την καμινάδα θα μπουν ακόμα κι αν χρειαστεί να ντυθούν αη Βασίληδες μια φορά θα μπουν. Γιατί τα έξοδα τρέχουν και δεν αστειεύονται. Και ούτε επιχειρηματίες είμαστε ούτε εισοδηματίες, ούτε και μεγάλη προίκα πήραμε όταν παντρευτήκαμε. Ένα δυάρι στον Εύοσμο βρήκαμε με ισόγειο κατάστημα που για την ειρωνεία την τύχης σε κλειδαρά το νοικιάσαμε 14 χρόνια τώρα κι άμα ξεμένουμε κι από ψιλά κάνουμε και κανένα μεροκάματο στον άνθρωπο. Ναι, μας δίνει και παραβιάζουμε κλειδαριές για να μάθουμε λέει πώς να τις κάνουμε πιο απαραβίαστες. Κι απορεί και με το ταλέντο μας ν’ ανοίγουμε τα λουκέτα. Μάλιστα!
Αχ και να ‘ξερε! Αχ και να ‘ξερε…

Περισσότερες πληροφορίες διαβάστε εδώ 

Όλη η επικαιρότητα