Το σωτήριο έτος 2060…

Που πας ρε φίλε καμαρωτός και αμίλητος, στάσου λίγο να ξαποστάσεις, δεν χρειάζεται τόση βιασύνη, είναι και αύριο μέρα, έρχονται κι άλλες, καλύτερες μας λένε και αν δεν είναι έτσι, τουλάχιστον θα είναι ίδιες, κάτσε λοιπόν να κουβεντιάσουμε τα πως και τα γιατί τέλος πάντων πήρες των οματιών σου και φεύγεις;

Λίγη υπομονή δεν μπορείς να δείξεις μέχρι τον Αύγουστο, που τελειώνουν τα μνημόνια και θα μπορεί η χώρα μας να δανείζεται χωρίς όρους, όπως μας λένε, από τις αγορές, ή στην χειρότερη περίπτωση από το ειδικό ταμείο στήριξης έκτακτης ανάγκης, και αν τότε δεν σε βολεύει η κατάσταση, προχώρα και φύγε, αλλά τέλος πάντων πες μας επιτέλους που πηγαίνεις;

Έχω κάτι λίγα χρήματα, μαύρα και αφορολόγητα στο μπαούλο, και βιάζομαι να φύγω μακριά μην τα χάσω και αυτά, αφού ξέρεις καλά πως η σύνταξή μου πήγε στο μισό, παρότι το ταμείο μου με διαβεβαίωνε πάντα ότι ήταν εύρωστο και οι κρατήσεις μου, μαζί και του εργοδότη ανταποδοτικές, τι θέλεις δηλαδή ,να μείνω στην στασιμότητα και στην παρακμή και να χρηματοδοτώ από το υστέρημά μου το σπάταλο και ανάλγητο για τους πολλούς κράτος;

Φεύγω λοιπόν και πάω μακριά, εκεί που το πολιτικό σύστημα, έχει υποδείξει για όλους μας εδώ και καιρό, φεύγω λοιπόν γρήγορα-γρήγορα για το σωτήριο έτος το 2060, που θε έχουν τελειώσει τα μνημόνια, η επιτροπεία, η κηδεμονία και δεν θα χρειαζόμαστε πλέον δανεικά για να ζήσουμε, αλλά θα υπάρχει η δική μας παραγωγή με κέρδη και υπερκέρδη, που σημαίνει ότι το κράτος μας θα εισπράττει φόρους και υπερφόρους από τους έχοντες βέβαια, ώστε να γίνει κανονικό και κοινωνικό κράτος.

Και ενώ με ρωτάς και σου απάντησα με όλες τις λεπτομέρειες, δεν λες να ξεσκαλώσεις και να με ακολουθήσεις, να γίνουμε πολλοί και να αναχωρήσουμε για τον μακρύ στόχο του έτους 2060, τι βρίσκεις αλήθεια στην σημερινή κατάσταση και κάθεσαι να την χαϊδεύεις με την αποφυγή και σιωπή σου, δεν είσαι δα και μικρός να περιμένεις διορισμό στο Δημόσιο, αλλά ούτε και τόσο μεγάλος, αν και συνταξιούχος, για διστάζεις να φύγεις μακριά.

Εκεί λοιπόν στο 2060, στο κράτος δικαίου, στο κράτος το κοινωνικό, υπέρ του πολίτη φυσικά, έμπρακτα και έντιμα, εκεί προσπαθώ να φτάσω και ελπίζω να το πετύχω σχετικά σύντομα, θα τρέξω γρήγορα τα επόμενα σαράντα δύο χρόνια και ελπίζω να βρω κι άλλους στην πορεία μου, εκτός βέβαια από εσένα, που μου φαίνεσαι βολεμένος και προστατευμένος από τα διάφορα επιδόματα της φτώχιας που σου δίνουν, ενώ ταυτόχρονα σου ροκανίζουν την υπόληψη, την αξιοπρέπεια και την ίδια την ζωή σου.

Ξέρω δεν δίνεις σημασία σε ότι σου λέω, αλλά έχεις την περιέργεια και ρωτάς που πάω, ε λοιπόν φεύγω τροχάδην για το σωτήριο έτος 2060.