Σκουπιδοπαράδεισος… η Ηλεία!

Διανύουμε ήδη τα μισά του καλοκαιριού, ήρθαν και λίγοι επισκέπτες, εγχώριοι και ξένοι, αυξηθήκαμε κάπως και όπως  να το κάνουμε, αυξήθηκαν και τα σκουπίδια μας, αλλά εμείς, όλοι μας, δημότες και Δήμοι, παραμένουμε σταθεροί στους αργόσυρτους και βασανιστικούς ρυθμούς μας.

Πιστοί στην παράδοση, με τους βρόμικους και ξεσκέπαστους  σκουπιδοτενεκέδες, με τις βρώμικες σκουπιδιάρες  και με τις απαράδεκτες και υγειονομικά κολάσιμες χωματερές, επιμένουμε στην ΜΗ διαχείριση του σκουπιδαριού μας, σαν να το προστατεύουμε,ως απαραίτητο και αναγκαίο εργαλείο μας.

Σκύλοι, γάτες, ποντίκια και λοιπά αδέσποτα ζώα και ζωύφια, ενεδρεύουν και αράζουν στο σκουπιδοπαράδεισό τους, κάτω και δίπλα από τις κατοικίες ημών των ανθρώπων του πολιτισμού, της προόδου και της εξέλιξης, ουσιαστικά μαζί με εμάς και εμείς μαζί τους, δίπλα τους, ατενίζοντες τον ξεγυμνωμένο και ξεσκούφωτο σκουπιδοτενεκέ, που υπερχείλισε, με την θέλησή μας φυσικά και  εξαπλώνεται το περιεχόμενό του  στους δρόμους και στις πλατείες.

Φαίνονται ανίκανοι οι εντεταλμένοι της αυτοδιοίκησης, της διοίκησης και της πολιτικής εξουσίας, να διαχειριστούν μία τόσο σοβαρή κατάσταση, η οποία πέρα από το επιεικώς ακαλαίσθητο και εξευτελιστικό φαινόμενο, αποτελεί και μέγα υπαρκτό και φανερό κίνδυνο για την δημόσια υγεία και της εξάπλωση επικίνδυνων ασθενειών .

Κάποιοι Δήμοι προσπάθησαν και ελάχιστοι κατόρθωσαν να ξεφύγουν από το απαράδεκτο σκουπιδαριό, η πλειοψηφία όμως, αδράνησε, καθυστέρησε, απέφυγε, ατύχησε, ή ποιος ξέρει τι άλλο, να ακουμπήσει και στο ελάχιστο το πρόβλημα, παραμένοντας  στην παραδοσιακή πια κατάσταση του σκουπιδοτενεκέ, της σκουπιδιάρας και της χωματερής.

Και αν έγιναν στο παρελθόν  ταξίδια αιρετών της αυτοδιοίκησης και παρατρεχάμενων συμβούλων έλεγαν, την Ευρώπη, ακόμη και στο Ισραήλ και αν η πληροφόρηση στο διαδίκτυο είναι πλούσια σε τεχνογνωσία  και  εύκολη σε πρόσβαση, σε τίποτα δεν βοήθησαν όλα αυτά, σαν να επιδιώκαμε όλοι μας, άρχοντες και αρχόμενοι, την παραμονή μας στην βόλεψη, στην ησυχία, στην αποφυγή κι ας  βρομάει και ζέει  ο τόπος και ας μας φωτογραφίζουν οι λίγοι αλλοδαποί επισκέπτες και ας δημοσιοποιούν στην πατρίδα τους την κακομοιριά μας.

Εμείς εγκαινιάζουμε Μουσεία και εκθέτουμε τον αρχαίο μας πολιτισμό, ελλείψει νέου  και σημερινού, γιατί σήμερα δεν παράγουμε πολιτισμό, αλλά  στραπατσάρουμε και την κληρονομιά μας, εκθέτοντάς την  σε πανάκριβα  κτήρια-Μουσεία,  που από μέσα είναι  φιλόξενα, αλλά απέξω αφιλόξενα και δυσκολοπρόσιτα, λόγω του σκουπιδαριού.

Και όταν έρθουν στην θέση μας  οι επόμενες γενιές, θα βάλουν και εμάς στα μουσεία, ως αντικείμενα προς μελέτη, για τις κληρονομιές που θα τους αφήσουμε και για την ανικανότητά μας, ώστε να επιλέγουμε τους καλύτερους αντιπροσώπους μας, για την  οργάνωση και λειτουργία της κοινωνίας μας  και θα εκπλαγούν όταν μας μελετήσουν  σε βάθος  και διαπιστώσουν  την ανύπαρκτη δράση μας και την αποφυγή διαχείρισης της καθημερινότητάς μας.

Δημήτρης Μάλλιος