Πρωτοποριακό τεστ αίματος εντοπίζει την ενδομητρίωση κατά 90%

Οι βιοδείκτες μπορούν να εντοπίσουν με ακρίβεια την ενδομητρίωση στα δείγματα του αίματος σε 9 στις 10 περιπτώσεις, ακόμα και στα αρχικά στάδια της πάθησης

Αυτό το τεστ αναζητά μικροσκοπικά τμήματα DNA στο αίμα και γλιτώνει εκατομμύρια γυναικών από το να υποβληθούν σε επέμβαση προκειμένου να διαγνωστεί η σοβαρή πάθηση. Μέχρι τώρα, χρειάζονταν περίπου 7,5 χρόνια για τη διάγνωση στα αρχικά στάδια, ενώ αυτό το τεστ μπορεί να δώσει αποτελέσματα μέσα σε λίγες ημέρες. Υπολογίζεται ότι θα είναι διαθέσιμο στους επόμενους 9 μήνες και αναπτύχθηκε από Βρετανούς επιστήμονες. Υπολογίζεται ότι η ενδομητρίωση προκαλεί πόνο σε 1,5 εκατομμύρια Βρετανίδες κάθε μήνα, αλλά οι περισσότερες πιστεύουν ότι αυτό οφείλεται στις επώδυνες περιόδους.

Το Τεστ Ενδομητρίωσης δημιουργήθηκε από ειδικούς στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και αναζητά βιοδείκτες ενδομητρίωσης στο αίμα, μέσα από την κοντινή παρακολούθηση των αλλαγών στο DNA. Μία έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Βιοδείκτες στην Ιατρική, βρήκε ότι αυτοί οι βιοδείκτες μπορούν να εντοπίσουν με ακρίβεια την ενδομητρίωση στα δείγματα του αίματος σε 9 στις 10 περιπτώσεις, ακόμα και στα αρχικά στάδια της πάθησης.

Ο Δρ. Άντριου Χαρμπότλ, επικεφαλής στο τμήμα Επιστημών Ζωής, είπε: ‘οι αλλαγές στο μιτοχονδριακό DNA λειτουργούν σαν ιδανικοί βιοδείκτες, παρέχοντάς μας ένα λεπτομερές ημερολόγιο της φθοράς του DNA και εντοπίζοντας ασθένειες με δύσκολη διάγνωση, όπως η ενδομητρίωση’.

Το εν λόγω τμήμα δημιουργεί ένα τεστ για να διευκολύνει τα κλινικά εργαστήρια στο Ηνωμένο Βασίλειο και παγκοσμίως ώστε να διεξάγεται παντού. Θα είναι διαθέσιμο ιδιωτικά, αλλά ελπίζουν ότι οι γυναίκες θα έχουν πρόσβαση από το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αγγλίας στο εγγύς μέλλον. ‘Ανυπομονούμε να βοηθήσουμε τις γυναίκες σε αυτό το τεράστιο πρόβλημα, να μειώσουμε τον πόνο και το άγχος τους και να περιορίσουμε το κόστος μέσω των υπηρεσιών υγείας’, τόνισε ο Διευθυντής του τμήματος, Χάρι Σμαρτ.

Η ενδομητρίωση αποτελεί το δεύτερο πιο συχνό γυναικολογικό πρόβλημα μετά τα ινομυώματα, και επηρεάζει τη γονιμότητα. Μέχρι σήμερα, ο μόνος τρόπος εντοπισμού της ήταν η λαπαροσκόπηση, που αποτελεί μικρή μορφή επέμβασης. Υπολογίζεται ότι στις Η.Π.Α. υποφέρει 1 στις 10 γυναίκες από τη νόσο και δυστυχώς πολλές δεν έχουν καν διαγνωστεί.