Τα ολέθρια αποτελέσματα του πολέμου

Αναντίρρητα, εξόφθαλμα και πασιφανή είναι τα αποτελέσματα του πολέμου που η τελειοποίηση των σύνεργων του θανάτου εγγυάται την πλήρη εκμηδένιση και τον εξολοθρεμό της ζωής από τον πλανήτη μας. Ο πόλεμος και τα δεινά που τον ακολουθούν είναι η κατάρα και το όνειδος, η καταισχύνη και η φοβερή απέχθεια των ανθρώπων, γιατί τους ρημάζει και τους καταστρέφει τα υπάρχοντα και την ίδια τη ζωή τους. Με τον πόλεμο εξαφανίζεται η εμπιστοσύνη του ανθρώπου προς τον άνθρωπο και μαζί της το αίσθημα της ασφάλειας. Συνέπεια του πολέμου είναι η εξαφάνιση της εμπιστοσύνης, η ορμή για ξεπέρασμα του άλλου στην αναλγησία και ο αναποδογυρισμός του πινάκα των αξιών. Ο πονηρός, ο επονείδιστος, ο ύπουλος, ο ικανός για όλα, έχει τη μεγαλύτερη εκτίμηση και είναι περιζήτητος σύντροφος και συνεργάτης. Σε περίπτωση πολέμου οι άνθρωποι προτιμούν να θεωρηθούν κακοί παρά κουτοί, η αλλαγή δε αυτή των συναισθημάτων είναι κατάπτωση και εκφυλισμός. Επιπλέον εμφανίζονται όλες οι μορφές του εκφυλισμού και η ειλικρίνεια που είναι ο κλήρος κάθε ευγενικής ψυχής χλευάζεται και γίνεται άφαντη, οι λεγόμενοι πολιτισμένοι ξεπερνούν σε αγριότητα τους βαρβάρους  και οι πιο ευγενικές υπάρξεις βυθίζονται στην απόγνωση από τις ακατονόμαστες πράξεις.

Ο πόλεμος λοιπόν είναι το τέρας της Αποκάλυψης που προκαλεί το πνεύμα, τη ζωντάνια, τη δημιουργία και την ύπαρξη. Εκατομμύρια ήταν για παράδειγμα τα θύματα των ανθρώπων όλων των ηλικιών, των φύλων και των φυλών, των λαών και των εθνοτήτων στα πεδία των μαχών και στα μετόπισθεν κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι φρικιαστικές ωμότητές του έφθασαν στην πιο ραφιναρισμένη θηριωδία στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των αιχμαλώτων από τους επίδοξους επιβήτορες της παγκόσμιας εξουσίας, τους ειδεχθείς χιτλεροφασίστες. Οι ομαδικές εκτελέσεις, τα ανείπωτα βασανιστήρια, το κάψιμο στα κρεματόρια, τα ‘επιστημονικά πειράματα’ με τα χιλιάδες θύματά τους, η εκτέλεση των αιχμαλώτων, μικρό μόνο δείγμα αποτελούν της αποκτήνωσης και της αποθηριοποίησης που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος σε μια παγκόσμια σύρραξη. Πέρα, λοιπόν, από τις απερίγραπτες υλικές ζημιές που προκαλεί ο πόλεμος και τα ερείπια στα οποία σωριάζεται ο πολύχρονος ανθρώπινος μόχθος, τη μεγαλύτερη συμφορά παθαίνει ο άνθρωπος που απογυμνώνεται από κάθε ανθρώπινο χαρακτηριστικό και ιδιότητα και υπερβαίνει σε ζωώδικες ενέργειες και τα ίδια τα ζώα της ζούγκλας, γιατί αυτά τουλάχιστον, όταν κορέσουν την πείνα τους, παύουν να εξοντώνουν τα υπόλοιπα ζώα. Ο άνθρωπος όμως δύσκολα χορταίνει τη δίψα του για αίμα και τις κανιβαλικές του διαθέσεις σε περίοδο πολέμου. Ούτε λόγος να γίνεται σε μια τέτοια κατάσταση για τη μόρφωση και την παιδεία του λαού, γιατί στον πόλεμο κλείνουν ή υπολειτουργούν τα σχολεία, μαραίνονται όλες οι μορφές της τέχνης, αφού λείπει κάθε διάθεση και ασφάλεια, επειδή κανείς δε γνωρίζει τι θα του συμβεί την επόμενη μέρα.

Στο σημείο αυτό με έμφαση τονίζουμε ότι οι πολεμοκάπηλοι της εποχής μας  έχουν γίνει έξω φρενών, βλέποντας το ξεσήκωμα της νεολαίας σε όλες της γωνιές της γης ενάντια στην απειλή ενός καινούργιου ολοκαυτώματος της ανθρωπότητας. Χρέος κάθε τίμιου ανθρώπου είναι  σήμερα ο ακατάπαυστος αγώνας για τη διάσωση της παγκόσμιας ειρήνης. Όλοι οι άνθρωποι, μαύροι και λευκοί, κίτρινοι και ερυθρόδερμοι, χριστιανοί και μωαμεθανοί, πιστοί και άπιστοι, μορφωμένοι και μη, δεξιοί και αριστεροί, σοσιαλιστές και κομουνιστές, πέρα από τα σημεία που τους χωρίζουν, πρέπει να αναζητήσουν όσα τους ενώνουν στην κοινή προσπάθεια για το πολυπόθητο αγαθό της ειρήνης. Σήμερα που ποδοπατούνται οι ανθρώπινες αξίες σε ένα πιο ξέφρενο σατανικό χορό των πυρηνικών εξοπλισμών, που μεγαλόστομα και χωρίς ίχνος ντροπής διατυπώνονται θεωρίες για το ‘πρώτο πυρηνικό πλήγμα’, πρέπει να  ενταθεί η πάλη για να σωθεί ο άνθρωπος σαν βιολογικό, ηθικό και πνευματικό ον. Δεν αρκούν όμως οι ευχές, οι καλοί λόγοι, οι υπέρ της ειρήνης εγκύκλιοι, χρειάζεται ενεργότερη εκστρατεία για τη σωτηρία του πλανήτη μας. Οι έμποροι του πολέμου πρέπει να γίνουν άφαντοι. Η σατανική μειοψηφία που περιμένει πώς και πώς τον πόλεμο, πρέπει να εξαφανιστεί, οι ‘αγάδες και οι πασάδες’, οι άπληστοι εκμεταλλευτές  των λαών με τα εκφυλισμένα ένστικτά τους πρέπει να αποδυναμωθούν αν θέλει η ανθρωπότητα να ελπίζει σε περισσότερες μέρες ζωής. Χρέος μας λοιπόν επιβάλλεται να είναι το ξεσκέπασμα των εμπρηστών της ειρήνης και των πολεμοκάπηλων. Άγρυπνοι αρμόζει να αφουγκραζόμαστε κάθε κίνηση και παρουσία που θα διαταράξει την ειρήνη και την ανθρώπινη νηνεμία. Στο αγωνιστικό χαράκωμα της ειρήνης δεν έχουμε διαφορές, δεν μας χωρίζουν στενόκαρδα υλικά ή άλλου είδους συμφέροντα.