Lifestyle

Π.Βασιλόπουλος: «Δεν ξεχνώ ποιος είμαι και από πού έρχομαι»

15501_ph1.jpg
Ακούστε το άρθρο

O σημερινός καλεσμένος στο Εν Οίκω είναι ένας αθλητής που έχει εκπροσωπήσει την Ηλεία αλλά και την Ελλάδα επάξια. Ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος από το Ανω Σαμικό, εκ των κορυφαίων Ελλήνων καλαθοσφαιριστών τα τελευταία δέκα χρόνια, ανοίγει την καρδιά του στο Εν Οίκω. Τι λέει για την καριέρα του, για την ατυχία που τον έχει χτυπήσει, τι θυμάται από τα εφηβικά χρόνια στην Ηλεία και τι σημαίνει για αυτόν να είναι πατέρας.

Ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος ξεκίνησε το μπάσκετ στα 15 του, στην Α? Λυκείου στον Ηρακλή Πύργου. Το 2000 μεταπήδησε στον ΠΑΟΚ, όπου έμεινε πέντε χρόνια. Το 2005 «κατηφόρισε» στην Αθήνα για χάρη του Ολυμπιακού όπου και έμεινε επτά χρόνια. Τα τελευταία χρόνια βιώνει την άσχημη εμπειρία των απανωτών τραυματισμών, αλλά δεν το βάζει κάτω και σχεδιάζει να επιστρέψει στη δράση από τη νέα αγωνιστική περίοδο.

«Ξεκίνησα σχετικά μεγάλος, στα 15 μου, αλλά με πείσμα και δουλειά έκανα το όνειρό μου πραγματικότητα. Όταν φορούσα τη φανέλα του Ηρακλή Πύργου, δεν πίστευα ότι θα φτάσω τόσο ψηλά, αλλά ήμουν αποφασισμένος να αρπάξω οποιαδήποτε ευκαιρία μου παρουσιαστεί και να την κυνηγήσω μέχρι να δικαιωθώ».

Είναι μέλος της «χρυσής γενιάς» του ελληνικού μπάσκετ, καθώς αγωνίστηκε με τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδος σε όλες τις κορυφαίες διοργανώσεις (Ευρωμπάσκετ, Ολυμπιακοί Αγώνες), έχοντας ζήσει μοναδικές στιγμές.

«Το πρωτάθλημα και το ευρωπαϊκό τρόπαιο με τον Ολυμπιακό, καθώς και το Ευρωμπάσκετ με την Εθνική είναι οι κορυφαίες στιγμές στην καριέρα μου» θυμάται.

«Το μπάσκετ από τους Ελληνες ανέβηκε ψηλά»

Ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος ευελπιστεί ότι με την οικονομική κρίση θα ευνοηθούν οι Ελληνες παίκτες, αφού «τα πολλά χρήματα που έπεσαν έκαναν κακό στον Ελληνα παίκτη, διότι προτιμήθηκαν ξένοι αθλητές αμφιβόλου αξίας. Σίγουρα χρειαζόμαστε τους καλούς ξένους, αλλά τα Ελληνόπουλα αξίζουν παραπάνω ευκαιρίες διότι έχουν δείξει ότι τους ταιριάζει αυτό το άθλημα.

«Κορυφαίοι οι Ισπανοί»


Ο Παναγιώτης υποκλίνεται στο ταλέντο και στην ικανότητα των Ισπανών. «Είναι μακράν οι κορυφαίοι τα τελευταία χρόνια. Ο Ναβάρο και ο Ρούντι Φερνάντεζ είναι οι πιο δύσκολοι και απρόβλεπτοι αντίπαλοι που έχω συναντήσει. Παίζουν πιο γρήγορα και πιο απελευθερωμένα σε σχέση με εμάς, που είμαστε πάντα μέσα στο άγχος και την πίεση. Ισως παίζει ρόλο και το ανταγωνιστικό τους πρωτάθλημα, καθώς έχουν πλουσιότερες εμπειρίες και παραστάσεις».


«Δεν περιγράφεται το συναίσθημα του πατέρα»

Για τον Παναγιώτη η δημιουργία οικογένειας ήταν πάντα μέσα στα σχέδιά του, και όταν βρέθηκε η κατάλληλη σύντροφος, δεν δίστασε να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο της ζωής του. Πριν από έναν χρόνο παντρεύτηκε με την αθλήτρια του πόλο, Μαρία Τσουρή και
πρόσφατα απέκτησε το πρώτο του παιδί, συναίσθημα που δύσκολα μπορεί να προσδιοριστεί καθώς «όποιος δεν το έχει ζήσει δεν μπορεί να το καταλάβει. Δεν συγκρίνεται με κανένα τρίποντο, με κανένα τρόπαιο. Είναι κάτι μοναδικό. Είναι ίσως ο ορισμός της ευτυχίας».

Η ζωή ενός αθλητή δεν είναι συνηθισμένη, καθώς έχει υψηλές απαιτήσεις και τα ωράρια είναι εξαντλητικά. Επαιξε ρόλο σε αυτό το ότι η σύζυγός του είναι αθλήτρια; «Ασφαλώς, διότι κάποιος που έχει παρόμοιο τρόπο ζωής με σένα δείχνει περισσότερη κατανόηση. Αλλά έτσι κι αλλιώς η Μαρία είναι άνθρωπος που σε στηρίζει σε δύσκολες καταστάσεις. Είμαι τυχερός που την εχω δίπλα μου, διότι εκτός του ότι με καταλαβαίνει, ξέρει πώς να με ανεβάζει ψυχολογικά».

Με πατέρα και μητέρα αθλητές, ο Βασιλόπουλος junior αναμένεται να ακολουθήσει παρόμοια πορεία. Στο δίλημμα παρκέ ή πισίνα, ο Παναγιώτης για αρχή επιλέγει πισίνα! «Όμως δεν πρόκειται να πιέσω το παιδί μου για τίποτα. Θα τον αφήσω να επιλέξει ό,τι θέλει όταν μεγαλώσει. Δεν προτίθεμαι να τον οδηγήσω κάπου χωρίς τη θέλησή του. Βέβαια στο γήπεδο θα πηγαίνουμε μαζί!» (γέλια)

«Δεν ξεχνάω ποτέ ποιος είμαι και από πού έρχομαι. Οι φωτιές του 2007 είναι η χειρότερη ανάμνηση μου»

Τα παιδικά χρόνια στο χωριό έχουν σημαδέψει τη ζωή του, και όταν βρίσκει λίγο χρόνο να το επισκέπτεται, πάντα θυμάται τον εαυτό του πώς ήταν παιδί, ώστε να παραμένει προσγειωμένος και να μην ξεχνά από πού ξεκίνησε.

Θυμάται ακόμα και τώρα με ανησυχία τις φονικές πυρκαγιές του 2007 στην Ηλεία, όταν κινδύνεψε η οικογένειά του.
«Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να βλέπεις τους γονείς σου και το πατρικό σου να κινδυνεύουν και να μην μπορείς να βοηθήσεις».

Αυτό που του λείπει πια είναι η εφηβική ανεμελιά. «Με στεναχωρεί μόνο που δεν έχω ελεύθερο χρόνο και έχω χάσει τους φίλους μου. Είναι δύσκολο για μένα, καθώς εχω ταλαιπωρηθεί αρκετά τα τελευταία χρόνια».

Οι τραυματισμοί είναι το δυσάρεστο κεφάλαιο στη ζωή του. «Αν ήμουν λίγο άτυχος, θα ήταν ωραία, αλλά δυστυχώς ήμουν πολύ», δηλώνει με χιούμορ. «Ελπίζω να τελειώσουν τα βάσανά μου σύντομα».

Τα μελλοντικά του σχέδια περιλαμβάνουν επιστροφή στην αγωνιστική δράση με τη νέα σεζόν. Ο ίδιος δεν αποκλείει ακόμα και μια πρόταση του εξωτερικού. «Σίγουρα, το ότι έχω οικογένεια το κάνει πιο δύσκολο, αλλά η ηρεμία στην προσωπική μου ζωή θα με βοηθήσει να προσαρμοστώ πιο εύκολα σε μια τόσο σημαντική αλλαγή».

Τις γιορτές θα τις περάσει στη Χίο, όπου η αδελφή της γυναίκας του περιμένει παιδί. Με το νέο έτος σχεδιάζει να επισκεφθεί και την Ηλεία, καθώς εκεί «είναι το καταφύγιό μου. Εκεί ηρεμώ».

Παναγιώτης Φωτεινόπουλος
fopan83@gmail.com

Όλη η επικαιρότητα