Αρθρογραφία

Ποδοσφαιρικά και άλλα

mal.jpg
Ακούστε το άρθρο

Συνεχίζεται το Μούντιαλ, παρότι ο τελικός  έκλεισε την αυλαία την Κυριακή το βράδυ, όχι στα γήπεδα πλέον ,αλλά στα καφενεία και στα πηγαδάκια ,μεταξύ νέων και μεγαλύτερων, οι οποίοι εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς ,κρίνουν, κατακρίνουν και επικρίνουν τους πάντες και τα πάντα,  με θυμοσοφία, αλλά και περίσσευμα θράσους και ασχετοσύνης.

Κυρίως αναφέρονται στην «αδικία» της κατάκτησης του τροπαίου από την Γερμανία  της «κακιάς» Μέρκελ, παρότι οι περισσότεροι από τους  σχολιαστές  απολαμβάνουν τον φραπέ και τον εσπρέσο τους χάρη στα δανεικά της Μέρκελ και την κομματική και παράνομη βόλεψή τους στο Ελληνικό Δημόσιο, που τους έκανε πελάτες του Δημόσιου Ταμείου, και κατά κανόνα υπεράριθμους.

Φυσικά δεν θα ισχυρισθεί κανείς ότι επειδή η Μέρκελ μας δανείζει ,θα πρέπει να είμαστε κιόλας συμπαθείς απέναντι και στο ποδόσφαιρό της, πέραν των άλλων, αλλά οφείλουμε ψυχρά και λογικά να αναγνωρίσουμε ότι ήταν η καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης, μακράν όλων των άλλων.

Οσον αφορά τις ποδοσφαιρικές συμπάθειες, ασφαλώς είναι ζήτημα υποκειμενικό και  ο καθένας εκφράζεται ανάλογα με αυτό που περιμένει και  κατά κάποιο τρόπο τον ευχαριστεί να το παρακολουθεί, και φυσικά δεν αποτελούν οι προτιμήσεις και συμπάθειες  αυτές  οδηγό πολιτικής ταυτοποίησης  ή πρόκριμα χορήγησης πιστοποιητικού νομιμοφροσύνης  και πειθαρχίας.

Και τούτο παρά την απαίτηση μιας ιδιότυπης και περίεργης νεοαριστερής  αλλά και νεοδεξιάς άποψης, που απαιτεί καταδίκη και εξωβελισμό  σε κάθε τι  που έχει σχέση με Γερμανία, Γερμανικό, ακόμη και υπόνοια περί  αυτού ,ακόμη και συμμετοχή σε συζητήσεις που μπορεί να κλίνουν το συμπέρασμα προς Γερμανία.

Μπορούμε να θυμηθούμε ιστορίες περασμένων και σκληρών 10/ετιών που κυριαρχούσε το «απαγορεύεται δια να ομιλείτε», ή το χειρότερο «συναναστρέφεται άτομα αριστερών κοινωνικών φρονημάτων» και πολλά άλλα τραγελαφικά και ηλίθια, που όμως άφησαν εποχή,  έγραψαν ιστορία και σημάδεψαν ανεπανόρθωτα την μετέπειτα πορεία της χώρας μας,  παρά την συνολική σχεδόν καταδίκη από  τον λαό μας.

Ίσως ο συσχετισμός να είναι άκαιρος, αλλά  τέτοιοι συνειρμοί δεν θα υπήρχαν σίγουρα, αν δεν συμμετείχαν οι Γερμανοί στο Μούντιαλ, ή αν δεν δάνειζαν με το αζημίωτο ασφαλώς  τα ωραία χρήματά τους, προς τους σπάταλους , ανοργάνωτους και υπότροπους  που  διάγουν σε χρεοκοπία ή στα πρόθυρά της, και ταυτόχρονα παριστάνουν τους κριτές, επικριτές και  υπερπατριώτες, η ακόμη και εθνικοπατριώτες με παρωπίδες και  χαλινάρια καθοδήγησης.

Προσδοκούμε στην λήξη του  Μούντιαλ  και  σε αποχώρηση της κακόγουστης  κερκίδας   του ποδοσφαίρου και της παραπολιτικής.

Δημήτρης Μάλλιος

Όλη η επικαιρότητα