Πόσο χρόνο περνάμε στο fb ή στην τηλεόραση αντί να μάθουμε πρώτες βοήθειες; Διασώστης ξεσπά!

Στο άκουσμα της τραγικής είδησης σχετικά με την πνιγμονή παιδιού σε βρεφονηπιακό σταθμό σκέφτηκα ότι δεν γίνεται ρε διάολε στον 21ο αιώνα, έστω και στην οπισθοδρομική Ελλάδα να χάνονται έτσι ζωές παιδιών, είτε από πνιγμονή, είτε από ανακοπή, είτε από πνιγμό γιατί εκείνη την ώρα κανείς από τους παρευρισκομένους δεν ήξερε να κάνει 4-5 γελοία απλές κινήσεις ώστε να αποτρέψει το μοιραίο ή τουλάχιστον να δώσει τον χρόνο που χρειάζεται η επείγουσα προνοσοκομειακή βοήθεια (ΕΚΑΒ) να φτάσει εγκαίρως.

Δώστε λίγο βάση σας παρακαλώ στα παρακάτω, και ίσως την επομένη φορά η κατάληξη να είναι διαφορετική, στην τελική ρε γαμώτο το δικό σας παιδί θα σώσετε.

Πόσο χρόνο αφιερώνουμε χαζεύοντας τηλεόραση ή στο FB; Αν το βάλουμε κατά μέσο όρο 88-120 ώρες τον μήνα (δεν υπολογίζω ώρες για ποτό ή καφέ καθώς το θεωρώ αναγκαίο για την αποφόρτιση μας από την πίεση της καθημερινότητας). Αν τώρα από αυτές τις ώρες ‘’θυσιάζαμε’’ 5 ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΩΡΕΣ τον μήνα ώστε να εκπαιδευτούμε στις ‘Α βοήθειες και γενικά στο πως θα αντιμετωπίσουμε περιστατικά σαν αυτά που ανέφερα παραπάνω, πόσο διαφορετικά θα ήταν σήμερα τα πράγματα; Και πόσες ζωές θα είχαν σωθεί; Ποιος όμως μπορεί να εκπαιδεύσει ομάδες πολιτών; Σίγουρα το ΕΚΑΒ. Μα εδώ το ΕΚΑΒ δυστυχώς μετά βίας καλύπτει τις ανάγκες του, θα βγάλει και κόσμο έξω να εκπαιδεύσει τους πολίτες;

Και εδώ δυστυχώς είναι που βρίσκουν χώρο τα λαμόγια που εκμεταλλεύονται την θέληση του κόσμου να εκπαιδευτεί και είτε τους χρεώνει υπέρογκα ποσά για να τους δώσει στο τέλος μια ‘’χαρτοπετσέτα’’ ως πιστοποίηση είτε με βιτρίνα μια εθελοντική ομάδα τους ‘’αρμέγει’’ κυριολεκτικά παραμυθιάζοντας τους ότι θα γίνουν καλύτεροι από τους επαγγελματίες υγειονομικούς (να μην ξεφύγω όμως αυτό είναι κάτι το οποίο το θίγω σε άλλο άρθρο). Αφιερώστε χρόνο και εκπαιδευτείτε στην ΚΑρδιοΠνευμονική Αναζωογόνηση (ΚΑ.ΡΠ.Α) όπως και στην χρήση αυτόματου εξωτερικού απινιδωτή (απινιδιστή) (Α.Ε.Α), μάθετε πως θα απελευθερώσετε αεραγωγό που έχει υποστεί απόφραξη από ξένο αντικείμενο όπως φαγητό κ.α

Προσπαθήστε να βρείτε δωρεάν σεμινάρια, σεμινάρια στα οποία οι ‘’εκπαιδευτές δεν σας βλέπουν ως ευρώ, αλλά ως ανθρώπους που θέλουν να μάθουν να σώσουν την ζωή ενός συνανθρώπου μας, ανθρώπους για τους οποίους έχει αξία η ανθρώπινη ζωή και όχι το χρήμα. Μια φόρα ίσως χρειαστεί να επαναφέρετε έναν συνάνθρωπο στην ζωή, και αυτή τη μια φορά ίσως είναι το παιδί σας ή κάποιος γονιός σας. Ας σταματήσουμε την κριτική από τον καναπέ για τις ελλείψεις και τα κενά του κράτους και ας πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας, οι καιροί που διανύουμε απαιτούν ενήμερους πολίτες.

Δυστυχώς η νομοθεσία δεν υποχρεώνει καθηγητές, δασκάλους, νηπιαγωγούς να εκπαιδεύονται στις Ά βοήθειες , όμως αλήθεια εμείς οι γονείς, χρειαζόμαστε νομοθεσία που να μας υποχρεώνει να μάθουμε Ά βοήθειες; Πως θα ζητήσουμε ευθύνη από ένα ξένο ότι δεν βοήθησε το παιδί μας, όταν εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε γιατί δεν ενδιαφερθήκαμε να μάθουμε;

Δεν θα πω τι ισχύει στο εξωτερικό γιατί και αυτά έχουν αναφερθεί σε άλλο άρθρο. Όλοι θα πεθάνουμε κάποια μέρα, τουλάχιστον ας πάμε όταν θα έχει έρθει η βιολογική μας ώρα και όχι για κάποιο στιγμιαίο τσαλιμάκι της καρδιάς μας ή γιατί η τροφή ‘’έχασε τον δρόμο για το στομάχι’’. Και εαν χεστήκατε για τον ξένο, τον γείτονα τον μ@λ@κ@ που βάζει στη διαπασών την μουσική το μεσημέρι, κάντε το για την οικογένεια σας… Το όλο εγχείρημα θα σας στοιχίσει 5 ώρες και είναι δωρεάν.

Αν η ζωή των δικών σας ανθρώπων δεν αξίζει τόσα, τότε άδικα διαβάσατε όλα τα παραπάνω……

Υ.Γ:Μια παράκληση μόνο, είτε συμφωνείτε με τα παραπάνω είτε όχι, κοινοποιήστε το. Ίσως σώσει την ζωή κάποιου…