Πολιτισμός Συνεντεύξεις

Θοδωρής Δανίκας: «Η καθημερινότητα είναι ο καλύτερος δημιουργός»

Ακούστε το άρθρο

Ο σημερινός «Εν Οίκω» καλεσμένος, είναι παιδί της Ηλείας. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αμαλιάδα, στην οποία αποφάσισε να μείνει και να ‘’επενδύσει’’. Πως; Επενδύοντας στον πολιτισμό και συγκεκριμένα, στο θέατρο, το οποίο λατρεύει. Ο Θοδωρής Δανίκας, μόλις στα 24 του χρόνια, έχει καταφέρει πολλά και ονειρεύεται περισσότερα. Είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης και ιδρυτής της Θεατρικής Ομάδας του πολιτιστικού συλλόγου Πύρρωνα Αμαλιάδας «Αποχρώσεις».  Την αγάπη του για την τέχνη την εκφράζει διαρκώς, με τα θεατρικά έργα στα οποία συμμετέχει και ως σκηνοθέτης και ως ηθοποιός. Ένα από αυτά τα έργα έγινε η αφορμή για την συνέντευξη αυτή. Πρόκειται για το έργο «Πρότυπος Οίκος… Ανοχής», μια παράσταση, την οποία σκηνοθετεί, αλλά και στην οποία έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Το έργο ανεβαίνει από τη Θεατρική Ομάδα του πολιτιστικού συλλόγου Πύρρωνα Αμαλιάδας «Αποχρώσεις» και πρόκειται να «συναντηθεί» με το κοινό, στις 15 Σεπτέμβρη, στο Λαζαράκειο Θέατρο, στην Αμαλιάδα.

Η αφίσα της παράστασης «Πρότυπος Οίκος Ανοχής»

«Πρότυπος Οίκος… Ανοχής»: Μίλησε μας για την παράσταση αυτή, τι σε έκανε να την επιλέξεις και ποια είναι τα νοήματα αυτού του έργου;

Η επιλογή για αυτό το έργο έγινε μετά από πολύ σκέψη, καθότι είχα δει την παράσταση στην Αθήνα όταν την έπαιζε ο κύριος Χαρης Ρωμας  και αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση  είναι ότι σου περνάει τόσα πολλά διαφορετικά μηνύματα και συνάμα έχει γέλιο . Δύσκολο έργο , απαιτητικό στο παίξιμο ,με πολύ δύσκολα αλλά όμορφα σκηνικά. Τα νοήματα του στοχεύουν στην αληθινή μας κοινωνία. Σε μια κοινωνία, όπου οι άνθρωποι κρύβουν την κακία τους και κρίνουν τους άλλους ενώ οι ίδιοι είναι χειρότεροι. Πως μπορούμε να κρίνουμε π.χ μια πόρνη που εκδίδει το κορμί της για να επιβιώσει ενώ εμείς για να φτάσουμε εκεί που θέλουμε είτε για την επαγγελματική μας καταξίωση, είτε για το κέρδος, πατάμε επί πτωμάτων. Ο θάνατος σου η ζωή μου. Όλοι είμαστε πολύ καλοί κριτές όσο αφορά το να κρίνουμε τους άλλους αλλά ποτέ δεν κάνουμε σοβαρή αυτοκριτική. Σε πόσα ζευγάρια υπάρχει η καταπίεση. Τα χαμένα όνειρα που είχαμε. Μπορεί να θέλαμε να γίνουμε μουσικοί, ηθοποιοί, οτιδήποτε… και τελικά επέλεξαν άλλοι να γίνουμε κάτι που δεν θέλουμε απλά και μόνο για να έχουμε ´μια δουλειά καλή´, ασχέτως με το εάν είμαστε δυστυχισμένοι. Πως θα αισθανόταν ένας πατέρας εάν ο γιος του ήταν ομοφυλόφιλος, και πως εάν τελικά μάθαινε ότι δεν είναι, και όχι μόνο αυτό, αλλά πάει σε οίκους ανοχής; Σας λέω κάποια από τα στοιχεία που περνάει αυτό το έργο και πάντα με την κωμική μάτια του σεναριογράφου!

Το θέατρο αντιγράφει τη ζωή ή το αντίθετο;

Πολλές φορές η φαντασία του σεναριογράφου ξεπερνά την ζωή, αλλά μόνο μέχρι η ζωή να αποδείξει ότι όλα σε αυτόν τον κόσμο γίνονται.

Η συνταγή μιας επιτυχημένης θεατρικής παράστασης ποια είναι;

Η συνταγή της επιτυχίας είναι απλή αλλά συνάμα και δύσκολη. Αγάπη για αυτό που κανείς. Όρεξη να δουλέψεις πάνω σε αυτό, να στύψεις το μυαλό σου για καινούργιες ιδέες. Διάβασμα του σεναρίου πολλές φορές, γιατί κάθε φορά που το διαβάζεις βρίσκεις και κάτι καινούργιο, ένα κομμάτι που δεν το είχες προσέξει. Καλούς συνεργάτες που είναι πρόθυμοι να σε βοηθήσουν σε αυτό το ταξίδι. Γερό στομάχι γιατί οι αναποδιές είναι πολλές. Μα πάνω από όλα αυτό που κανείς να το κανείς με χαρά. Το συναίσθημα που σου δημιουργείται όταν κανείς πρόβα με την ομάδα σου και περνάτε καλά, γελάτε κάνετε πλάκα, αλλά παράγεται και δουλειά είναι υπέροχο.

«Πολλές φορές η φαντασία του σεναριογράφου ξεπερνά την ζωή, αλλά μόνο μέχρι η ζωή να αποδείξει ότι όλα σε αυτόν τον κόσμο γίνονται»

Σκηνοθετείς και παίζεις ταυτόχρονα, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι αυτό και ποιον από τους δύο «ρόλους» προτιμάς;

Είναι πολύ δύσκολο να τα κανείς παρέα αυτά τα δυο γιατί στο ένα θα χάνεις. Δεν μπορείς να σκηνοθετήσεις τον εαυτό σου και έτσι δεν βλέπεις εάν παίζεις καλά ή που θέλει αλλαγές ο τρόπος που προσεγγίζεις τον ρόλο. Επίσης την στιγμή που παίζεις δεν μπορείς να σκηνοθετείς τόσο εύκολα τους υπόλοιπους ηθοποιούς που παίζουν εκείνη την στιγμή. Είναι παγίδα. Πιστεύω όμως ότι δεν θα μπορούσα να σκηνοθετήσω ένα έργο της ομάδας μου χωρίς να παίζω. Μπορώ όμως να παίξω σε ένα έργο άλλης ομάδας χωρίς να είμαι ο σκηνοθέτης. Έχω συνεργαστεί με άλλες θεατρικές ομάδες στο παρελθόν σαν ηθοποιός. Με την Θεατρική Ομάδα Κέντρου Κοινωνικής Παρέμβασης Αμαλιαδας για δύο χρόνια, και με την Θεατρική Ομάδα Ανδραβίδας. Αλλά και πάλι πιστεύω ότι δεν μπορώ να επιλέξω ένα από τα δυο.

Το έργο μας φέρνει μπροστά το ερώτημα «Τι είναι ηθικό και τι είναι ανήθικο;», ποια η δίκη σου απάντηση;

Ο καθένας το ηθικό και το ανήθικο το βλέπει διαφορετικά. Εγώ μπορεί να θεωρώ ανήθικο το να εκδίδεις το κορμί σου και εσύ να θεωρείς πιο ανήθικο εμένα που σε κρίνω ενώ έχω κάνει χειρότερα στην ζωή μου. Εμείς προσπαθούμε μέσω του έργου να βγάλουμε στην επιφάνεια τον πραγματικό χαρακτήρα του ηθικού και του ανήθικου. Εάν σας έλεγα ότι η γυναίκα του διευθυντή του τμήματος ηθών στο τέλος γίνεται χειρότερη από την ίδια τη πόρνη μόνο και μόνο για τα καπρίτσια της; Ποια είναι από τις δυο η πιο ηθική; Δεν μπορώ να αποκαλύψω πολλά αλλά ένα που μπορώ να πω είναι ότι το ερώτημα θα τεθεί στους θεατές της παράστασης και μπορεί την μια μέρα να συμφωνούν και την άλλη να διαφωνούν και το τέλος του έργου να αλλάξει ανάλογα με την κρίση του κοινού.

Το σενάριο του έργου υπογράφει ο γνωστός ηθοποιός και σεναριογράφος Χάρης Ρώμας. Μίλησε μας για τη συνεργασία σου μαζί του.

Με τον κύριο Χάρη Ρώμα συνεργάστηκα πριν 3 χρόνια περίπου όταν του ζήτησα το έργο ´ΕΙΔΑ ΤΟΝ ΧΑΡΗ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ´. Ζήτησα να τον δω προσωπικά για να μιλήσουμε και ανέβηκα στην Αθήνα να δω το τότε καινούργιο έργο που ανέβαινε στο θέατρο, το έργο που εμείς ανεβάζουμε τώρα το ‘ΠΡΟΤΥΠΟΣ ΟΙΚΟΣ ΑΝΟΧΗΣ’! Στην κουβέντα που κάναμε κατάλαβα ότι εκτιμά τους ανθρώπους που αγαπούν το θέατρο και εάν το αξίζεις και είσαι καλός θα σε βοηθάει όποτε το χρειαστείς. Του πρότεινα να έρθει στην Αμαλιάδα να δει την παράσταση και χωρίς δεύτερη σκέψη μου είπε ναι. Ήρθε στην Αμαλιάδα, είδε το έργο και τα λόγια που είπε και για την παράσταση σαν σύνολο και για την σκηνοθεσία μου και για την υποκριτική μου ήταν πολύ ενθαρρυντικά. Μετά από λίγο καιρό μου πρότεινε να παίξω στο σίριαλ που ετοίμαζε για το κανάλι Ε και δέχτηκα. Βέβαια με τα γεγονότα στην τηλεόραση, όσο αφορά το θέμα τον τηλεοπτικών αδειών μας πήγε πίσω αλλά ελπίζω να γίνει το σίριαλ αυτό φέτος τον χειμώνα. Όταν κατέβηκε στην Αμαλιάδα το Πάσχα, με αφορμή την περιοδεία του έργου ‘Ο μαγικός κόσμος του Σκρουτζ’, του ζήτησα το έργο αυτό και πάλι δέχτηκε να μου το δώσει με την προϋπόθεση ότι θα το προσέξω γιατί είναι δύσκολο έργο. Και όταν τον διαβεβαίωσα ότι θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ μου έδωσε και πάλι τα δικαιώματα. Εγώ το μόνο που έχω να πω για αυτόν τον άνθρωπο είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ που με έχει τιμήσει δύο φορές με τα έργα του και την ειλικρινή στήριξη του στο πρόσωπο μου.

«Η συνταγή της επιτυχίας είναι απλή αλλά συνάμα και δύσκολη»

Ποιοι δημιουργοί σας έχουν επηρεάσει στη μέχρι τώρα πορεία σου;

Η καθημερινότητα είναι ο καλύτερος δημιουργός. Κάθε μέρα είναι διαφορετική. Εάν καθίσεις σε ένα παγκάκι και σταματήσεις να κοιτάζεις αλλά ξεκινήσεις να βλέπεις την ζωή γύρω σου, θα δεις εικόνες που δεν περιμένεις, θα ακούσεις λόγια και ατάκες που άνετα φτιάχνουν ένα σενάριο ολόκληρο. Έχω διαβάσει πολλά βιβλία και θεατρικά κείμενα από ξένους και Έλληνες συγγραφείς όλων των ειδών του θεάτρου αλλά πιστεύω ότι για να καταλάβεις ένα έργο πρέπει να σταματήσεις να το κοιτάς διαβάζοντας το και ξεκινήσεις να το βλέπεις γύρω σου, στην καθημερινότητα σου.

Μίλησε μας για την Θεατρική Ομάδα του πολιτιστικού συλλόγου Πύρρωνα Αμαλιάδας «Αποχρώσεις», της οποίας εκτός από σκηνοθέτης είσαι και ιδρυτής.

Σαν θεατρική ομάδα υπάρχουμε από το 2008. Τοτε ήμασταν παιδιά από όλα τα λύκεια της Αμαλιάδας. Κάθε χρόνο είχαμε καινούργια άτομα, καθώς οι μεγαλύτεροι έφευγαν για να σπουδάσουν και ερχόνταν νέα παιδιά στη θέση του. Το 2015 μου έγινε η πρόταση να αναλάβω την θεατρική ομάδα της Λυγιάς και είπαμε να ενωθούμε και οι δύο ομάδες να γίνουν μια. Έτσι είχαμε τη θεατρική ομάδα Λυγιάς Αμαλιαδας – Αποχρώσεις και συνεργαστήκαμε άψογα για δύο χρόνια. Επειδή εμένα όμως η βάση μου είναι η Αμαλιάδα, συμφωνήσαμε να αναλάβει την ομάδα κάποιος που είναι πιο κοντά τους από ότι εγώ. Φυσικά, είμαι ακόμη δίπλα τους σε ότι και εάν χρειαστεί και ξέρω ότι και αυτοί κάνουν το ίδιο. Μετά από αυτό συμφώνησα με τον ‘πολιτιστικό σύλλογο Πύρρωνα Αμαλιάδας’, να γίνουν οι ‘Αποχρώσεις’ κομμάτι του συλλόγου γιατί και οι δυο θέλουμε τα ίδια πράγματα. Να προβάλουμε τον πολιτισμό στην πόλη μας. Ο σύλλογος έχει αγκαλιάσει την ομάδα μας, η οποία απαρτίζεται από νέους ανθρώπους και εύχομαι η συνεργασία αυτή, η οποία είναι εξαιρετική, να κρατήσει.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;

Επόμενα σχέδια; Έχω πολλά. Θέλω να σπουδάσω υποκριτική, να παίξω σε μεγάλο θέατρο, να κάνω το σίριαλ… αλλά καμία φορά είναι καλύτερο να μην λέμε πολλά γιατί όταν κάνουμε πολλά σχέδια, ο Θεός γελάει. Θέλω να είμαι υγιής, δυνατός και χαρούμενος. Εάν έχω όλα αυτά τα σχέδια μου θα τα κάνω πραγματικότητα.

Φωτογραφίες: Σόνια Δεληγιάννη

Όλη η επικαιρότητα