Αρθρογραφία

Τα δάκρυα μόνο για τους πολίτες

ta_dakrya_mono_gia_toys_polites.jpg
Ακούστε το άρθρο

Είχε επενδύσει στο μέλλον, όπως δηλώνει ο Αμερικανοέλληνας φίλος μας, ακούγοντας ότι επιτέλους παραχωρείται το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού και άρχισε να φαντάζεται την περιοχή σε πορεία ανάπτυξης, προόδου και αλλαγής του τοπίου, σύμφωνα με τα μεγαλεπήβολα σχέδια που ανακοινώθηκαν.

Φανταζόταν έναν πολυχώρο για εμπορική, περιβαλλοντική, κοινωνική και ανθρώπινη εν γένει χρήση, με ανάπτυξη ποικίλων δραστηριοτήτων, έτσι ώστε να διαγράφονται δρόμοι προς το μέλλον, για το Ελληνικό και την ευρύτερη περιοχή, κατά τα πρότυπα άλλων μεγαλουπόλεων του κόσμου, που βρίσκονται στο μέλλον και προσφέρουν στους πολίτες τους  δυνατότητες που οι ίδιοι επιλέγουν και δημιουργούν.

Έβλεπε όμως ένα είδος στενοχώριας σε κάποιους υπουργούς, έβλεπε περίεργες σιωπές λαλίστατων αντιπροσώπων μας, κάτι που τον προβλημάτιζε και τον ανησυχούσε, κάτι που του έλεγε πως «μπα δεν πρόκειται να ξαναδακρύσει ο κ. υπουργός» όπως συνέβη με τα αεροδρόμια και το λιμάνι, ώσπου κυκλοφόρησε, σαν διαρροή αρχικά, αλλά κατόπιν ως επίσημη ανακοίνωση, το νέο.

Το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού αποτελεί αρχαιολογικό χώρο και το υπουργείο Πολιτισμού θα εκδώσει σχετική διάταξη περί χαρακτηρισμού του, περιορίζοντας στο ελάχιστο τον προς παραχώρηση και αξιοποίηση χώρο, θα οριοθετήσει σχετικά και πολύ πιθανόν θα προχωρήσει σε ανασκαφές για να φανεί το περιεχόμενο των ερειπίων του υπεδάφους.

Και ο φίλος μας, απογοητεύτηκε και άρχισε να κακοτυχίζει τον εαυτό του, γιατί  γεννήθηκε σε αυτή την εχθρική χώρα, που φαίνεται και πράττει ανάλογα, σαν να μισεί τους πολίτες της, μάλιστα δεν  της αρέσει καθόλου να έχει πολίτες, αλλά μόνο υπηκόους, άβουλους και αποτραβηγμένους από την διαχείριση της καθημερινότητάς τους.

Αρκεί μία υπογραφή της αρμόδιας επιτροπής, η επικύρωση από τον Υπουργό και όλα γκρεμίζονται, ακόμη και αν είναι όνειρα, ακόμη και αν πρόκειται για το μέλλον, ακόμη και αν είναι ελπίδες, που μπορεί να προδιαγράφουν μία πορεία προόδου, ανάκαμψης και διαφυγής από την μιζέρια της μικροπολιτικής και του αυτοσχεδιασμού του κάθε ευσυγκίνητου υπουργού ή κομματάρχη.

Και βέβαια, πως δεν σκέφτηκαν λέει ο φίλος μας, να εφαρμόσουν την ίδια τακτική με το λιμάνι του Πειραιά και όχι μόνο, να κηρύξουν όλη την χώρα σε αρχαιολογικό χώρο, να γκρεμίσουν τις πόλεις και τις εγκαταστάσεις και να επαναφέρουν την κατάσταση στην αρχική της μορφή, να φορέσουν στον κόσμο και χλαμύδες, έτσι που να γίνει η ολική επαναφορά στο παρελθόν, αφήνοντας το μέλλον για άλλους λαούς, που κοιτάζουν μπροστά, τιμώντας την ιστορία και την παράδοση, αλλά παρουσιάζοντας και τα δικά τους επιτεύγματα.

Φαντάζεται ο Αμερικανοέλληνας, πως η επιτυχία ή αποτυχία για το Ελληνικό, αποτελεί πρόκριμα και για άλλες περιοχές και δράσεις, έτσι ώστε να μην στενοχωρηθούν και ξαναδακρύσουν υπουργοί, αλλά μόνο να δακρύζουν, να κλαίνε και να οδύρονται μόνο οι πολίτες.

Όλη η επικαιρότητα